معمار در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره این مجموعه شعر توضیح داد: مجموعه شعر «اصطبل» شامل 45 قطعه شعر نو می‌شود و مضامین به کار رفته در آن به نوعی در ادامه مضامین مجموعه‌های پیشینم هستند.

وی ادامه داد: بیشتر این مضامین شخصی و یا با نگاهی اجتماعی و انسانی هستند. از نظر فرم نیز سعی کرده‌ام از شیوه‌ای ساده و ساختار یافته‌تر و کامل‌تر بهره گیرم.

این شاعر با تاکید بر دست یافتن به تجربه‌های جدید در این مجموعه افزود: حدود پنج قطعه شعر از سروده‌های این مجموعه کارهای تجربی جدیدی هستند که شاید خیلی دست اول نباشند و پیش‌تر توسط شاعران دیگر تجربه شده باشند اما برای من سرودن آن شعرها تجربه‌ای جدید بوده است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا در این مجموعه نیز از عناصر بومی استفاده کرده است اظهار داشت: به طور طبیعی عناصر و المان‌های بومی در شعرهای من دیده می‌شود، اما می‌توان گفت المان‌های شعری در این مجموعه قوی‌تر شده‌اند. در مجموعه‌های پیشین فضا و المان‌ها طبیعت‌گرایانه‌تر بودند که در این مجموعه جای خود را به المان‌های شهری داده‌اند.

معمار به عنصر طنز در برخی از سروده‌های مجموعه جدید در دست انتشارش اشاره و تصریح کرد: عنصر طنز در سروده‌های این مجموعه بیشتر به چشم می‌آید و برای من یکی از شیوه‌های جدیدی بود که تجربه کردم.

وی یادآور شد: دو شعر بلند در میان سروده‌های مجموعه شعر «اصطبل» دیده می‌شود اما بقیه شعرها سروده‌هایی نسبتا کوتاه هستند. 

معمار در پایان افزود: به احتمال زیاد تا حدود یک ماه دیگر این مجموعه را به انتشارات آهنگ دیگر برای چاپ خواهم سپرد. البته هنوز ناشر آن نهایی نشده است.

داریوش معمار متولد نهم اردیبهشت ۱۳۵۸ آبادان، شاعر، منتقد و روزنامه‌نگار است.

وی از سال ۱۳۷۵فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز کرده و در حال حاضر سردبیر مجله ارمغان فرهنگی و دبیر بخش خوزستان و دبیر اجرائی مجله دال است.

تاکنون از این شاعر پنج مجموعه شعر «موهام هم موجی است»، «عاشقانه‌های زنی که دوستش دارم»، «جنازه مریم بنت سعید»، «مرگ در ساحل آمونیاک»، «پارو زدن در خاک» و «ساعت‌های بی خیزاب»(گزیده اشعار منصور بنی مجیدی به انتخاب و مقدمه داریوش معمار) منتشر شده است.