در پنجمین نشست از سلسله نشستهای «برخوان تاریخ و فرزانگی» مطرح شد؛
خواجویان سرمایه معنوی رشته تاریخ است
پنجمین نشست از سلسله نشستهای «برخوان تاریخ و فرزانگی» ویژه بیستوهفتمین سالروز درگذشت محمدکاظم خواجویان به همت مرکز مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد و با حضور استادان گروه تاریخ این دانشگاه و دانشگاه تهران در بستر فضای مجازی برگزار کرد.
وی ادامه داد: هرچند سخن گفتن درباره استادان بزرگی همچون دکتر خواجویان سخت است اما در مجموع میتوان شخصیت وی را فردی مذهبی با رویکرد تسامح و تساهل دانست که در تمام دوران خدمت خود در گروه تاریخ دانشگاه فردوسی به فکر دانشجویان و همکاران خویش بود.
ایمانپور با اشاره به اینکه در دهه 60 وضعیت کشور کاملا متفاوت و از نظر سیاسی شرایط خاصی در جریان بود، اظهار کرد: نوع رفتار دکتر خواجویان در برخورد با دانشجویان آن دوره که از گرایشات سیاسی مختلفی برخوردار بودند در کلاس درس بینظیر بود؛ همواره با مهربانی و سعهصدر پاسخگوی سئوالات این قشر از دانشجویان بود.
استاد دانشگاه فردوسی مشهد با تاکید بر اینکه خواجویان اختلافات فکری را در مباحث کاری و درسی دخالت نمیداد، گفت: در دوره مدیریتی وی هیچکس بهدلیل بیعدالتی آسیب ندید و با وجودی که فردی متدین و مذهبی بود هرگز سعی در دیکته کردن افکار و عقاید خود به دانشجویانش نداشت و مباحث را به گونهای مطرح میکرد که دانشجویان جذب او میشدند.
وی با اشاره به اینکه خواجویان از نخستين سالهاى فعاليت كانون نشر حقايق اسلام در مشهد، زير نظر استاد محمدتقى شريعتى، به فعالیتهای مذهبى در اين كانون پرداخت، افزود: وى در زمان رياست دانشكده ادبيات و علوم انسانى مشهد كوشش بسيار كرد تا فضاى علمى- پژوهشى دانشكده را سرزنده نگه دارد.
در ادامه شهرام یوسفیفر، استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران با بیان اینکه دکتر خواجویان یکی از استادان نامی حوزه تاریخ کشور است، اظهار کرد: روش و شیوه تدریس وی موجب جذب دانشجویان میشد آن هم در دهه 60 که از نظر زمانی دانشگاهها با دانشجویانی که خط و مشیهای سیاسی مختلف را دنبال میکردند مواجه بود.
وی ادامه داد: در حال حاضر در پنجمین ادوار تحولی دانشگاهها قرار داریم و از زمانی که دانشگاه تنها محلی برای آموزش بود گذر کردهایم جایگاه استادی دکتر خواجویان و مقام معلمی ایشان بسیار ستودنی است بهطوری که وی توانست به خوبی علمآموزی را در یک بستر فرهنگی به دانشجویانش ارائه دهد.
یوسفیفر بیان کرد: در ابتدای دهه 60 شرایط دانشگاه و کلاسهای درس آنقدر پرتلاطم بود که هر لحظه امکان به آشوب کشیدن دانشگاه وجود داشت اما دکتر خواجویان بهعنوان رئیس دانشکده بهخوبی توانست این فضا را مدیریت کند تا هیچ یک از استادان لطمه نبینند.
این استاد تاریخ دانشگاه تهران، خواجویان را سرمایه معنوی رشته تاریخ دانست و گفت: با وجودی که فضای خاصی در کشور حاکم بود اما با مدیریت دکتر خواجویان، از گروه تاریخ مشهد در دهه 60 بهعنوان دورهای باشکوه یاد میشود بهطوری که به نقل از دکتر حائری، گروه تاریخ مشهد در این دهه بازسازی شدهاست.
وی با تاکید بر اینکه امروز نیاز به استادانی همچون خواجویان داریم تا مرجعیت تصمیمگیری گروههای تاریخ را به داخل آنها بازگرداند، عنوان کرد: باید از تجربههای وی در دوره مدیریتیاش بهصورت راهبردی استفاده کنیم تا دوباره شاهد ارتقا و درخشش گروه تاریخ باشیم.
نظر شما