به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از آرت‌نت؛ نشر کتاب‌های هنری، چند ماه اول سال میلادی ۲۰۲۴، شاهد انتشار آثار تاریخی و علمی متعددی بود. در اینجا نگاهی داریم به بخش دوم این آثار، از کاوش عمیق در «مجموعه هنری ذهنی ویلیام روبین» تا «بازنگری در آثار وینسنت ون گوگ» و «کاوشی تحریک‌آمیز در هنر به‌عنوان اعتراضی در اروپای شرقی و غربی». خوش آمدید به دنیای ادبیات هنری.

«هنر به‌مثابه نمایش: بازتعریفی انقلابی از دانش» نوشته اسون اسپیکر

مرزهای میان هنر و کنش‌گری در سال‌های اخیر دچار تغییرات شگرفی شده‌اند. همان‌طور که اسون اسپیکر در کتاب پیش‌روی خود وعده می‌دهد، این موضوع از پیشینه تاریخی قابل‌توجهی برخوردار است. اسپیکر تلاش می‌کند با بررسی تاریخ هنر پس از جنگ در اروپا، چه در شرق و چه در غرب، از دیدگاه نمایش نشان دهد که جنبش‌ها چگونه از نظر سیاسی و همچنین به‌لحاظ فرمی و زیبایی‌شناختی بر هنر و هنرمندان تأثیر می‌گذارند. با تحلیل دقیق آثار هنری، به‌ویژه از دهه ۱۹۶۰ به بعد، این کتاب روشن می‌سازد که چگونه دیدگاه هنرمندان نسبت به هنر از اشیاء منزوی به اشکالی از آموزش تکامل یافته است.

هنر به‌مثابه نمایش تاریخ هنر پس از جنگ در اروپای شرقی و غربی را از منظر نمایش بازتعریف می‌کند؛ نمایشی که هم به‌لحاظ فرمی (به‌عنوان تکنیکی برای نشان دادن و اشاره) و هم به‌لحاظ سیاسی (به‌عنوان اعتراض، مقاومت و غیره) در نظر گرفته شده است. تحلیل‌های دقیق از آثار هنری نشان می‌دهد که چگونه استفاده از نمایش در طول زمان تغییر کرده است. اسپیکر توضیح می‌دهد که چگونه اعتراض و مقاومت هنر و هنرمندان را نه‌تنها از نظر سیاسی، بلکه به‌ویژه از نظر فرمی و زیبایی‌شناختی سازمان‌دهی کرده است. تحولی که در هنر و سیاست جنگ سرد اروپای شرقی اهمیت ویژه‌ای داشته است. این کتاب نشان می‌دهد که از دهه ۱۹۶۰ به بعد، نمایش به‌طور رادیکال شیوه تفکر هنرمندان درباره هنر را تغییر داده است: دیگر نه به‌عنوان یک شیء، بلکه به‌عنوان شکلی از آموزش.

«دویدن در بقالی» اثر چبالالا سلف

در دهه گذشته، هنرمند نیویورکی چبالالا سلف، مجموعه‌ای از اینستالیشن‌های چندرسانه‌ای خلق کرده است که ادای احترامی به یکی از نهادهای پایه‌ای شهر نیویورک، یعنی بقالی‌های کوچک محلی است. این فروشگاه‌های کوچک محله‌ای، مکان‌هایی برای تبادل فرهنگی هستند که در آن مهاجران از ریشه‌های متنوع با یکدیگر دیدار می‌کنند. همین حس اجتماع در آثار غوطه‌ورکننده سلف به زندگی درآمده است، آثاری که مملو از مجسمه‌های بزرگ، نقاشی‌ها، عکس‌ها و اشیاء آماده استفاده، هستند. این مجموعه که موضوع یک نمایش انفرادی در موزه همر در سال ۲۰۱۹ بود، اکنون در کتاب جدیدی ثبت شده است که شامل مستندات، عکس‌ها و متون انتقادی است و بینش‌های جدیدی درباره این پروژه ارائه می‌دهد.

چبالالا سلف متولد ۱۹۹۰ است و در طیف گسترده‌ای از رسانه‌ها فعالیت می‌کند. او از نقاشی‌های بزرگ‌مقیاس و چاپ‌سازی گرفته تا مجسمه‌سازی، کلاژ و اینستالیشن، آثاری پرجنب‌وجوش و اغواگر خلق می‌کند که اغلب بر داستان‌های زندگی شهری، بدن و انسانیت تمرکز دارند تا نگرش‌های فرهنگی نسبت به نژاد و جنسیت را کاوش کنند.

