به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمان، ناشر و مدیر انتشارات سورمه رفسنجان در آیین رونمایی، معرفی و جشن امضای کتاب «در دامگَه بیهودِگی با اشاره به سابقه ۱۰ ساله انتشارات سورمه به عنوان اولین مرکز نشر شهرستان رفسنجان، با تحسین اثر سیدعباس حسینی داورانی، اظهار کرد: در این کتاب با یک شاعر جامعه شناس مواجه هستیم.
امیرحسین نورالدینی با اشاره به بهره گیری از اصطلاحات ادبی در محتوا، این کتاب را اثری تأثیرگذار دانست و افزود: در صفحات مختلف این کتاب با کلماتی مواجه هستیم که شاعرانه هستند و یکی از برگهای برنده نویسنده در چهارمین اثر چاپ شده وی نیز همین است.
به خود میبالیم که یک چهره علمی بسیار موفق در حوزه جامعه شناسی در رفسنجان داریم
حسین تقوی، جامعه شناس نیز در این مراسم با تبریک به جامعه رفسنجان و جامعه علوم اجتماعی برای دریافت یک منبع خوب گفت: جامعه شناسی علمی بسیار عمیق و گسترده است و بر خود می بالیم که یک چهره علمی بسیار موفق در حوزه جامعه شناسی در رفسنجان داریم و با یک کتاب خوب مواجه هستیم.
وی، روند کتاب را از ابتدا تا انتها موفقیت آمیز دانست و بر ضرورت برپایی جلسات تخصصی نقد کتاب تأکید کرد و افزود: نوشتن بسیار سخت است؛ نوشتن هم علم می خواهد و هم خلاقیت و کار هر کسی نیست. نوشتن دل عاشق می خواهد و یک چشم انداز.
این استاد دانشگاه در ادامه با بیان اینکه «در دامگَه بیهودِگی» کتابی تخصصی است و عمومی و عامه پسند نیست، گفت: کتاب از نظر ظاهری مشکلی ندارد و دارای فهرست بندی و مقدمه قوی و منظم است. برای من بسیار جذابیت داشت و هر چه می خواندیم دوست داشتیم بدانیم در ادامه چه می خواهد بگوید و نویسنده در پی چیست.
وی این اثر را آموزشی و دارای توالی درست دانست و مطالعه اش را به علاقمندان توصیه و تصریح کرد: خلقیات موضوعی پیچیده است و سالهاست این بحث وجود دارد که عقب ماندگی ما ریشه فرهنگی دارد و باید در هر شهر و جامعه ای گفتوگو شکل بگیرد و باید نقد را پذیرفت.
تقوی با اشاره به اینکه عنوان شاعرانه کتاب با محتوا همخوانی دارد، اظهار کرد: بسیاری از کتابها در این زمینه حاصل پژوهش علمی نبود و حاصل تفکرات و سلایق و زاویه دید نویسندگان بوده است. امیدوارم در آینده هم شاهد این نوشته ها باشیم.
«در دامگَه بیهودِگی» جدید، خوب و جسورانه است
محمدتقی ابوالهادی نویسنده و مورخ این کتاب را اثری خوب، جدید و جسورانه دانست و گفت: بارزترین ویژگی این اثر، جسارت نویسنده است و جای تقدیر دارد از اقدام انتشارات بومی و محلی رفسنجان که در این وانفسا کار بزرگی کردند.
وی افزود: در کتاب ذکر شده است که موضوع خلقیات پژوهش ناپذیر است، اما منظور آن است که آزمایش پذیر نیست. خلقیات تأثیرگذار است اما میزان آن را نمی توان مشخص کرد. کتاب به این موضوع پرداخته و با این اثر بسیار غنی، نظر من هم در خصوص خلقیات و تاثیر آن تعدیل شد.
نویسنده کتاب «رفسنجان و پارلمان» ادامه داد: در این اثر ظریفانه اشاره شده است که چگونه مستشرقان می خواستند ایران را ضعیف نشان دهند به خصوص در موضوع قهرمان پروری؛ مگر قهرمان پروری چه اشکالی دارد؟ در آمریکا هم قهرمان پروری وجود دارد. چطور در آمریکا قهرمان پروری خوب است و اشکالی ندارد و برای من بد است؟
وی با بیان اینکه نویسنده سیاه نمایی در باب ایرانیان را به درستی متوجه شده و جایگاه خلقیات و اثرگذاری آن در تاریخ و ادبیات در این اثر به خوبی بیان شده است، گفت: از موارد بسیار خوب کتاب، بحث نهادگرایی است که چگونه ویژگی ها و خلقیاتی را ترویج می دهد.
ابوالهادی یکی از قسمت های مهم کتاب را اشاره آن به سیاحت نامه ابراهیم بیگ دانست و گفت: در این سیاحت به خوبی به خلق و خوی مثبت و منفی اشاره شده و نویسنده به درستی به این کتاب پرداخته است.
وی موضوع «در دامگَه بیهودِگی» را بسیار درست و جذاب دانست و افزود: کتاب فصل بندی و نگارش بسیار خوبی دارد و خواندن آن اصلاً خسته کننده نیست و کاملاً یک نگاه علمی صرف به مسئله دارد و شاید غنای ادبی کار یک سری سوء تفاهم را ایجاد کرده است.
