به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، حسین نظرعلی: کتاب «نظریه روانکاوانه فیلم و قاعده بازی» به تازگی به چاپ رسیده‌ است و به شرح نظریه روانکاوانه فیلم برای علاقه‌مندان به این هنر می‌پردازد. کتاب نظریه روانکاوانه فیلم به پیوند میان اندیشه روانکاوانه وسینما می‌پردازد و عنوان می‌کند که این هردو آنها در یک سال آغاز شدند و این قطعا تصادفی نیست.
نظریه روانکاوانه فیلم و قاعده بازی درآمدی موجز و عاری از دشوارگویی بر نظریه روانکاوانه فیلم به دست می‌دهد و نیز نشان می‌دهد که چگونه این نظریه می‌توان به منظور تفسیر فیلم کلاسیک ژان رنوار به کار گرفت. این کتاب پیدایش نظریه روانکاوانه فیلم را از بنیاد‌های آن در اندیشه زیگموند فروید و ژاک لکان و همینطور  تحول آن را خلال نمود‌های معاصرش در آثار نظریه‌پردازانی همچون اسلاوی ژیژک و جون کاپجک پی‌جویی می‌کند. این درامد تاریخی باری دانشجویان و پژوهشگرانی که مشتاق آشنایی بیشتر با این حوزه مهم از نظریه فیلم هستند سودمند است و مفاهیم نظریه روانکاوانه فیلم را از خلال تفسیر موشکافانه فیلم به عرصه کاربرد عملی می‌آورد.
کتاب نظریه روانکاوانه فیلم در سه فصل اصلی به توضیح نظریه مورد نظر خود می‌پردازد که این سه بخش با نام‌های 1- نظریه روانکاوانه فیلم 2- روانکاوای و قاعده بازی 3-نظریه روانکاوانه فیلم، امروز  سعی در شرح و بسط کامل این نظریه دارد.
بخشی کوتاهی از این کتاب خواندنی چنین به تحریر درآمده است:
مشهور است که فروید رویا را تحقق یک آرزو می‌داند، گرچه چنین تحققی همواره با چهره مبدل رخ می‌نماید. این‌گونه نیست که من صرفا یک بستنی شکلاتی آرزو کنم و سپس رویای خوردن آن را ببینم. فروید امکان آن را که رویا‌ها مستقیما بتواند آنچه را آرزو می‌کنیم بازنمایی کنند، مطلقا رد می‌کند.