به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) سیدعلی موسوی گرمارودی، درباره ترجمه کتاب «نهج‌البلاغه» اظهار کرد: ترجمه نهج‌البلاغه با همان شیوه‌ای ترجمه شده که قرآن کریم و صحیفه سجادیه را ترجمه کردم. ترجمه قرآن در سال 90 جایزه کتاب سال را دریافت کرده و صحیفه سجادیه نیز امروز به چاپ شانزدهم رسیده و جوایزی را دریافت کرده است.
 
وی ادامه داد: ترجمه قرآن پنج سال زمان برد، اما ترجمه نهج‌البلاغه 6 سال به‌طول انجامید و یک سال نیز صرف بازنگری آن شد. این ترجمه در 1328 صفحه از سوی انتشارات قدیانی منتشر شده است.
 
این قرآن‌پژوه با اشاره به این‌که یکی از ویژ‌گی‌های بارز این اثر، ترجمه آن به‌صورت مسجع است، افزود: هنر سجع‌گویی در خاندان پیغمبر (ص) امری طبیعی بوده است. ما می‌دانیم پیش از اسلام، سخن به سجع گفتن در مکه رواج داشت. نخستین دسته از آیات مکی قرآن کریم، فراوان از این صنعت برخوردار است. دختر پیامبر (ص) و همسر او علی‌بن ابی‌طالب (ع) و فرزندان او، به حکم وراثت و نیز تحت‌تاثیر آیه‌های قرآن به سجع‌گویی خو گرفته بودند.
 
موسوی گرمارودی در ادامه گفت: تصحیح متن عربی از جهت صحت کتابت، اعراب‌گذاری و علائم ویرایشی براساس نسخه زنده‌یاد دکتر صبحی صالح، به همت سیدحسین صدرالحفاظ انجام شده است. پس از دو بار قرائت متن، جهت اطمینان خاطر متن اثر برای بار سوم با نهج البلاغه محمدجواد مغنیه، توسط وی کلمه به کلمه مقابله شد.
 
وی درباره زبان این اثر نیز بیان کرد: سعی کردم زبان این اثر، زبان معیار با چاشنی آرکائیسم (باستان‌گرایی) باشد. با توجه به این‌که بیشتر متون قدسی فاخر هستند، سعی کردم زبان اثر، زبان فاخری باشد.
 
موسوی گرمارودی در بخشی از پیشگفتار اثر خود با اشاره به خاطرات کودکی خود و ارتباط مطالعه «نهج‌البلاغه» با آن دوران نوشته است: «معجزه امام علی (ع)، این است که در سخن او، سجع، تابع معناست نه معنا تابع سجع، یعنی امام (ع) بدون قربانی کردن معنا، کلامشان مسجع است و در تمام نهج‌البلاغه حتی یک مورد نمی‌توان یافت که امام (ع)، به خاطر رعایت سجع، مفهوم کلام خود را تغییر داده باشند. به عبارت دیگر در تمام عبارات مسجع امام (ع) حتی یک مورد نمی‌توان، به جای کلمه مسجع امام، کلمه‌ای دیگر گذارد که منظور امام (ع) را بهتر ادا کند.»