خسرو احتشامی، شاعر و پژوهشگر در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به نقش زن در شاهنامه فردوسی اظهار کرد: زن به عنوان هویت اصلی مردم ایران در شاهنامه حضور دارد و از حضور مهم‌تر این است که نقش‌آفرینی می‌کند. با این حال باید توجه داشته باشیم که این حضور به معنی در دسترس بودن نیست و واقعیت این است که رسیدن به زنان در شاهنامه کار بسیار دشواری است.
وی ادامه داد: ما در شاهنامه هرگز نمی‌بینیم که مردی زنی را انتخاب کند و این زن‌ها هستند که مردها را انتخاب می‌کنند. این رودابه است که زال را انتخاب می‌کند. این تهمینه است که رستم را انتخاب می‌کند. گردآفرید است که سهراب را انتخاب می‌کند. زن‌های شاهنامه بزرگانی هستند که دسترسی به آستان آنها به این آسانی‌ها نیست. این زن‌ها در کنار و والا بودند، خیلی هم پاک هستند.
این شاعر در توضیح تغییر شیوه انتخاب همسر در ایران گفت: اگر شیوه انتخاب همسر در ایران عکس شده است، دلایل مختلف دارد و این به دلیل تاثیر فرهنگ‌های دیگر است. من فکر می‌کنم که نوعی تفکر اروپایی باعث می‌شود که جایگاه زن کمی تغییر کند.
وی افزود: این تغییر و تحول هیچ ربطی به فرهنگ اسلامی ندارد؛ چراکه اسلام احترام زیادی برای زن قائل است. بنابراین اینکه برخی در جامعه زن را به عنوان یک کالا در نظر می‌گیرند، نگاهی از فرهنگ کاملا غربی است. به طور کلی در شاهنامه زن‌ها خیلی والا و نماد پاکی و عصمت و نجابت هستند.
احتشامی با اشاره به تاثیر شاهنامه بر اشعارش گفت: من در اکثر اشعارم از زن استفاده می‌کنم و همان نگاه والایی را دارم که در شاهنامه نسبت به زن می‌بینیم. زنی که دسترسی به آن مشکل باشد؛ زنی که در اوج است و در زندگی عصمت، پاکی و عفت دارد.
وی در پایان گفت: اگر به دنبال جغرافیای این زن‌ها می‌گردیم تا دنیای آنها را بیان کنیم، چنین زن‌هایی در ایل و روستا بیشتر دیده می‌شوند و این هم به دلیل بکر بودن فرهنگ آن مناطق است.
چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۳۴
نظر شما