به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «دیوان هلالی جغتایی» دربرگیرنده سروده‌های این غزلسرای قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری قمری در قالب‌های گوناگون شعر کلاسیک است که علی‌اصغر طاهری بر آن مقدمه‌ای نوشته است. 

طاهری درباره انتشار مجدد این دیوان توضیح داد: این کتاب بعد از چاپ نخست در سال 1375 نایاب شد و هم اکنون بعد از 14 سال با اندک تغییراتی تصحیح و ویرایش مجدد یافته است. اشعار گنجانده شده در این دیوان گلچین شده‌اند و از آوردن برخی اشعار با واژه‌های ثقیل سبک خراسانی نیز پرهیز شده است.

طاهری در مقدمه این کتاب نوشته است: 
«هلالی جغتایی را می‌توان به جرات یکی از بزرگ‌ترین و بهترین غزل‌سرایان زبان فارسی نامید که در زمان خود نیز معروفیت و محبوبیت فراوانی داشت. از حافظه این شاعر نیز بسیاری از بزرگان قلم‌سرایی کرده‌اند، یا این‌که ذکری از آن شده است که از آن جمله می‌توان به کتاب «مجالس‌النفایس» امیرعلی شیرنوایی اشاره کرد.»

این شاعر از مردان جغتایی استان خراسان بزرگ بوده و برخی او را استرآبادی خوانده‌اند، اما در بسیاری از متون، یاد شده که او ترک‌زبان بوده و در خراسان بزرگ شده است. اکنون نیز در شهرستان جغتایی از شهرهای استان خراسان رضوی، یکی از میدان‌های اصلی شهر و یکی از بخش‌های این شهرستان به نام «هلالی» نامگذاری شده است.

نام کوچک این غزلسرای قرن نهم و اوایل قرن دهم، بدرالدین بوده و از تاریخ تولد او نوشته‌ای موجود نیست، اما تاریخ کشته شدن او در بسیاری از متون سال 936 درج شده است.

یک نمونه از رباعی‌های این شاعر:
«باز آی، که از جان اثری نیست مرا/ مدهوشم و از خود خبری نیست مرا/ خواهم که بجانب تو پرواز کنم/ اما چه کنم؟ بال و پری نیست مرا»

«دیوان هلالی جغتایی» پاییز امسال(1391) به شمارگان هزار نسخه از سوی نشر داریوش منتشر شد.

این کتاب 64 صفحه و قیمت آن دو هزار و 800 تومان است.