سیدمحمود موسوی، نویسنده کتاب مدرسه گلها در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اهواز، با بیان اینکه ۱۲ سال است که در مناطق عشایری خوزستان به عنوان معلم مشغول به فعالیت است، اظهار کرد: از اولین روز ورودم به مدرسه آذر ماه سال ۱۳۹۱، تصمیم گرفتم تا هر اتفاق خاص و ویژهای که در این مناطق رخ میدهد را ثبت و ضبط کنم.
موسوی با تأکید بر اینکه در سال ۹۷ شروع به نوشتن کتاب مدرسه گلها کرد، گفت: نوشتن کتاب مدرسه گلها پس از هفت سال به پایان رسید و در این کتاب تنها اندکی از آنچه بر من در مناطق عشایری گذشت در قالب ۲۲ خاطره به تصویر کشیده شد.
وی ادامه داد: مدرسه گلها، داستان معلمی است که دل به استواری کوهها، سرسبزی علفها و صدای پای آبها سپرد، از درهها و صخرهها و مسیرهای صعبالعبور گذر کرد تا در دل تاریکترین و دورترین جغرافیای این سرزمین چراغ دانایی را روشن نگه دارد.
نویسنده خوزستانی بیان کرد: این کتاب روایتی صادقانه است که مخاطب خود را از دنیای ماشینی و پر زرق و برق دور کرده و قدم به قدم او را رهسپار زندگانی ساده و بیآلایش مردمان پاک سرشت و یکرنگ عشایر میکند.
موسوی با مرور خاطرات خود در مسیر عشایری اضافه کرد: وقتی سالها پیش در عنفوان جوانی قدم در راه پر پیچ و خم معلمی گذاشتم، هرگز فکر نمیکردم روزی قلم به دست بگیرم و از آنچه در طول و عرض این سالها در مناطق عشایری و روستایی بر من گذشت را به رشته تحریر درآورم. زیستن در میان عشایر و همدم و هم سفره شدن با این مردمان با صفا و سلحشور، زندگی دیگری را برای من رقم زد که هنوز رایحه دلپذیر آن را استشمام میکنم.
وی گفت: کتاب مدرسه گلها حاصل این همزیستی عاشقانه و همنشینیهای صادقانه و یکرنگ است، هر چند در این مسیر رنجهای زیادی کشیدم اما در عوض گنجهای بسیاری نصیب من شد.
نظر شما