کتاب «دویدن در بقالی» با الهام از مجموعه‌ای برجسته از اینستالیشن‌ها به بررسی چندین ساله مغازه‌های محله‌ای نیویورک می‌پردازد. مکان‌هایی که هم محل تجمع مردم هستند و هم نمونه‌ای از نیروهای سیاسی و اقتصادی متغیری که بر زندگی شهرنشینان، به‌ویژه سیاه‌پوستان و لاتین‌تبارها، تأثیر می‌گذارند.

سلف در نقاشی‌های زنده، مجسمه‌ها و اینستالیشن‌های خیره‌کننده، قفسه‌های پر از اجناس، تابلوهای نئون و شخصیت‌های درهم‌آمیخته بقالی‌های نیویورک را به تصویر می‌کشد. این کتاب لوکس که به‌طور ماهرانه طراحی شده است، آثار و عکس‌های مجموعه دویدن در بقالی را در کنار متون جدیدی که پروژه و شیوه هنری سلف را گسترش می‌دهند، بازتولید می‌کند. کتاب «دویدن در بقالی» چبالالا سلف، نگاهی اساسی به مجموعه آثار یکی از هیجان‌انگیزترین هنرمندان جوان فعال امروز است.

«کارِ تصویر: چگونه کتابخانه‌ها، موزه‌ها و آژانس‌های استوک اقتصاد جدید تصاویر را پایه‌گذاری کردند»

دسترسی و دانلود تصاویر به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل شده است، اما همیشه این‌گونه نبوده است. هرچند اکنون ممکن است منابعی همچون آثار هنری در مالکیت عمومی موجود در وب‌سایت موزه‌ها یا تصاویری از سایت‌هایی مانند Getty Images یا Alamy را بدیهی بدانیم، این منابع نشان‌دهنده یک تحول عمیق در درک و اقتصاد تصاویر هستند. این کتاب با بررسی چگونگی مدیریت و استفاده از مجموعه‌های تصویری توسط سه نهاد اصلی کتابخانه عمومی نیویورک، موزه هنر مدرن، و آژانس استوک؛ تحول در دیدگاه عمومی درباره تصاویر عکاسی و توسعه حقوق و تکثیر مدرن را ردیابی می‌کند.

فرهنگ بصری دیجیتال امروز، ریشه‌های چندوجهی بسیار متنوع دارد. دایانا کامین در این کتاب ردپای اشتراک‌گذاری عکس‌ها را در اقتصاد تصاویر دنبال می‌کند که در طول قرن بیستم توسط نهادهای بزرگ شکل گرفت. «کارِ تصویر» بررسی می‌کند که چگونه ۳ نهاد کتابخانه عمومی نیویورک، موزه هنر مدرن و آژانس استوک. درک عمومی از مفهوم تصویر عکاسی را شکل دادند، درحالی‌که مجموعه‌های وسیعی با جاه‌طلبی‌های جهانی بنا نهادند.

کامین با برجسته‌کردن چهره‌های کمتر شناخته‌شده‌ای مانند پرل مولر اولین مدیر حقوق و تکثیر در MoMA و رومانا جاویتز کتابدار پیشرو در NYPL و همچنین روش‌های حرفه‌ای کمتر بررسی‌شده، نشان می‌دهد که چگونه کارهای بوروکراتیک ایده‌هایی درباره تصاویر را به عموم منتقل می‌کند.

کامین به شکلی هنرمندانه نشان می‌دهد که عموم مردم چگونه از طریق سیستم‌های طبقه‌بندی و پروتکل‌های جست‌وجو و بازیابی با این مجموعه‌های تصویری ارتباط برقرار می‌کنند. این تعاملات به نوبه خود، فرهنگ تصویری معاصر را شکل می‌دهند. از جمله مفاهیمی درباره مالکیت، هنر، منطق‌های فهرست‌گذاری، برچسب‌گذاری و هایپرلینک. این تعاملات در مجموع مفهوم تصویر به عنوان محتوای قابل‌انتقال را شکل داده‌اند؛ مفهومی که با ظهور تکنیک‌های دیجیتال برای مدیریت مجموعه‌های تصویری شدت یافته است.

برای بررسی فرآیند پیچیده دیجیتالی‌سازی در دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲ هزار، کامین همچنین مصاحبه‌هایی با عکاسان، طراحان سیستم مدیریت دارایی دیجیتال، کتابداران و هنرمندان درباره شیوه‌های کاری‌شان در این دوره گنجانده است.