به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مراسم افتتاحیه سی‌وهفتمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و در تالار اندیشه حوزه هنری انقلاب اسلامی عصر امروز برگزار شد.
 
در مراسم گشایش این دوره از مسابقات که با رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی برگزار شده است، حجت الاسلام سعید رضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، حجت الاسلام خاموشی رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه و دست اندرکاران این دوره از مسابقات حضور داشتند.
 
تلاوت سیدجواد حسینی، حائز رتبه اول مسابقات بین‌المللی ایران در سال ۸۸، آغازگر این رویداد جهانی بود که از شبکه قرآن و معارف سیما و رادیو قرآن به صورت زنده پخش شد.
 
حجت‌الاسلام خاموشی رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه سخنران اول افتتاحیه مسابقات بین‌المللی قرآن کریم بود.
 
خاموشی در این مراسم اظهار کرد: خداوند انسان‌های مؤمن صاحب‌خرد را به تعقل در نکته‌ای ژرف و عمیق فرا می‌خواند و آن، همسانی و همراهی قرآن و آورنده آن است. امیرمؤمنان علی (ع) فرمود: إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی طَهَّرَنَا وَ عَصَمَنَا وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَی خَلْقِهِ وَ حُجَّتَهُ فِی أَرْضِهِ وَ جَعَلَنَا مَعَ اَلْقُرْآنِ وَ جَعَلَ اَلْقُرْآنَ مَعَنَا لاَ نُفَارِقُهُ وَ لاَ یُفَارِقُنَا.
 
خاموشی ادامه داد: همانگونه که قرآن از مقام علو و لدی‌الله «وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیم» (زخرف/۴) به مقام دنو و لدی‌الناسی و قلب‌های زمینی بشری و برای هدایت همه انسان‌ها مهیا و نازل شده است «إِنَّا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَی فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکِیل» (زمر/۴۱) پیامبر (ص) نیز از مقام قاب قوسین او ادنی، فرود آمد تا در حد فهم بشر زمینی قرار گیرد. به گونه‌ای که به فرموده نورانی امام صادق (ع): «مَا کَلَّمَ رَسُولُ اَللَّهِ ص اَلْعِبَادَ بِکُنْهِ عَقْلِهِ قَطُّ» و به فرموده پیامبر نور: «إنا معاشر الأنبیاء أمرنا أن نکلم الناس علی قدر عقولهم».
 
وی اضافه کرد: پیامبر (ص) بر قلب‌های آماده هدایت، نور معارف بلند خود را متجلی ساخت. «وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ فَیُضِلُّ اللَّهُ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی مَنْ یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» (ابراهیم/۴) تا همه انسان‌ها زبان جهان‌شمول سازگار با عرف و فطرت و فرهنگ او را دریابند «فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُون» (دخان / ۵۸) «فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا» (مریم، ۹۷)
 
رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در ادامه گفت: خداوند از سویی قرآن را ذکر می‌داند «وَإِنَّهُ لَذِکْرٌ لَکَ وَلِقَوْمِکَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ» (زخرف / ۴۴) و از سوی دیگر آن را دربردارنده ذکر می‌خواند. «ص وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ» (ص/۱) پیامبر (ص) را نیز همین‌گونه بر اساس آیه‌ای که در طلیعه سخن آمد، ذکر می‌نامد. نه از آن حیث که پیامبر (ص) را در برخی آیات قرآن «مذکِّر» معرفی می‌کند «فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ» (غاشیه/۲۱) بلکه چون ذکر در او تجدد و عینیت یافته و وجود او ذکر خدا گشته است. او، جسمش، فعلش، سخنش، سکوتش، اخلاقش و احوالش یادآور خدای سبحان است. «کان خلقه القرآن» این استنباط، برگرفته از سخن معصومان (ع) است که در معنای آیه کریمه «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» (نحل/۴۳) فرمودند مقصود از ذکر، پیامبر (ص) و اهل‌الذکر، ما هستیم. زمانی که حواریون از عیسی مسیح (ع) که خداوند او را نیز «کلمه» خود نامیده است، سوال کردند: یَا رُوحَ اَللَّهِ مَنْ نُجَالِس؟ ُ فرمود: مَنْ یُذَکِّرُکُمُ اَللَّهَ رُؤْیَتُهُ وَ یَزِیدُ فِی عِلْمِکُمْ مَنْطِقُهُ وَ یُرَغِّبُکُمْ فِی اَلْآخِرَةِ عَمَلُهُ.و نیز در کلام نورانی امام صادق (ع) آمده است: کُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ‏ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ لِیَرَوْا مِنْکُمُ الِاجْتِهَادَ وَ الصِّدْقَ وَ الْوَرَع‏.
 
