به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سالن اصلی هتل اسپیناس پالاس، شب گذشته، دوشنبه ۱۰ شهریور ۱۴۰۴، برای چهارمین شب میزبان پاترهدها شده بود. فیلم کنسرت هری پاتر در اوایل خرداد ماه تبلیغات و بلیت فروشی خود را شروع کرده بود که با اجرای چهار سانس در ۱۰ و ۱۷ خرداد ماه، برای اجرای ۲۳ خرداد ماه آماده بود که به دلیل شروع جنگ دوازده روزه اجرای شب سوم لغو شد. در ادامه به دلیل استقبال مخاطبها با فاصله چند ماه، اجراهای موسیقی فیلم هری پاتر مجدد آغاز شد و برای سه شب در تاریخهای ۴، ۱۰ و ۱۴ شهریور ماه برنامهریزی شد که تاکنون اجراهای چهار شب و ۸ سانس از سانسهای بلیت فروشی شده، روی صحنه رفته است.
قبل از اجرا، سالن رویال هال هتل اسپیناس پالاس بخشی از هاگزوارت بود. بیش از دوهزار نفر پاترهد که هر کدامشان عضوی از گروه هافلپاف، گریفیندور، اسلیترین و ریونکلا بودند که آمده بودند برای مرور خاطرات سینماییشان از مجموعه هری پاتر تا به تماشا بخش هایی از فیلم به همراه شنیدن قطعههای خاطره انگیز بنشینند.
در این گردهمایی پاترهدها به طور همزمان خاطرهانگیزترین لحظات فیلم هری پاتر به نمایش گذاشته شد و سعی شده بود هماهنگی دقیق صدا و تصویر، تجربهای شنیداری-دیداری کاملاً متفاوت و باکیفیتی را برای طرفداران مجموعه هریپاتر رقم خواهد زد. قطعاتی از آهنگسازانی چون جان ویلیامز، پاتریک دویل، نیکلاس هوپر و الکساندر دسپلا، در این فیلم-کنسرت توسط یک گروه ۱۰۰ نفره نوازندگان اجرا شد که سینا خیرآبادی رهبری این گروه از نوازندگان را بر عهده داشت.
فیلم کنسرت هری پاتر دقیقاً مانند مجموعه سینمایی آن به اجرای قطعهها پرداخت و برای شروع قطعههایی از «هری پاتر و سنگ جادو» و سپس «هری پاتر و تالار اسرار» اجرا شد. همزمان پخش سکانسهایی از فیلم، قطعهها نواخته می شد تا مخاطبان تجربه جدیدی از تماشای هری پاتر را تجربه کنند.
این فیلم کنسرت، پیشتر در ۳۷ کشور دیگر هم اجرا شده بود و حالا ایران ۳۸ امین کشوری است که این تجربه موسیقایی و سینماتیک را برای پاترهد ها فراهم کرده است.
موسیقیهای الکساندر دسپلا، که بهخاطر عمق احساسی و تنوع ریتمیکشان در «یادگاران مرگ» شهرت دارند، با اجرای زنده ارکستر و گروه کرال، جان تازهای گرفتند. افزون بر این، قرعهکشی ویژه برای سفر به ژاپن و بازدید از جاذبههای توریستی مرتبط با هاگوارتز، هیجان مضاعفی به برنامه افزود و بسیاری از تماشاگران را به وجد آورد.
این اجرا، ترکیبی بینظیر از موسیقی زنده، نمایش صحنههای خاطرهانگیز مجموعه فیلمهای هری پاتر و فضایی سرشار از حس نوستالژی بود که صدها طرفدار را به دنیای جادوگری جی.کی. رولینگ برد. بهعنوان شاهد این رویداد، میتوانم بگویم که این شب، تجربهای بود که قلب هر پاترهد (طرفدار هری پاتر) را تسخیر کرد.
از ساعتی پیش از آغاز برنامه، سالن مملو از طرفدارانی بود که با شور و شوق در انتظار شروع بودند. بسیاری از آنها لباسهای فرم هاگوارتز را به تن داشتند: رداهای سیاه با نشانهای گریفیندور، هافلپاف، ریونکلا و اسلیترین، شالگردنهایی به رنگهای گروههای چهارگانه و حتی چوبدستیهای جادویی که با دقت در دست گرفته شده بودند. فضا پر از هیجان بود و گپوگفتهای طرفداران درباره کتابها و فیلمهای هری پاتر، حس و حال یک گردهمایی جادویی را تداعی میکرد.
رأس ساعت ۱۹:۱۵، با خاموش شدن نورهای سالن و ظاهر شدن لوگوی آشنای برادران وارنر روی پرده عظیم، سکوت انتظاری سالن را فرا گرفت. ارکستر سمفونیک، با اجرای قطعه نمادین "Hedwig's Theme" اثر جان ویلیامز، اجرا را آغاز کرد. این ملودی خاطرهانگیز، که انگار مستقیم از دیاگون اَلی به تهران رسیده بود، با هماهنگی بینقص با تصاویر فیلم «هری پاتر و سنگ جادو» روی پرده، موجی از احساسات را در میان حضار برانگیخت. همزمان با پخش صحنه ورود هری به تالار بزرگ هاگوارتز، نتهای ظریف ویولنها و عظمت سازهای بادی، فضای جادویی داستان را زنده کرد.
