مژگان خالقی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره مجموعه نخست «رادی نامه» اظهار کرد: پروژه‌ای از سوی بنیاد اکبر رادی با حمایت بهزاد صدیقی دبیر دومین جشنواره تئاتر اکبر رادی تعریف شد که روی نمایشنامه‌های زنده‌یاد اکبر رادی به صورت متمرکز کار شود و پنج مونولوگ یا همان تک‌گویی از نمایش‌نامه‌های او نوشته شود. بعد از این که ایده این کار توسط دبیر جشنواره شکل گرفت از چند نفر دعوت شد تا مونولوگ‌هایی بنویسند و آن را اجرا کنند که من هم جزو آن افراد بودم و به دلیل ارادتی که به زنده‌یاد رادی دارم با اشتیاق پذیرفتم.

وی در پاسخ به این سوال که این تک‌گویی‌ها بر اساس نمایشنامه‌های اکبر رادی و نوعی اقتباس است گفت: بله، مونولوگ‌هایی بر اساس نمایشنامه‌های رادی است منتها با فکر آزاد. هر برداشتی که از نمایشنامه داریم. شخصیتی که در این تک گویی‌ها انتخاب می‌شود لزوما می‌تواند شخصیت محوری نمایشنامه‌ اصلی نباشد.

این نمایشنامه‌نویس همچنین درباره مونولوگی که خود نوشته است بیان کرد: من مونولوگی بر اساس نمایشنامه «پلکان» اکبر رادی که از جمله بهترین و معروف‌ترین آثار اوست نوشته‌ام. شخصیت اصلی در این نمایشنامه مرد است ولی شخصیت انتخابی من همسر این قهرمان است. یعنی سعی کردم روی شخصیتی که کمتر دیده شده کار کنم چون دوست داشتم با زاویه دید متفاوت به نمایش نگاه کنم.

خالقی درباره اجرای این مونولوگ‌های نوشته شده اظهار کرد: بنا بر این بود که نمایشنامه‌ها اجرا شوند. با بنده هم در خصوص اجرای این مونولوگ‌ها صحبت شد؛ من نیز با چند بازیگر درباره نقش اثری که نوشتم صحبت کردم ولی به دلیل این که چندبار تاریخ برگزاری جشنواره عقب افتاد از اجرای نمایشنامه انصراف دادم و ترجیح دادم که فقط منتشر شود ولی ظاهرا سه گروه اثر خود را اجرا می‌کنند.

وی افزود: البته جابه جایی تاریخ برگزاری دومین جشنواره تئاتر اکبر رادی از سوی دبیرخانه این جشنواره نبود بلکه مربوط به بنیادهای مالی می‌شود که قرار بود از جشنواره حمایت کنند؛ از این رو زمان برگزاری این دوره از جشنواره به تاخیر افتاد.

او درباره وضعیت نمایشنامه‌هایی که در جشنواره اجرا می‌شوند گفت: چون من در سیستم فکری جشنواره نیستم و خیلی هم فرصت نکردم جست‌وجویی انجام دهم نمی‌توانم به طور دقیق به سوال شما پاسخ دهم ولی می‌دانم که از گروه‌هایی دعوت شده و برخی گروه‌ها نیز خود پیشنهاد داده‌اند و به مرحله اجرا رسیده‌اند. البته جشنواره امسال رقابتی نیست و آثاری را تحسین می‌کنند. البته بسیاری از جشنواره‌های بزرگ دنیا محل تبادل اندیشه هستند و معیارشان جایزه و رقابت نیست.
 
این نمایشنامه‌نویس درخصوص مقالات ارسالی به دومین جشنواره تئاتر اکبر رادی بیان کرد: گروهی متمرکز روی این مساله فعالیت کردند. بسیار با دقت و کیفیت روی مقاله‌ها کار شده و گمانم گنجینه‌ای باشد که راجع به آثار زنده‌یاد رادی نوشته شده است.

خالقی در پاسخ به این سوال که سال گذشته انتقادات زیادی به جشنواره رادی شده است آیا در این دوره تمهیداتی برای مرتفع ساختن این مشکلات انجام شده گفت: جشنواره نسبت به سال قبل تغییرات زیادی داشته است. همین رویکردی که دیگر جشنواره رقابتی نیست از جمله اتفاقات خوب است و این که از هنرمندانی چون محمد چرمشیر دعوت شده عیار این جشنواره بیشتر شده است.

وی همچنین اظهار کرد: سال گذشته هیات داوران بخش نمایشنامه‌نویسی به این نتیجه رسیدند که نمایشنامه‌ای را انتخاب نکنند؛ البته من هم با مخالفین هم نظر هستم گرچه اعتراضی نکردم. ولی فکر می‌کنم مبنای جشنواره‌ این بود که جایزه‌ای به برگزیده تعلق بگیرد و وقتی این اتفاق رخ نمی‌دهد کسانی که شرکت کردند سرخورده می‌شوند؛ به نظرم این انتقاد پذیرفته شد و در دومین جشنواره تئاتر اکبر رادی این امر اصلاح شد. فکر می‌کنم جشنواره امسال نسبت به سال گذشته بهتر برگزار می‌شود.

این بازیگر تئاتر همچنین اظهار کرد: نوشتن تک‌گویی‌ها اتفاق بسیار مبارکی بود که بنیاد رادی رقم زد؛ امیدوارم این روند ادامه داشته باشد زیرا همین اقتباس‌ها سبب می‌شود اثر دوباره زنده و خواند شود، به جامعه، فرهنگ و هنر بازگردد.

او ادامه داد: امیدوارم این فعالیت تنها درباره این نمایشنامه‌نویس نباشد بلکه درباره غلامحسین ساعدی و بهرام بیضایی هم اتفاق بیوفتد؛ چون ما نهادهای پژوهشی درباره بزرگان در ایران نداریم. به طور مثال در نروژ یک نمایشنامه‌نویس برجسته به نام ایبسن دارند که در تمام دنیا، کشورهای بزرگ و کوچک بنیادهای ایبسن‌شناسی ایجاد کردند.

مژگان خالقی در پایان گفت: با این که ما در ایران نمایشنامه‌نویسان بزرگی چون بهرام بیضایی داریم که این همه روی زبان، فرهنگ و اسطوره نمایشنامه‌نویسی کار کردند ولی هیچ بنیاد پژوهشی نه تنها در ایران بلکه در هیچ جای دنیا وجود ندارد؛ امیدوارم بنیاد رادی نقطه شروعی باشد برای دیگر نمایشنامه‌نویسان.