به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان، کتاب «تماشای اصفهان» دربرگیرنده عکسهای مرتضی بخردی از اصفهان در دهه چهل شمسی است. تصاویر یادشده به همت البرز بخردی و حامد قصری از میان 2000 فریم انتخاب شده است. نوع نگاه هنرمند به فریم عکس‌ها و انتخاب مکان‌هایی که به ثبت رسیده است، ارزش آن را چند برابر می‌کند.
البرز بخردی و حامد قصری در مقدمه ای بر این کتاب، ضمن بیان این نکته نوشتهاند:
«این کتاب نخستین سری از عکسهای این عکاس و پژوهشگر هنر است و سایر عکسهای این مجموعه از شهرستان‌های اطراف اصفهان و دیگر نقاط ایران در آینده‌ای نزدیک توسط بنیاد فرهنگی مرتضی بخردی به چاپ خواهند رسید. در این اثر، اگر بخواهیم به روند شکل‌گیری ذهنیت عکاسانه مرتضی بخردی بپردازیم، باید به دوران دانشجویی او برگردیم؛ زمانی که آن دوربین لوبیتل (Lubitel) روسی را از خیابان شاه رضای تهران می‌خرد و همسفر روزها و شب‌های او در کوچه پس کوچه‌های اصفهان و در نقاط مختلف ایران می‌شود.»
در بخشی دیگر از مقدمه این کتاب می‌خوانیم:
«اگر سال‌های نوجوانی و جوانی بخردی را مرور کنیم، می‌بینیم که در آن دوران نه کتاب عکاسی و نه استاد عکاسی وجود داشت تا نگاه او را عکاسانه بار بیاورند؛ اما کتابخانه دانشکده هنرهای تزئینی و کتاب‌های تاریخ هنر پروفسور پوپ، نگاه مرتضی بخردی را به سمتی می‌برد که آری؛ می‌توان اینگونه هم عکاسی کرد و می‌توان عکاسی را در چاردیوار عکاسخانه و آتلیه ندید و توریستی هم عکس نگرفت. سبک و روشی از عکاسی که بعدها مشخص شد لزوما ذهنیت پروفسور پوپ را هم نداشته، یا اینکه به دنبال عکسهای جذاب و عکسهای ریاضی‌وار و قاعده‌مند معماری هم نبوده، بلکه عکس‌هایی همراه با نگاه جسجوگرایانه با دقت به کوچکترین جزئیات از نوع مرتضی بخردی بوده است. هویت تاریخی اصفهان ماندگار بماند.»
البرز بخردی و حامد قصری در مقدمه ای بر این کتاب، ضمن بیان این نکته نوشتهاند:
«این کتاب نخستین سری از عکسهای این عکاس و پژوهشگر هنر است و سایر عکسهای این مجموعه از شهرستان‌های اطراف اصفهان و دیگر نقاط ایران در آینده‌ای نزدیک توسط بنیاد فرهنگی مرتضی بخردی به چاپ خواهند رسید. در این اثر، اگر بخواهیم به روند شکل‌گیری ذهنیت عکاسانه مرتضی بخردی بپردازیم، باید به دوران دانشجویی او برگردیم؛ زمانی که آن دوربین لوبیتل (Lubitel) روسی را از خیابان شاه رضای تهران می‌خرد و همسفر روزها و شب‌های او در کوچه پس کوچه‌های اصفهان و در نقاط مختلف ایران می‌شود.»
در بخشی دیگر از مقدمه این کتاب می‌خوانیم:
«اگر سال‌های نوجوانی و جوانی بخردی را مرور کنیم، می‌بینیم که در آن دوران نه کتاب عکاسی و نه استاد عکاسی وجود داشت تا نگاه او را عکاسانه بار بیاورند؛ اما کتابخانه دانشکده هنرهای تزئینی و کتاب‌های تاریخ هنر پروفسور پوپ، نگاه مرتضی بخردی را به سمتی می‌برد که آری؛ می‌توان اینگونه هم عکاسی کرد و می‌توان عکاسی را در چاردیوار عکاسخانه و آتلیه ندید و توریستی هم عکس نگرفت. سبک و روشی از عکاسی که بعدها مشخص شد لزوما ذهنیت پروفسور پوپ را هم نداشته، یا اینکه به دنبال عکسهای جذاب و عکسهای ریاضی‌وار و قاعده‌مند معماری هم نبوده، بلکه عکس‌هایی همراه با نگاه جسجوگرایانه با دقت به کوچکترین جزئیات از نوع مرتضی بخردی بوده است. هویت تاریخی اصفهان ماندگار بماند.»
قصری در ادامه نوشته است:
«در این کتاب، سعی بر آن بوده تا عکس‌ها بر اساس ساختاری منطقی دسته‌بندی و کنار یکدیگر چیده شوند تا هم از طرف فارسی و هم از طرف انگلیسی زبان مفهوم داشته باشند. پس از همفکری‌های زیاد، قرار شد تصاویر را در هشت فصل به این ترتیب: «پل، بازار، نیایشکده، کاخ، مهمان سرا، مدرسه، آرامگاه و خانه » ارائه کنیم. این ترتیب شاید مسیر یک روزه یک پرسه زن حرفه‌ای است که در زمان سفر می‌کند و به تماشای اصفهان در سال‌های ۴۰ شمسی می‌رود؛ اما مسلماً چیدمان این هشت فصل می‌تواند بر اساس سلایق و علایق بیننده، متفاوت باشد. با توجه به نوع چینش و انتخاب عکس‌ها و زمان آنها به یقین می‌توان گفت که این کتاب از نظر تاریخ مصور اصفهان کتابی بی‌نظیر است و جایگاه ویژه‌ای در تاریخ مصور و هنر و معماری دارد.»
یادآوری می‌شود، این کتاب در 272 صفحه توسط انتشارات گفتمان اندیشه معاصر منتشر شده است.
نظر شما