رحماندوست در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) عنوان کرد: این حرف را یکبار از جناب اکبرلو در جلسه‌ای شنیدم و خیلی از آن خوشم آمد. دوست دارم سخنم را با حرف ایشان شروع کنم. ایشان گفتند «ما مدام فریاد می‌زنیم که کتاب‌ها و فیلم‌ها و خبرگزاری مهم دنیا متعلق به صهیونیست‌هاست اما در همه این آثار نامی از اسرائیل نمی‌شنویم یا پرچم این کشور را نمی‌بینیم و جمله‌ای از تورات نیز وجود ندارد بلکه در ته‌نشست کارشان آن مایه دیده می‌شود.»
شاعر شعر «صد دانه یاقوت» ادامه داد: این حرف که صهیونیست‌ها در اغلب کارهای مهم هنری دست دارند درست است اما همان‌طور که گفته شد در ته‌نشست کارشان این نشانه‌ها دیده می‌شود. در تمام فیلم‌هایی که علیه نازی‌ها در جنگ جهانی دوم ساخته‌اند هیچ جا نمی‌بنیم که شعار یهودی یا شعار ضد نازی وجود داشته باشد اما در نهایت همه نازی‌ها را محکوم می‌کند.
وی افزود: متأسفانه ادبیات دینی ما دچار این مخمصه شده که اغلب قاضیان و داورانش آدم‌هایی دولتی و غیر ادبیاتی‌اند و اهل فهمیدن و درک غیر مستقیم پیام نیستند و به جای این‌که به ته‌نشست کار فکر کنند و فقط دنبال این می‌گردند که آیه قرآنی اول کتاب نوشته شده یا نه. خواه و ناخواه بعضی‌ها هم هستند که به این کارها پاسخ می‌دهند و پولشان را می‌گیرند و کارشان را انجام می‌دهند.
این شاعر اضافه کرد: این دلایل باعث می‌شود که ما نوعی از ادبیات دینی داشته باشیم که باب میل مخاطب نوشته نشده است و در واقع باب میل کارفرما نوشته شده است.
مصطفی رحماندوست متولد 1329 همدان است. از وی کتاب‌های متعددی به چاپ رسیده است که از جمله آن‌ها می‌توان به «زیباتر از بهار»، «آسمان هنوز آبی است»، «کوچه‌های آبی»، «ترانه‌های خواب و خیال»، «موسیقی باد»، «چند تا ستاره وای خدا» و «آهنگ لالایی» اشاره کرد. وی سال‌ها پیش «شازده کوچولو» آنتوان دوسنت‌اگزوپری را برای بچه‌ها به فارسی برگرداند.
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب:
گفت‌وگوی محمدرضا سنگری، عبدالرحیم سعیدی‌راد، غلامرضا امامی، فاطمه راکعی، اکبر بهداروند، ابراهیم حسن‌بیگی و اسماعیل امینی را در این باره بخوانید.
یکشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۰
نظر شما