اجرای موسیقیها با دقت و ظرافتی خیرهکننده همراه بود. هر قطعه، از آثار پرشکوه جان ویلیامز در سه فیلم اول گرفته تا ملودیهای احساسی پاتریک دویل در «هری پاتر و جام آتش»، نیکلاس هوپر در «هری پاتر و محفل ققنوس» و الکساندر دسپلا در «هری پاتر و یادگاران مرگ»، بهصورت زنده و همزمان با نمایش صحنههای مرتبط از فیلمها نواخته میشد. این هماهنگی بیدرنگ، که حاصل تمرینات دقیق ارکستر و نظارت مدیر هنری، سینا صالحی، بود، تجربهای فراتر از یک کنسرت معمولی یا تماشای فیلم خلق کرد. برای مثال، در لحظهای که صحنههای تورنمنت سهجادوگر روی پرده پخش شد، موسیقی پرهیجان دویل با ریتم تند و ضربات قدرتمند درامها، حضار را به وجد آورد و حس حضور در میدان مسابقه را منتقل کرد.
یکی از برجستهترین لحظات برنامه، اجرای طلسم پاترونوس بود. هنگامی که تصویر گوزن نقرهای هری پاتر در «هری پاتر و زندانی آزکابان» روی پرده ظاهر شد، گروه کرال با صدایی عمیق و هماهنگ، همراه با سازهای زهی، موسیقی جان ویلیامز را به اوج رساند. این لحظه چنان تأثیرگذار بود که موجی از تشویق و فریادهای هیجانزده در سالن طنینانداز شد. برخی از تماشاگران، که اشک در چشمانشان حلقه زده بود، با لبخند به هم نگاه میکردند، انگار که خودشان در حال دفع دیوانهسازها بودند.
نتهای عمیق و احساسی «Obliviate» که همراه با سکانس فرار هری، هرمیون و رون از دست مرگخوارها روی پرده پخش شد، حضار را بهسرعت به فضای پرتنش و عاطفی فیلم برد. هماهنگی بینقص موسیقی زنده با تصاویر، گویی تماشاگران را به دل جنگلهای تاریک و مخفیگاههای سهگانه جادویی منتقل کرد.
اجرای موسیقیها، که همزمان با پخش سکانسهای کلیدی فیلمها نواخته میشد، از نظر فنی و احساسی بیعیبونقص بود. یکی از لحظات برجسته، اجرای قطعه «Lily’s Theme» بود که با نمایش صحنههای فلاشبک زندگی سوروس اسنیپ و عشق ابدیاش به لیلی پاتر همراه شد.
یکی دیگر از لحظات بهیادماندنی، اجرای موسیقی «The Resurrection Stone» بود که همراه با سکانس احساسی بازگشت هری به سوی دوستان و عزیزان ازدسترفتهاش با سنگ رستاخیز پخش شد. صدای نرم و غمانگیز سازهای زهی، همراه با آواز گروه کرال، این لحظه را به یکی از تأثیرگذارترین بخشهای کنسرت تبدیل کرد. تشویقهای بلند تماشاگران پس از این قطعه، نشاندهنده عمق احساسی بود که این اجرا در آنها برانگیخته بود.
فضای سالن پر از شور و نوستالژی بود. از جوانانی که با کتابهای هری پاتر بزرگ شده بودند تا بزرگسالانی که هنوز شیفته داستان نبرد خیر و شر در دنیای جادوگریاند، همه در این تجربه مشترک غرق شده بودند.
سکانسهای حماسی نبرد هاگوارتز در «یادگاران مرگ – بخش دوم» نیز با اجرای زنده موسیقیهای پرشور دسپلا، به اوج خود رسید. وقتی تصاویر رویارویی هری و ولدمورت در حیاط هاگوارتز روی پرده ظاهر شد، نتهای پرهیجان «Statues» و «Courtyard Apocalypse» با ضربات قدرتمند درامها و صدای هماهنگ سازهای بادی، سالن را به لرزه درآورد. تماشاگران، که انگار خودشان در کنار ارتش دمبلدور در برابر مرگخوارها ایستاده بودند، با هر ضربه موسیقی و هر طلسم روی پرده، نفسهایشان را حبس کرده بودند.
فضای سالن، ترکیبی از نوستالژی و شگفتی بود. از جوانان دهه هشتادی که با کتابهای هری پاتر بزرگ شده بودند تا بزرگسالانی که هنوز شیفته دنیای جادوگریاند، همه در این تجربه مشترک غرق شده بودند. نهتنها از نظر فنی و هنری در سطح استانداردهای جهانی بود، بلکه از نظر احساسی نیز تأثیر عمیقی بر مخاطبان گذاشت.
نکته جذاب دیگر، قرعهکشی ویژهای بود که برای برندگان بلیت، فرصتی برای سفر به ژاپن و بازدید از جاذبههای توریستی مرتبط با هاگوارتز فراهم میکرد. این جایزه، هیجان مضاعفی به برنامه افزود و بسیاری از تماشاگران را به وجد آورد.
سانس دوم برنامه، که در ساعت ۲۲:۱۵ آغاز شد، همانند سانس اول با استقبال پرشور مخاطبان همراه بود. کیفیت اجرای ارکستر و هماهنگی بصری و صوتی در این سانس نیز بینقص بود و نشان داد که تیم برگزارکننده با دقت و تعهد، این رویداد را به تجربهای تکرارنشدنی تبدیل کرده است.
فیلمکنسرت هریپاتر، بیش از یک اجرای موسیقایی بود؛ سفری جادویی به قلب داستانهایی بود که نسلها را شیفته خود کردهاند. این رویداد ثابت کرد که موسیقی و سینما، وقتی با عشق و هنر به هم گره بخورند، میتوانند لحظاتی خلق کنند که تا ابد در خاطر بمانند. برای طرفداران هریپاتر در ایران، این شب نهتنها یک کنسرت، بلکه جشنی برای عشق به دنیای جادوگری بود. اگر این رویداد را از دست دادید، امیدوارم فرصتی دیگر برای تجربه این جادو فراهم شود.
نظر شما