به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) «توشه اربعین؛ قطره‌ای از دریای معرفت حسین(ع)» شرحی است بر زیارت اربعین به قلم سید مجتبی حسینی که به تازگی چاپ چهارم آن به همت دفتر نشر فرهنگ اسلامی در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است. همانطور که در مقدمه کوتاه کتاب عنوان شده این اثر حاصل بیش از ده سال سخنرانی‌های سید مجتبی حسینی است که در شرح و تفسیر زیارت اربعین و در ایام اربعین ایراد شده است. در این اثر علاوه بر پرداختن به شرح زیارت اربعین با نگاهی نو و محققانه مطالبی در باب امام شناسی و حسین(ع) شناسی نیز ایراد شده است که ارزش این کتاب را دو چندان می‌کند.

کتاب از 5 فصل اصلی تشکیل شده است؛ فصل اول با عنوان «فلسفه زیارت» به مفهوم زیارت و زیارت سیدالشهدا می‌پردازد. در بخشی از این فصل می‌خوانیم: «زیارت سیدالشهداء انسان را از جهات مختلف متحول می‌کند، هر قدر معرفتمان در زیارت بیشتر باشد از زیارت بهتر و کیفی‌تری برخوردار می‌شویم و هر چه از زیارت خوب‌تری برخوردار بشویم معرفت ما بیشتر می‌شود. لذا در بین زیاراتی که وجود دارد زیارت ابی عبدالله بیشتر از همه توصیه شده که دلایل متعددی دارد یک علتش این است که شیعه در قلبش گوهری نهفته دارد که با نام مقدس اباعبدالله پیوند پیدا کرده، لذا اگر مراقب قلبمان باشیم بقیه مسائل درست می‌شود. یکی از دلایلی که در کارهای تربیت دینی موفق نیستیم این است که بیشتر به افزایش اطلاعات و معلومات دینی و یا حتی اعمال و انجام فرایض دینی بدون حضور قلب تأکید می‌کنیم، در حالی که محتوای همه آموزش‌ها و اعمال در قلب استوار است و در قلب است که هماهنگی و یک دسـتـی بـیـن آداب و دستورات اسلام ایجاد می‌شود. همۀ دین در قلب است که یکجا معنا پیدا می‌کند چون دین ما مبتنی بر قلب است و با زیارت تغییرات مثبت و خدایی در قلب ما اتفاق می‌افتد. این نوع تغییرات در قلب تنش‌زا نیست چون با وجود مقدس اباعبدالله آشنایی دارد.»

در فصل دوم با عنوان «مفهوم اربعین» نویسنده به واقعه اربعین پرداخته است. در بخشی از این فصل می‌خوانیم: «اربعین منحصر به امام حسین و واقعه عاشوراست و زیارت اربعین در این روز توصیه شده است. نه فقط این سالها که قرن‌هاست پر ازدحام‌ترین زمان در کربلا روز اربعین است و مردم از اقصی نقاط عالم می‌آیند و چه بزرگانی از حوزه نجف با پای پیاده به کربلا می‌آمدند و حساسیتی برای زیارت اربعین داشته‌اند و بر خود فرض می‌دیدند که حتماً به زیارت بروند پس قرار است در این زیارت چیزی اتفاق بیفتد و ما حسینی شویم. بنابراین لازم است نسبت به همه زیارت و خصوصاً زیارت اربعین توجه داشته باشیم.»

فصل سوم را نویسنده به «اهمیت زیارت اربعین» اختصاص داده است. در بخشی از این فصل این طور می‌خوانیم: «داستان ارتباط ما با خدا منزل به منزل با طی چهل منزل نیست. اصلاً منزل کدام است! من نیاز دارم و تو خدای منی، من می‌خواهم بگویم خدا و می‌خواهم به تو برسم چرا راه را دور می‌کنی؟ راه را پیچ می‌دهی که نتوانم بروم و دستم را بگیری؟ چه کسی گفته راه رسیدن به سیدالشهداء چهل منزل دارد؟ بله چهل منزل دارد اما این چهل منزل از روز عاشوراست تا اربعین. اما این طور نیست که هر کسی بیاید اختلاف فاز چهل روزه داشته باشد منزل‌های اینجا، منزل‌های معنوی است که ممکن است ناگهان حرکتی بدهند که یک لحظه به جای چهل منزل اثر کند و زیارت اربعین یعنی این. لذا گفته‌اند خواندن زیارت اربعین از صفات مؤمن است. یعنی زیارت اربعین مؤمنین جا مانده از عاشورا را به عاشورا می‌رساند یعنی ما با زیارت اربعین باید عاشورایی شویم که متأسفانه -به زیارات و از جمله زیارت اربعین دل نمی‌دهیم و عقل نمی‌دهیم، این اتفاق هم برای ما نمی‌افتد.»

فصل چهارم به متن زیارت اربعین اختصاص یافته و  فصل پنجم و پایانی کتاب که حجم عمده آن را نیز تشکیل می‌دهد به شرح زیارت اربعین پرداخته است. حسینی در این فصل هفده فراز زیارت اربعین را به شکلی روان و شیوا برای مخاطبان شرح می‌دهد.