سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - سالم توکلی، مولف: عبدالله فربودی، محقق ۸۹ ساله هرمزگانی به تازگی از بین ما پر کشیده است.

فربودی، متولد سال ۱۳۱۵ خورشیدی و از اولین کسانی بود که از منطقه گاوبندی برای گرفتن دیپلم به شیراز رفت. در سال ۱۳۳۷ در رشته پزشکی پذیرفته و وارد دانشگاه پزشکی شیراز شد.

در آن روزگار (دهه ۳۰ و ۴۰ خورشیدی) که اکثر مردم از سواد بی‌بهره بودند و به علت عدم وجود وسایل ارتباط جمعی و راه‌های مواصلاتی، شناخت چندانی از دنیای بیرون نداشتند، او جهان را می‌شناخت. فربودی در آن سال‌ها به دانشگاه پزشکی شیراز که از دانشگاه‌های برتر پزشکی کشور در آن زمان بود؛ راه یافت. او در دانشگاه پزشکی، دانشجوی ممتاز بود، اگر چه تجربه‌ای تلخ را از سر گذراند و تنها چهار سال را در این دانشگاه تحصیل کرد.

روزی «پروفسور دوتس» استاد آمریکایی دانشگاه، میکروبی را در آزمایشگاه به دانشجویانش داده بود که آن را مشاهده کنند و سپس در زمانی چهل دقیقه‌ای در مورد آن بنویسند. دانشجوی ممتاز رشته پزشکی نمره‌ای گرفت که موجب شگفتی «پروفسور دوتس» شد. افت ناگهانی نمره‌اش موجب شد، پسین فردا این استاد آمریکایی دانشجویش را فرابخواند و علت این اتفاق را جویا شود. اما او خود هم نمی‌دانست که چگونه به چنین بلیه‌ای گرفتار شده است. فربودی از آن پس روزهای سختی را از سر گذراند و به زادگاهش بازگشت.

او در عین حال نه تنها رابطه‌اش را با دنیای علم پزشکی قطع نکرد، بلکه در تاریخ، دین و ادبیات تفحص و پژوهش کرد. فربودی با کتاب و مطالعه انس داشت به گونه‌ای که در واپسین روزهای عمرش که بر تخت بیمارستان خوابیده بود، همچنان مطالعه می‌کرد.