کامرانی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در تشریح ویژگی‌های جایزه «کتاب فصل» گفت: در سال‌های اخیر ما شاهد توسعه جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی در کشور بودیم. البته هنوز با بسیاری از کشورها از نظر کمی و کیفی فاصله داریم. اما به‌طور کلی چنین فعالیت‌هایی و برپایی جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی امری مثبت است. 

وی به هدف پنهانی که این جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی دنبال می‌کنند اشاره و تصریح کرد: معرفی روند ادبیات معاصر و جریان‌های مختلف ادبی در سطح کشور مهم‌ترین هدف این برنامه‌های فرهنگی است و اگر به بحث‌های حاشیه‌ای این برنامه‌ها توجه شود منجر به برقراری ارتباط بیشتر میان مردم با کتاب و کتابخوانی می‌شود.

کامرانی در پاسخ به این پرسش که بحث‌های حاشیه‌ای مرتبط با جایزه‌های ادبی چیست توضیح داد: نباید جایزه «کتاب فصل» یا هر جایزه دیگری از این دست با انتخاب برگزیدگان به پایان برسد. تجدید چاپ کتاب‌های برگزیده و معرفی مولف و کتاب او با بسامدی بالا در رسانه‌ها از اساسی‌ترین حمایت‌هایی است که می‌تواند صورت گیرد.

وی با تاکید مجدد بر لزوم معرفی برگزیدگان یک جایزه و جشنواره ادبی در رسانه‌های دیداری و شنیداری اظهار داشت: چنین رسانه‌هایی از مخاطبان بیشتر و گسترده‌تری برخوردار هستند. آشنایی با برگزیدگان و آثار برتر آن‌ها سبب می‌شود تا مخاطبان به سراغ دیگر آثار این افراد نیز بروند. این مسئله به معنای برقراری ارتباط با مخاطب عام است.

این شاعر از ارتباط با مخاطب به عنوان بهترین جایزه برای مولفان و صاحبان کتاب‌های برتر یاد کرد و افزود: آثاری که به عنوان کتاب برتر در یک حوزه معرفی می‌شوند مخاطب خاص خود را دارند و با معرفی این آثار مخاطب عام نیز پیدا می‌کنند. از سوی دیگر این امر در آشنایی مخاطب عام با ادبیات حرفه‌ای نیز موثر است.

وی ادامه داد: از سوی دیگر جایزه‌های ادبی در مولفان هیجانی را ایجاد می‌کنند و انگیزه‌ای برای ادامه مسیر می‌‌شوند. البته این هیجان در مجامع ادبی نیز به وجود می‌آید و مانع از سکون در فعالیت‌های ادبی می‌شود.

برگزیده یازدهمین دوره جایزه «کتاب فصل» درباره داوری آثار شرکت‌کننده در این جایزه و زمان داوری این کتاب‌ها گفت: شاید به‌نظر زمان داوری جایزه «کتاب فصل» نسبت به دیگر جایزه‌های ادبی به دلیل چهار بار برگزاری آن در طول سال محدودتر باشد اما برگزارکنندگان در جریان این امر قرار دارند و قطعا دقت داوری‌ها کاهش نمی‌یابد.

وی یادآور شد: آن‌چه در این زمینه اهمیت دارد توجه به استانداردناپذیر بودن ادبیات است. هر داور خود مخاطب اثر به‌حساب می‌آید. در نتیجه طیف وسیعی از نظرها و آراء در کنار هم جمع می‌شوند تا کتاب‌ها را بررسی کنند.

کامرانی تمایز در نتایج داوری هر دوره را نشان از وابسته نبودن سلیقه داوران به طیف ویژه‌ای معرفی کرد و افزود: من جایزه «کتاب فصل» را جایزه موفقی می‌دانم. فاصله کوتاهی که میان چاپ اثر تا بررسی آن در جایزه وجود دارد زمینه برخی از توفیق‌ها یا تشویق‌ها را برای کتاب‌ها به همراه می‌آورد.

وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر این‌که آیا جایزه «کتاب فصل» می‌تواند بستری برای جایزه «کتاب سال» به حساب آید تشریح کرد: به‌طور حتم بررسی آثار منتشر شده طی یک سال در هر فصل دقت بررسی آثار در جایزه «کتاب سال» را بیشتر می‌کند و می‌تواند زمینه را برای انتخاب‌های دقیق‌تر و شایسته‌تر فراهم کند.

این شاعر در پایان افزود: در ارتباط با برگزاری جایزه‌های ادبی نباید فراموش کنیم که معرفی برگزیدگان این برنامه‌های فرهنگی می‌تواند به فروش بیشتر اثر و کمک به ناشر و مولف نیز موثر باشد.

«خاطرات بی‌تاویل» دومین مجموعه شعر کامرانی در یازدهمین دوره جایزه «کتاب فصل» به عنوان برگزیده بخش شعر معرفی شد.