به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امیر خداوردی در این نشست که هشتم خرداد به میزبانی مؤسسه فرهنگان برگزار شد، «پاریس پونزدهم» را اثری عاشقانه دانست که رنگ و بوی سیاسی دارد و رمان سیاسی نیست.

نویسنده جنون خدایان، این رمان را اثری موفق دانست و گفت: این رمان در ساخت شخصیت اصلی و داستان عاشقانه‌اش موفق عمل کرده است.

نویسنده «معنای برج بابل»، در عین حال تأکید کرد: این رمان چیزی به ادبیات ما اضافه نکرده ، اگرچه با رمانی خوش‌خوان روبه‌رو هستیم که می‌توان به‌راحتی آن را خواند و جلو برد، اما رمان برای مخاطب جدی‌تر ادبیات شاید اثر خاصی نباشد.

حمید بابایی، نویسنده و منتقد ادبی نیز در این نشست به معرفی برخی ویژگی‌های «پاریس پونزدهم» پرداخت و با اشاره به این نکته که با رمانی قصه‌گو روبه‌رو هستیم که به دنبال بازی‌های فرمی نیست، این اثر را خواندنی و ساده توصیف کرد.

وی همچنین گفت: با رمانی روبه‌رو هستیم که در دو فضای ایران و پاریس رخ می‌دهد؛ اما رمان هرگز ایران را تحقیر نمی‌کند و روح ایرانی به عنوان نشانه‌ای از فرهنگ والای کشور در اثر دیده می‌شود.

در ادامه، پرویز صمدی‌مقدم، نویسنده و منتقد ادبی با اشاره به اینکه این رمان کوشیده راوی طبقه‌ای مغفول‌مانده باشد، عنوان کرد: مسئله ایرانی‌بودن و نگاه به روایتی ایرانی از ویژگی های این اثر است.

آتوسا زرنگار‌زاده، نویسنده «گراد عاشقانه» با بیان اینکه با رمانی روبه‌رو هستیم که شخصیت‌های فراوانی دارد، گفت: تلاش نویسنده در پرداختن به شخصیت‌های مختلف در یک بازه زمانی طولانی قابل تحسین است؛ البته این رمان می‌توانست حجم بیشتری داشته باشد و یا در پرداختن به شخصیت‌ها وجوه دیگری را نیز در نظر گرفت.