به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سیدمسعود علوی‌تبار در این شعر آورده است:
ای نام و نشان آن سبب‌ساز
در پیش تو بهترین سرآغاز
ذکر تو به جز کلام او نیست
غیر از برکات نام او نیست
ای صاحب تخت پیشوایی
در قله داستان‌سرایی
در باده عشق مستی توست
ماهیت شعر هستی توست
ای صاحب خمسه پرده بردار
در مخزن سینه‌ات ز اسرار
در بغض تو دل پیاله‌نوش است
در بحر سکوت در خروش است
ای طالب نور، نور اینجاست
خلوت‌گهی از حضور اینجاست
اشعار حکیم شرح نور است
میدانگه جلوه ظهور است
در شعر حکیم دلبری هست
جوش هنر سخنوری هست
در شعر حکیم شور و مستی است
نجوای نجیب حق‌پرستی است
در شعر خوشش ملاطفت هست
پیمانه نور معرفت هست
ای قلب شکسته پر از سوز
عاشق شدن از نظامی آموز
دلدادگی‌اش به رنگ خون است
او آخر قصه جنون است
نظر شما