به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در فارس، جشن امضای کتاب «فخرآوران کازرون» کاری از نادر فخرآور که در سبک تذکره‌نویسی به معرفی شاعران کازرونی معاصر پرداخته است، از سوی انجمن اهل قلم فارس در سالن غزل اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، با حضور محمدرضا خالصی، استاد و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی، محمودرضا برامکه، شاعر و منتقد ادبی، محمدعلی آل‌مجتبی، شاعر نام‌آشنای کازرونی، حسن دهقان، دبیر انجمن اهل قلم استان فارس برگزار شد.
خالصی، با اشاره به دشواری‌های پژوهش و تذکره‌نویسی، گفت: تاریخ ادبیات در سه سبک زندگی‌نامه‌های تاریخی، تذکره‌ها و مدرن دسته‌بندی کرد. سبک زندگی‌نامه که نخستین روش نگارش تاریخ ادبیات بود، از سده‌های نخستین اسلامی در ایران آغاز شد. سبک تذکره‌نویسی که تا قرن 6 هجری قمری همگی به زبان عربی بودند، از آغاز قرن 7 هجری قمری به زبان‌های دیگری همچون فارسی هم نگاشته شد که دوره‌های صفویه و قاجاریه در ایران، به اوج خود رسید؛ هرچند در دوره پهلوی، رو به کاستی نهاد. سبک سوم یا مدرن نیز به نوشتن تاریخ ادبیات می‌پردازد.
وی «فخرآوران کازرون» را کتابی به سبک تذکره‌نویسی و بر پایه حروف الفبا معرفی کرد و افزود: او در کتاب‌های دیگرش همچون «سال‌ها سکوت»، بسامد زمانی و عشق زمینی را می‌توان از ویژگی‌های شعر فخرآور دانست.
محمودرضا برامکه، شاعر و منتقد ادبی هم در این آیین هنر را بخش خداگونگی انسان دانست و گفت: هنگامی که از فرهنگ یک کشور سخن می‌گوییم، باید بدانیم که خود از خرده‌فرهنگ‌هایی دیگر برآمده است.
وی با ارزشمند شمردن کتاب فخرآوران کازرون، افزود: از این کتاب‌ها می‌توان درزمینه گردشگری ادبی، بهره گرفت.
آل‌مجتبی، نیز در این آیین با اشاره به نقدهایی که پس از رونمایی این کتاب در کازرون، بر روی آن انجام شد، گفت: برخی نقدها منصفانه و برخی دیگر از سر کینه‌توزی و حسادت است؛ وگرنه چرا کسی که از ادبیات، الف آن را هم نمی‌داند و زمینه دانش و خوانش‌اش در چیز دیگری است، باید با در حوزه نقد ادبی دست به قلم ببرد؟
وی افزود: فخرآور در این کتاب بر آن شده است تا بیشینه کسانی را که از کازرون برآمده‌اند و دستی بر شعر دارند، گردآوری کند و از این رو همه را در کنار هم آورده است.
دهقان، نیز در این مراسم، گفت: تذکره‌نویسی از کارهای بسیار سختی است که از آغاز دوره پهلوی تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده این در حالی است که تذکره‌های متعددی در دوران قاجار به معرفی شاعران و سخنوران فارس و شیراز پرداخته‌اند.
این شاعر «تذکره‌های مرآت الفصاحه، شعاعیه، هزار مزار و ...» از مهم‌ترین نمونه‌های تذکره‌نویسی دانست که جای خالی آن در نیم قرن اخیر به‌شدت احساس می‌شود.
وی با تمجید از حسن امداد در تألیف کتاب انجمن‌های ادبی شیراز گفت: این پژوهشگر، در خلال معرفی انجمن‌های ادبی شیراز از حدود 4 قرن پیش تا دهه هفتاد به‌نوعی به تذکره‌نویسی شاعران هم پرداخته است که پس از آن به‌صورت دقیق و متمرکز تذکره دیگری منتشر نشده است.