کتاب مفهوم پردازیهای بسیار جالبی دارد و به صورت روایت نوشته شده است
محمد علیزاده، عضو هیئت علمی گروه ایران شناسی دانشگاه حضرت ولیعصر (عج) نیز در این مراسم گفت: نویسنده شخصی میان رشته ای است و این باعث شده که تلفیق رشته ها تأثیر خوبی را در کتاب داشته باشد. نویسنده قلم بسیار خوبی دارد و کتاب به صورت روایت نوشته شده است. هر چه می خوانیم می خواهیم بدانیم در ادامه چیست.
وی افزود: کتاب مفهوم پردازی های بسیار جالبی دارد و مخاطب آن تخصصی جامعه شناسی و علوم سیاسی است؛ اگر کتاب برای مخاطب تخصصی نوشته شده باشد، کتاب بسیار خوب و مفیدی است اما شاید برای سایر رشته ها به دلیل مفاهیم و نظریات و عبارات تخصصی که نویسنده برساخته است، ممکن است کمی چالش داشته باشد.
علیزاده در بیان تفاوت علوم انسانی و علوم پایه، گفت: در علوم انسانی با تبیین ودر علوم پایه با علت ها روبرو هستیم. تبیین ما را تفکر سیستمی می رساند و مسائل چند ریشه ای و نگاه چند بعدی می طلبد که نویسنده در این کتاب به این موضوع پرداخته است.
کتاب روایت انکار باورها و تلقینات ذهنی پیرامون اثربخشی خلقیات است
سید عباس حسینی داورانی، نویسنده کتاب نیز با تشکر از منتقدین و ناشر که سرمایه گذاری کرده است تا چراغ کتاب را در رفسنجان روشن نگه دارد، خواستار نقد بی رحمانه، تخصصی و جدی اثر شد و اظهار کرد: کتابی که در خصوص آن صحبت نشود، کتاب نیست. هر نقدی، برای من آموزش است و باعث می شود کتاب جدیدی تولید شود.
وی، هدف از این کتاب را منحصر به مسئله خلقیات ایرانی ندانست و افزود: هدف اثر تحلیل در باب نوشته ها در زمینه خلقیات و تأثیر آن در توسعه و عقب ماندگی است. نویسندگانی که به این موضوع پرداختند، عموماً از روش هایی استفاده کردند که نتایج را متزلزل کرده است.
حسینی داورانی ادامه داد: روش شناسی این کتاب وجه نوآورانه آن است که روایت انکار باورها و تلقینات ذهنی پیرامون اثربخشی خلقیات است. به عنوان مثال علی محمدی ایزدی می گوید چرا عقب ماندیم و دلایل را می گوید اما من در پی آن بودم که همان گزاره اصلی را به چالش بکشم که آیا ما عقب مانده ایم و اگر هستیم بر چه مبنا و به چه معیار به آن رسیدیم؟
وی ادامه داد: در این اثر خواستم بگویم که اگر از زاویه متفاوت به مسئله بنگریم، با نتیجه ای دیگر روبهرو می شویم. پس نمی توان تاریخ چند هزارساله ایران را صرفاً از بُعد خلقیات نگریست. این کتاب نه می خواهد به اثبات تأثیر خلقیات بپردازد و نه به انکار آن، بلکه در پی آن است که بگوید این مسئله هم تأثیر دارد و برای آن گزاره های اثباتی و تحلیل های زیادی وجود دارد و می توان آن را رد کرد که در این خصوص هم گزاره ها بسیار است.
این استاد و مدرس دانشگاه با طرح این سؤال که در مواجهه علمی با این مسئله و این دوگانه چه برخوردی باید داشته باشیم، گفت: دغدغه من در وهله این بود که بیان کنم عنوان خلقیات ایرانی یک دروغ است؛ زیرا بسیاری افراد از این دسته خلقیات انسانی هستند و همه انسان ها در همه جوامع از آن برخوردارند و این خلقیات خاص یک کشور و جامعه نیست. اما چه می شود که فی المثل عقب ماندگی ایرانی را نتیجه خلقیاتش می دانند اما در کشورهای دیگر این خلقیات در روند توسعه اش نقش نداشته است؟
وی ادامه داد: نتیجه ای که من گرفته ام آن بوده است که خلقیات هم به اندازه مهم و تأثیر دارد اما به دلیل ماهیت انسان و دگرش های مکرر آن و به دلیل نقیضه های بسیار در تأیید یا رد اثربخشی خلقیات، این مسئله اساساً از حیث علمی پژوهش ناپذیر است و نمی تواند نتایج محکمی را به ما نشان دهد. بلکه تنها می تواند یک عامل مؤثر در کنار صدها عامل دیگر باشد.
به گزارش ایبنا، سیدعباس حسینی دانش آموخته دکترای جامعه شناسی سیاسی است و علاوه بر نگارش دهها مقاله علمی و پژوهشی، دو مجموعه شعر به نامهای «سرو چون کلوت» و «در لابهلای هر چه پاییز» و دو کتاب با عناوین «تغییر فرهنگی، کنش جمعی و دموکراسی در جهان عرب» و «در دامگَه بیهودِگی» به چاپ رسانده است.
نظر شما