خاموشی ادامه داد: پیامبر ذکر منزِّل خداوند است تا با تبیین ذکر منزَّل یعنی قرآن «تنزیل من حکیم حمید» برنامه حیات طیبه و آرمان‌های انسان در مسیر رساندن به سعادت را تبیین و راه نجات بشر را نشان دهد و انسان را به سرمنزل مقصود و بار انداز تاریخ که بشر بر مبنای سنن حتمی الهی به سوی آن در حرکت است، واصل سازد. او بدنی زمینی و قلبی و روحی آسمانی دارد، شخص و جسم او زمینی و بشری است «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» (کهف/۱۱۰) و شخصیت و روح او همان است که قدرت و توان دریافت قول ثقیل را دارد «إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا» (مزمل/۵) بر او وحی نازل می‌شود «کَذَلِکَ یُوحِی إِلَیْکَ وَإِلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» (شوری، ۳) او اگرچه «ذکر» است، حامل ذکر الهی یعنی قرآن و فرامین و دستورات آن نیز هست و می‌بایست باورها و معرفت‌ها، اصول اخلاقی و عقلانی، شیوه و سبک زندگی فردی و اجتماعی، مسئولیت‌ها، تکالیف و حقوق، قواعد شریعت و احکام الهی را به بشر نیازمند و در انتظار سعادت ابلاغ کند «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِین» (آل عمران / ۱۶۴) او بر اساس آموزه‌های این کتاب، بین آن‌ها به عدل و حق قضاوت و حکومت کند «إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاکَ اللَّهُ وَلَا تَکُنْ لِلْخَائِنِینَ خَصِیمًا» (نساء، ۱۰۵)
 
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: قرآن نسخه شفابخش دردهای بشر در طول زمان است و برای آن، خلق شده و فرود آمده است تا در اختیار بشر، برای فهم و عمل قرار گیرد «کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُولُو الْأَلْبَاب» (ص/۲۹) خداوند انسان‌ها را بخاطر بی‌توجهی به تفکر و تعقل در این آموزه‌ها، ملامت می‌کند «أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَی قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا» (محمد/۲۴) و پیامبر نیز در قیامت از همین شکایت و گله دارد.
 
خاموشی در پایان گفت: هدف از نزول قرآن، رسیدن آموزه‌های آن به مردم است. در آیاتی از قرآن اینگونه فهم می‌شود که خداوند، قرآن را بر مردم نازل کرده است و لکن پیامبر، واسطه نزول است «وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُون» (نحل/۴۴) پیامبر (ص) نیز برای مردم آمده است: «وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُون» (سبأ/۲۸) از میان مردم، برگزیده و مبعوث شده است و همانگونه که قرآن، سخنی برای هدایت همه انسان‌هاست، پیامبر نیز برای رساندن این بیان برای همه مردم آمده است: «وَأَرْسَلْنَاکَ لِلنَّاسِ رَسُولًا وَکَفَی بِاللَّهِ شَهِیدًا» (نساء / ۷۹) بر این اساس می‌بایست پیامبری که خود سراج و منبع نور است، با نور خود که کتاب قرآن است، مردم را از ظلمات بیرون آورده و به سوی هدایت، رهنما باشد. «کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَی صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِید» (ابراهیم/۱)
 
اجرا گروه تواشیح نور الهدی و همچنین ارائه محفوظات نوجوانان قرآنی مؤسسه قرآنی امام رضا (ع) از دیگر برنامه‌های این مراسم بود.‌
 
تلاوت هادی موحد امین نیز به عنوان قاری افتخاری مراسم افتتاحیه سی وهفتمین دوره مسابقات بین المللی قرآن کریم پایان بخش این مراسم بود.