به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شیراز، اصغر دادبه در نشست علمی یاد روز سعدی در تالار گلستان آرامگاه سعدی با موضوع «نگاه سعدی به ایران» با بیان این‌که رستم‌ها همیشه مورد حسادت هستند و ایران همیشه موردحسادت بود، اظهار داشت: یکی از دلایل این امر خنجرکشی برخی فرزندان ناخلف ایران است.
وی با طرح برخی پرسش‌ها از این‌گونه افراد مانند این‌که از نظر شما تمامی نوشته‌هایی که نام «ممالک محروسه ایران» را بر خود دارد افسانه است؟ افزود: دشمنان ایران در کشور سال‌هاست که گستاخانه می‌گویند ایرانی در کار نبوده و رضاشاه نام ایران را بر سر زبان‌ها انداخته است.
این استاد دانشگاه گفت: یکی دیگر از بهانه‌ها برای طرح این موضوع این است که چرا حافظ و سعدی نامی از ایران نبرده‌اند؛ من می‌گویم اگر گوشی کر نباشد و یا خود را به نشنیدن نزده باشد با بانگ بلند ایران را گفته‌اند.
این سعدی شناس اظهار داشت: وقتی می‌خواهید از حسن آقا به نیکی یاد کنید از خوبی و مهر و وفا و دیگر خصوصیات او سخن می‌گویید و از هر کدام از این خصلت‌ها حرف زده باشید از حسن آقا گفته‌اید و در طول تاریخ به دلایلی برخی مانند فردوسی از حسن آقا گفته‌اند و برخی مانند سعدی از ویژگی‌های او.
استاد زبان و ادبیات فارسی افزود: همه می‌دانند که یکی از سرچشمه‌های شاعران شاهنامه است و آن‌ها، شاهنامه را هم خوب می‌خواندند و هم خوب می‌فهمیده‌اند پس چگونه است که سعدی و حافظ با وجود بیش از ۱۵۰۰ باری که فردوسی در شاهنامه از ایران نام برده، متوجه نشده‌اند که او از یک کشور فریاد زده است.
دادبه ادامه داد: بدیهی است که برداشت سعدی از آن همه ایران گفتن فردوسی چیست و به نظرتان وقتی او از شاهنامه صحبت می‌کند متوجه نیست که غیر از شیراز و فارس جایی وسیع‌ترین به نام ایران وجود دارد؟
وی با بیان شرایط عصری که سعدی در آن می‌زیست و جامعه با آشوب‌های و آشفتگی‌های بسیاری روبه‌رو بود، اظهار داشت: کسی که از فرهنگ اصیل ایرانی سیراب شده است هر کاری بتواند برای وطن خودش انجام می‌دهد.
دادبه ادامه داد: ایران در آثار سعدی اگرچه با تکرار این نام قید نشده اما ویژگی های این سرزمین پیوسته در نظر و گفته‌های او وجود داشته است. چنانکه هنگامی که در نظامیه بغداد مشغول تحصیل بوده در ابیات مختلف از برپایی آیینی ایرانی یاد می کند؛ یعنی نوروز، همچون خوشا تفرج نوروز در شیراز / که برکند دل مرد مسافر از وطنش. یا مثلاً در داستان دارای فرخ تبار و چوپان از مبانی فکری ایرانی وخردورزی و پنددهی و حکمت ایرانی سخن می گوید، آنچه که در آرای افلاطون نیز یاد می شود.
وی افزود: به بیانی دیگر سعدی هر گاه از کشور و وطن و ویژگی های آن یاد می‌کند، در واقع با صدایی بلند نام ایران را ذکر می کند.
نظر شما