یوسف قوجُق، داور نخستین دوره جایزه ادبی شهیداندرزگو در بخش کودک و نوجوان میگوید بهتر است اگر داوران جشنواره در اقلیت هستند به رای اکثریت و اساسنامه احترام بگذارند، او در یادداشتی که در اختیار ایبنا قرار داده، به این موضوع پرداخته است.
«یادداشت دوستانم مصطفی خرامان و حسن احمدی را که خواندم، نتوانستم یادداشتی ننویسم، نه در مقام پاسخ، بلکه برای رفع هرگونه شبهه و به حرمت دبیر جشنواره و دوستانی که در مجمع ناشران انقلاب اسلامی برای برپایی باشکوه جایزه ادبی شهید اندرزگو، تلاشهای زیادی کردهاند.
در بخش کودک و نوجوان، ما سه داور بودیم و همچنان که آقای خرامان نوشته بودند، روایتی «ساده از ماجرایی پیچیده» با رأی بالای من و آقای احمدی در فهرست نامزدها قرار گرفت و ایشان با هیچ کدام از کتابهای آقای حسنبیگی در لیست نامزدها موافق نبود. دلیلی هم که در زمان داوری و هم در یادداشت ایشان آمده، این بود که رمان «دو روایت از یک عکس» اسمش اشکال دارد.
اولا مگر میشود این کتاب را خواند و متوجه مفهوم عنوان این کتاب نشد که «یک عکس» در این رمان، به معنای دو شخصیت شبیه به هم (پهلوی اول و دوم) است! مگر ملاک ارزیابی یک اثر، به اسم و عنوان اثر یا نویسنده اثر است که بگوییم اسم کتاب، اشکال داشت و...!
نکته دیگر این است که در هر مرحله از جلسات داوری، هر داور علاوه بر نظر کارشناسی مربوط به اثر، سطح کیفی و محتوایی اثر را بر اساس نمره مشخص میکرد و یادم است که من و آقای احمدی، نمره ارزیابیمان درباره کتاب «دو روایت از یک عکس»، همسطح یا کمی بالاتر از «روایتی ساده از ماجرایی پیچیده» بود. بعد که نتیجه را به دبیرخانه اعلام کردیم، دوستان گفتند که طبق ارزیابیهای کتبی، نمرات داده شده از سوی دو داور از سه داور، «دو روایت از یک عکس» با «روایتی ساده از ماجرایی پیچیده» در یک اندازه است و به همین دلیل پیشنهاد کردند، چون «روایتی ساده از ماجرایی پیچیده» پیش از این، جوایز زیادی گرفته، بهتر است رمان «دو روایت از یک عکس» جایگزین شود.
به نظرم، خوب است که اگر داور جشنواره میشویم، اگر در اقلیت هستیم، به رای اکثریت و طبق اساسنامه، به رای نخبگان احترام بگذاریم.»
نظر شما