سرویس دین و اندیشه خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - مهراوه مجتهد؛ سومین پیشنشست همایش ملی فلسفه برای کودک، در دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی دانشگاه علامه طباطبایی، در تاریخ ۱۶ آذر سال ۱۴۰۴ برگزار شد.
سعید ناجی، نورالدین محمودی و یوسف نوظهور سخنرانهای این برنامه بودند. در این نشست یوسف نوظهور مدیر گروه فلسفه این دانشگاه دبیر این نشست بودند. در ادامه، گزارشی از این پیشنشست از نظر میگذرد.
کاربردیشدن فلسفه یک ضرورت است.
در ابتدای جلسه یوسف نوظهور، دبیر پیشنشست، ضمن تبریک روز دانشجو به اهمیت کاربردیکردن فلسفه در زندگی فردی و اجتماعی اشاره کرد. او توضیح داد، که فلسفه به عنوان فعالیتی منطقی و اندیشهورز ما را به پرسشهای بنیادین میکشاند و تفکر عمیق درباره مسائل مختلف را ترویج میدهد.
او گفت: هدف از کاربردیکردن فلسفه تبدیل مفاهیم، ایدهها و روشهای فلسفی به ابزارهایی است که در حل مسائل زندگی در حوزههای فرهنگ، اخلاق، سیاست، هنر و سایر عرصهها به کار گرفته شوند. او اضافه کرد، که این رویکرد میتواند کیفیت زندگی انسانها را بهبود ببخشد و زیست آنها را غنیتر کند. همچنین فلسفه در بهبود روابط سازمانی، احترام متقابل و حل اختلافات نقشآفرین است.
بازیهای فلسفی کودک را سوی معنا میبرند.
سعید ناجی، مدیر گروه فبک پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، به عنوان دومین استاد حاضر در جلسه به انجام یک نمونه از بازیهای فبکی پرداخت. لازم به ذکر است، که این فرایند میتواند مورد استفادهٔ تسهیلگران قرار بگیرد.
او با تعریفکردن یک سناریو، شرکتکنندگان را وارد یک داستان کرد و آنها را در موقعیتی فرضی قرار داد. حاضران باید از بین سه حیوان عنوانشده، یکی را انتخاب میکردند و برای انتخابشان دلیل میآوردند.
در ادامه دلیل انتخاب خود و ویژگیهای آن حیوانات مانند قدرت، آزادی، معنویت، مفیدبودن و زیبایی مورد بحث قرار گرفتند. گروهها در ابتدا، اولویتهای خودشان را مشخص کردند. سپس به اولویتها و دلایل گروههای دیگر گوش دادند و به خوداصلاحی پرداختند.
در انتهای این قسمت از جلسه اعضا گفتند که بهتر است این مفاهیم باهم در توازن و همپوشانی قرار گیرند. همچنین بیان کردند، که اهمیت هر مفهوم بسته به دیدگاههای مختلف متفاوت است. با این حال، همگی در راستای رسیدن به زندگی معنادار، آرام و سرشار از ارزشهای انسانی قرار دارند.
تعامل کودک در حلقهٔ فبک، به خودشناسی او کمک میکند.
نورالدین محمودی، استادیار گروه فلسفه برای کودکان پژوهشگاه علوم انسانی، به موضوعات مختلفی دربارهٔ فرآیند یادگیری، فلسفه، خودشناسی و مفاهیم بنیادی انسان پرداخت.
او گفت: اینکه فرد صرفاً شنونده باشد و گاهی استدلال منطقی بیاورد، کافی نیست؛ بلکه باید احساسات و عواطف فرد در موقعیتهای مختلف درک شوند، تا مفاهیم مختلف بهطور کامل درک شوند.
او همچنین اضافه کرد، که فلسفه به عنوان ابزاری عمیق برای شکستن سطح و رسیدن به عمق معنا معرفی میشود. این نقطه همان جایی است، که پرسشهای بنیادین و کاوش در چیستی و چراییها انسان را به شناخت خود و جهان نزدیک میکند.
ایشان به نظریات نیچه دربارهٔ ارادهٔ معطوف به قدرت و اهمیت شناخت چیستی اشیاء اشاره کرد و بیان کرد: در حلقههای گفتوگو و فعالیتهای تعاملی فبک (فلسفه برای کودکان) خودشناسی صورت میگیرد. حلقه جایی است که کودک استدلالکردن را یاد میگیرد، معنای زندگی را پیدا میکند و جایگاه خود را در جهان مییابد.
محمودی در بخش پایانی سخنرانیاش بر اهمیت «خود اصیل» در فلسفهٔ اسلامی و نظریات فیلسوفانی مانند فارابی و ابن سینا اشاره کرد.
او اذعان کرد، که تغییر رفتار کودکان و درک مفاهیم توسط آنها پس از حلقههای گفتوگو و آموزشهای تعاملی، نشاندهندهٔ اهمیت این روشها در یادگیری و رشد شخصیتشان هستند.
نظر شما