به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، نخستين نشست «شنبه دوم» در سال 90 با حضور عليرضا نادري، نويسنده و كارگردان، رضا كوچك‌زاده، كارشناس تئاتر و بهزاد صديقي، نمايشنامه‌‌نويس و منتقد برگزار شد.

در ابتدا كوچك‌زاده با بيان اينكه نمايشنامه «سعادت لرزان مردمان تيره‌روز» در سال 68 نوشته شده و بعد از 22 سال نقد مي‌شود، گفت: اين اثر در زمان خود ديده نشد و سال‌ها طول كشيد تا به چاپ برسد.

وي ادامه داد: در بازخواني اين اثر متوجه زندگي در دهه 60 مي‌شويم. اين نمايشنامه چكيده دوران خود است و بسياري از مسايل مطرح شده در اثر، معضل روشنفكران هم است و فقط مربوط به مشكلات خانواده و طبقه عنوان شده موردنظر نويسنده نيست.

كوچك‌زاده با بيان اينكه نمايشنامه قطعه بريده شده ناتورالیستی است، اظهار داشت: فضاي خاص اين اثر چكيده‌ جامعه‌اي است كه در آن زيستيم و فراموشش كرديم. اين اثر در دوره‌اي نوشته شده كه نگاه و توجه به جامعه در آثار نمايشي در حال ارزش يافتن است.

وي گفت: نمايشنامه «سعادت لرزان مردمان تيره روز» به تمام معناي كلمه در سال 68 نوشته شده و اثري است كه خودش، ‌خودش را تعريف مي‌كند و نياز به تفسير،‌ توضيح و تحليل ندارد. اجزاي كار مهندسي شده و مي‌توان مسيري را پيدا كرد كه چه كاركردي دارد و چه كنشي را پيش مي‌كشد. يا مولف چرا اين ترتيب را براي چينش انتخاب مي‌كند.

كوچك‌زاده بيان داشت: بسياري از عناصر نمايشنامه مينياتوري در هم تنيده شده و فقط نياز به خواندن درست دارد، نه بررسي مسايل ديگر. نمايشنامه سرشار از نشانه‌گذاري است كه هدايت‌گر مخاطب است.

وي ادامه داد: نكته‌اي كه نمايشنامه را خاص مي‌كند اين است كه چيزي به عنوان شخصيت اصلي در اثر نمي‌بينيم كه ديگر شخصيت‌ها با وجود او ديده شوند.

كوچك‌زاده توضيح داد: ديالوگ‌ها در اين اثر كاركرد نمايشنامه را نشان مي‌دهد و اينكه چه اتفاقي در حال رخ دادن است. داير لغات شبيه هم نيست، از اين رو هنر نادري آموختني نيست و با تمرين بايد اين نوع ديالوگ‌نويسي را ياد گرفت. اضافات از نمايشنامه گرفته شده و هرچه نيازداريم و كاركرد دارد در اثر مكتوب شده است.

وي تصريح كرد: نمايشنامه براي اجرا نوشته شده و براي خواندن نيست. مولف موقعيت جذابي را براي پرورش ماجرا انتخاب كرده است. زماني كه براي آغاز قصه انتخاب شده بسيار مكمل اثر است.

كوچك‌زاده افزود: انتخاب اسم زن و مرد در نمايشنامه متفاوت است و به نظر مي‌آيد از دو فرهنگ متفاوت مي‌آيد. نام خانم‌ها فضاي تازه‌تري را ايجاد مي‌كند و نام مردها به يادآورنده جامعه سنتي و مذهبي است.

در ادامه نشست، نادري اظهار داشت: اين نمايشنامه در دوره‌اي كه نگاه به مسايل اجتماعي نگاه بدي بود نوشته شده. سياست اجازه نمي‌داد از اجتماع گفته و نوشته شود و هر كه اينگونه مي‌نوشت فهميده نمي‌شد.

وي با بيان اينكه نمايشنامه زماني مكتوب شد كه جنگ تازه تمام شده  بود و 11 سال از انقلاب مي‌گذشت، توضيح داد: افراد قصه‌هاي من ما به ازاي بيروني دارند. به همين دليل قابل دركند، اضافات آن را مي‌گيرم و مي‌شورم.

در ادامه نشست، صديقي تصريح كرد: نمايشنامه «سعادت لرزان مردمان تيره روز» خواندني است و قصه محكمي دارد. شخصيت‌ها سرجاي خود قرار دارند و شخصيت‌پردازي متفاوت است.

وي با بيان اينكه نادري بسيار دراماتيزه همه چيز را نگاه مي‌كند و همه تجارب خارجي را داخل اثر نمي‌آورد، اظهار داشت: تصويري كه نويسنده در اثر ارايه مي‌دهد، حاصل تمام برداشته‌ هاي خود از جامعه سياست، اقتصاد و فرهنگ است. شخصيت‌ها داراي ابعاد پيچيده هستند در حالي كه ساده به نظر مي‌آيند. بخشي از زندگي در نمايشنامه نشان داده مي‌شود كه در واقعيت پيرامون اتفاق افتاده است. اين واقعيت نويسنده، عينا واقعيت بيرون نيست. او تحليل شخصي خود را در روابط و بحران نشان مي‌دهد. 

صديقي اضافه كرد: وي از حرفه‌اي‌ترين ديالوگ‌نويسان است. او را مي‌توان با «ديويد ممت» در اروپا مقايسه كرد. ديالوگ‌نويسي هر دو بسيار كنش‌مند و فشرده است.