در بخشی از این کتاب آمده است:
«دزد توی روز روشن خیلی ترسناک‌تر از شب تاریک است؛ برعکس دزد شب که معلوم است خودش هم می‌ترسد که توی تاریکی هوا و وقتی که مردم خوابند، می‌رود دزدی. دزد روز معلوم است سر نترسی دارد و لازم نمی‌داند که خودش را قایم کند. حتماً حساب همه‌جایش را هم کرده و خیلی زور دارد و زرنگ است. تازه دزدی که برود خانه یک سردار سپاه دزدی، معلوم است چقدر خطرناک است.
این‌ها هم خیلی بی‌خیال بودند. انگار خانه مال خودشان باشد، داشتند اثاثیه را می‌گذاشتند توی وانت و اصلاً به دور و برشان هم نگاه نمی‌کردند. خیلی به خودشان مطمئن بودند. شاید هم من برایشان اهمیتی نداشتم. حق هم داشتند؛ از من ترسوتر و بدبخت‌تر هم مگر آن موقع روز توی آن کوچه خلوت پیدا می‌شد که مثل دیوانه‌ها با زیرشلواری راه‌راه و یک جفت دمپایی دخترانه سوار یک دوچرخه از خودش بزرگ‌تر شده باشد و پاهایش را به‌زور به رکاب بند کرده باشد.»
نظر شما