معمار در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: طی 10 سال گذشته نقدها و تحلیل‌هایی را در ارتباط با برخی از شاعران نوشته بودم که در مطبوعات ادبی منتشر شده بودند. ابتدا در نظر داشتم این نقدها را با ویرایشی جدید در قالب یک کتاب منتشر کنم.
وی ادامه داد: پس از مطالعه مجدد آن‌ها متوجه شدم آن جامعیتی که درباره کلیات شعر شاعران برای پذیرش عموم مخاطبان شعر نو لازم است در این نقدها وجود ندارد؛ بنابراین به پیشنهاد علیرضا رییس دانایی، مدیر انتشارات نگاه این نقد و تحلیل‌ها را دوباره نوشتم تا به کیفیت بیانی کتاب کمک کند.
معمار با تاکید بر این نکته که سعی داشته است این کتاب برای عموم مخاطبان شعر نو قابل استفاده باشد اظهار داشت: به جز بخشی که مربوط به تحلیل شعر احمد شاملو است در بقیه موارد سعی کردم تمامی این نقدها و تحلیل‌ها را براساس یک معیار مشترک و منطبق بر تحلیل توصیفی از وضعیت این شاعران بنویسم تا کتاب جنبه کاربردی‌تری پیدا کند.
وی در بیان برخی از معیارهای نگارش این نقدها توضیح داد: سعی کردم به موضوعاتی بپردازم که تا امروز به آن‌ها توجه نشده است و یا از زاویه نگاه من بررسی نشده‌اند. در انتخاب شاعران سعی کردم شاعرانی را انتخاب کنم که یا در ادامه راه یکدیگر آمده‌اند و یا سبب گسست جدی در یک دوره شده‌اند و این گسست در جامعه ادبی شهره باشد.
این شاعر به زاویه نگاهش در نگارش این نقدها اشاره و تشریح کرد: به عنوان مثال در تحلیل شعر نصرت رحمانی او را از منظر شاعری که دارای نبوغ بود اما نبوغش را صرف تخریب خودش کرد بررسی کردم. سپس از همین زاویه به بررسی تاثیر او بر دیگر شاعران پرداختم.
وی در ادامه توضیح داد: در ارتباط با یدالله رویایی به این نکته اشاره داشتهام که چرا جدی‌ترین شاعر شعر حجم، با تمام شهرتی که این نوع شعر دارد، همچنان پس از 40 سال، رویایی است. همچنین درباره سیاوش کسرایی که هیچ‌گاه در رده شاعران درجه یک قرار نگرفت اما شعرهای ماندگاری دارد به این نکته اشاره کرده‌ام که کسرایی انسان‌گرای بزرگی است و بنابراین شعرش نیز شعر بزرگی‌ست.
وی در ادامه تاکید کرد: به‌طور کلی در نقدها و تحلیل‌های این کتاب سعی کرده‌ام تا چکیده‌ای از مهم‌ترین نکات قابل اشاره درباره آثار، احوال و نظرات آن‌ها را ارائه کنم. همچنین گزیده‌ای از شعر هر شاعر را به انتخاب خودم در این کتاب گنجانده‌ام.
معمار در پایان افزود: جلد دوم و سوم این کتاب در دست تالیف است. در نظر دارم بازتاب این کتاب را در میان مخاطبان ببینم و پس از آن مجلدهای دیگر را منتشر کنم. این امر به تقویت نقاط قوت و رفع نقاط ضعف کتاب می‌انجامد.
معمار عنوان کتاب را که عنوانی ضد و نقیض است برگرفته از این موضوع می‌داند که در این کتاب شعر و تحلیل آثار شاعرانی گردآمده است که در ادامه یکدیگرند؛ اما از نظر ویژگی‌های شخصی شعرشان هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند و حاصل نگاه‌ها و اندیشه‌های متفاوت هستند.
نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، نصرت رحمانی، منوچهر آتشی، فروغ فرخ‌زاد، سهراب سپهری، سیاوش کسرایی، یدالله رویایی، رضا براهنی، احمدرضا احمدی، شمس لنگرودی و سیدعلی صالحی 13 شاعر نوپردازی هستند که آثار آن‌ها در کتاب «تفریق جمعی» تحلیل و بررسی شده است.
عنوان فصل‌های این کتاب: «از ورای آن آبی بنفش/ نیما شاعر طبیعت آزاد زبان»، «شاملو اسطوره نیست!/ آن‌گاه که شاعر آتش حیرت را برافروخت»، «اخوان؛ پیامبر اعتراض و اندوه/ شاعر اسطوره شکست»، «میعاد در لجن/ نصرت رحمانی در کمین‌گاه شعر»، «آتشی، شاعر بزرگ جنوب/ دریافتیم زندگی آن‌گونه که شاعر می پنداشت نبود»، «فروغ پرنده آبی شعر معاصر»، «بودای خاموش/ سپهری؛ شاعر ارزش احساسات»، «صحبت از سپیده‌دم/ کسرایی شاعری بلند قامت با شعری متوسط»، «یدالله رویایی ارتش یک نفره»، «چند تن در یک تن/ براهنی منتقد، شاعر، رمان‌نویس»، «گلی در یخ؛ برخاسته در دفاع از موج نو/ کنکاشی در شعر احمدرضا احمدی»، «روز در لایه‌های پیاز/ بررسی جزئیاتی از شعر شمس لنگرودی» و «سیدعلی صالحی شاعر گفتار»
«تفریق جمعی»(تحلیل آثار ۱۳ شاعر نوپرداز از نیما تا امروز) به کوشش داریوش معمار در ۳۶۰ صفحه، شمارگان ۱۶۵۰ نسخه و قیمت ۶۵۰۰ تومان به تازگی توسط انتشارات نگاه منتشر و راهی بازار کتاب شده است.
یکشنبه ۴ مهر ۱۳۸۹ - ۱۱:۰۴
نظر شما