به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، عليخاني در ابتدا درباره نسل جديد داستان كوتاه‌نويسي در ايران گفت: اگر بخواهيم منصف باشيم، در ادبيات داستاني معاصر ايران در حوزه داستان كوتاه خيلي خوب عمل كرده‌ايم و قدرتمند بوده‌ايم.
وي افزود: مثلا ما آثار بسيار قوي را در ميان آثار نويسندگاني چون صادق چوبک، بهرام حيدري، غلامحسين ساعدي و در جديدترها اميرحسن چهلتن، محمدمحمد علي، ابوتراب خسروي و در ميان نسل سوم و جوانان حسن محمودي، مرتضي كربلايي‌لو و امیر حسین خورشيدفر می‌بینیم.
نويسنده منتخب جايزه ادبي جلال آل‌احمد در ادامه درباره وضعيت رمان‌نويسي توضيح داد: مشكل ما از آنجا است كه از ابتدا فرهنگ رمان نوشتن نداشتيم اما حاصل نگاه و رفتار حرفه‌اي نويسنده قطعا يک رمان پرطرفدار خواهد بود و خود به خود تلاش نويسنده نتيجه مي‌دهد. به عنوان مثال در يكي، دو سال كه گذشت، نويسنده‌اي مانند فريبا كلهر، فقط در خانه نشسته و مي‌نويسد و توانسته در طول يک سال سه رمان با سه ناشر منتشر كند كه هر سه كتاب او نيز با استقبال مواجه شد.
عليخاني در ادامه افزود: نويسنده وقتي حرفه‌اي مي‌نويسد، به سوي رمان كشيده مي‌شود، ولي داستان كوتاه نوعي تفنن است. من به عنوان نويسنده‌اي كه داستان كوتاه مي‌نويسم، فكر مي‌كردم اين بهترين شيوه براي نوشتن است؛ ولي وقتي به طور حرفه‌اي با مخاطب مواجه شدم، فهميدم كه مخاطب حرفه‌ای هم سراغ داستان كوتاه نمي‌رود و حاضر است يک رمان 400 صفحه‌اي بخواند، ولي داستان كوتاه نخواند.
چهارشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۰ - ۱۴:۰۷
نظر شما