قریبی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره این مجموعه شعر توضیح داد: این دفتر حدود 75 قطعه شعر از سرودههای من در دهه 80 را شامل میشود. موضوع اغلب این شعرها مسائل و دغدغههای اجتماعی است.
وی در ادامه گفت: بیشتر شعرهای این مجموعه در قالب غزل نو سروده شدهاند. اما شعرهایی در قالبهای دوبیتی و نو نیز در میان این اشعار دیده میشود.
نخستین مجموعه شعر قریبی با عنوان «به ناکجایی این جادهها» در سال 79، در 64 صفحه توسط نشر پایا منتشر شد.
وی درباره تفاوت این دو مجموعه با یکدیگر اظهار داشت: مجموعه دوم با فاصله زمانی 10 ساله از مجموعه نخست من منتشر میشود. این بازه زمانی سبب میشود بسیاری از مسائل فکری و زبانی شاعر به ثبات بیشتری دست یابند. از سوی دیگر دفتر دوم من در آستانه 40 سالگیام منتشر شد. در این سن نیز هر فردی به ثبات فکری و اندیشهای در زندگیاش میرسد.
این شاعر در ادامه به دور شدن ادبیات از مخاطب اشاره و تشریح کرد: متاسفانه ادبیات امروز ما به هر دلیلی از مخاطب دور میشود و شاعران تنها در محافل خصوصی به ارائه آثار و بحث و گفتوگو درباره آن میپردازند. این ضعف بزرگ ادبیات امروز است و باید در این حوزه مطالعات آسیبشناسی صورت بگیرد.
وی در پایان افزود: همواره در حوزه شعر موجها و هیجاناتی مانند تجربههای زبانی، ماجراجوییهایی در وزن، ساختار و فرمگرایی صورت میگیرد که گاه سبب میشود مخاطب از اثر دور شود. البته ادعایی در این زمینه ندارم؛ اما در شعرهایم سعی کردهام این فاصله را از میان بردارم و بیشتر با مخاطب ارتباط برقرار کنم.
حسن قریبی متولد ۱۳۵۰ است.
مجموعه شعر «ما شهیدان یک اتفاقیم» در 100 صفحه و توسط موسسه انتشاراتی هنر و رسانه اردیبهشت به چاپ رسیده است.
یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۱۱:۳۹
نظر شما