دهقان ادامه داد: نادر فخرآور تلاش و مشقت پنج سالهای در تألیف تذکره شاعران معاصر کازرون متحمل شده است اما بااین‌حال پرداختن به جریان‌های شعری این شهرستان ادب‌خیز و همچنین انجمن‌های ادبی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته که امیدواریم در ویراست‌های بعدی کتاب این موارد نیز بر غنای کتاب بیفزاید.
خالصی، با اشاره به دشواری‌های پژوهش و تذکره‌نویسی، گفت: تاریخ ادبیات در سه سبک زندگی‌نامه‌های تاریخی، تذکره‌ها و مدرن دسته‌بندی کرد. سبک زندگی‌نامه که نخستین روش نگارش تاریخ ادبیات بود، از سده‌های نخستین اسلامی در ایران آغاز شد. سبک تذکره‌نویسی که تا قرن 6 هجری قمری همگی به زبان عربی بودند، از آغاز قرن 7 هجری قمری به زبان‌های دیگری همچون فارسی هم نگاشته شد که دوره‌های صفویه و قاجاریه در ایران، به اوج خود رسید؛ هرچند در دوره پهلوی، رو به کاستی نهاد. سبک سوم یا مدرن نیز به نوشتن تاریخ ادبیات می‌پردازد.
وی «فخرآوران کازرون» را کتابی به سبک تذکره‌نویسی و بر پایه حروف الفبا معرفی کرد و افزود: او در کتاب‌های دیگرش همچون «سال‌ها سکوت»، بسامد زمانی و عشق زمینی را می‌توان از ویژگی‌های شعر فخرآور دانست.
محمودرضا برامکه، شاعر و منتقد ادبی هم در این آیین هنر را بخش خداگونگی انسان دانست و گفت: هنگامی که از فرهنگ یک کشور سخن می‌گوییم، باید بدانیم که خود از خرده‌فرهنگ‌هایی دیگر برآمده است.
وی با ارزشمند شمردن کتاب فخرآوران کازرون، افزود: از این کتاب‌ها می‌توان درزمینه گردشگری ادبی، بهره گرفت.
آل‌مجتبی، نیز در این آیین با اشاره به نقدهایی که پس از رونمایی این کتاب در کازرون، بر روی آن انجام شد، گفت: برخی نقدها منصفانه و برخی دیگر از سر کینه‌توزی و حسادت است؛ وگرنه چرا کسی که از ادبیات، الف آن را هم نمی‌داند و زمینه دانش و خوانش‌اش در چیز دیگری است، باید با در حوزه نقد ادبی دست به قلم ببرد؟
وی افزود: فخرآور در این کتاب بر آن شده است تا بیشینه کسانی را که از کازرون برآمده‌اند و دستی بر شعر دارند، گردآوری کند و از این رو همه را در کنار هم آورده است.
دهقان، نیز در این مراسم، گفت: تذکره‌نویسی از کارهای بسیار سختی است که از آغاز دوره پهلوی تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده این در حالی است که تذکره‌های متعددی در دوران قاجار به معرفی شاعران و سخنوران فارس و شیراز پرداخته‌اند.
این شاعر «تذکره‌های مرآت الفصاحه، شعاعیه، هزار مزار و ...» از مهم‌ترین نمونه‌های تذکره‌نویسی دانست که جای خالی آن در نیم قرن اخیر به‌شدت احساس می‌شود.
وی با تمجید از حسن امداد در تألیف کتاب انجمن‌های ادبی شیراز گفت: این پژوهشگر، در خلال معرفی انجمن‌های ادبی شیراز از حدود 4 قرن پیش تا دهه هفتاد به‌نوعی به تذکره‌نویسی شاعران هم پرداخته است که پس از آن به‌صورت دقیق و متمرکز تذکره دیگری منتشر نشده است.
دهقان ادامه داد: نادر فخرآور تلاش و مشقت پنج سالهای در تألیف تذکره شاعران معاصر کازرون متحمل شده است اما بااین‌حال پرداختن به جریان‌های شعری این شهرستان ادب‌خیز و همچنین انجمن‌های ادبی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته که امیدواریم در ویراست‌های بعدی کتاب این موارد نیز بر غنای کتاب بیفزاید.
نظر شما