خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- اکبر ایرانی، مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب به دلیل علاقه‌مندی به جشن‌نامه‌ها و گردآوری تعدادی از آنها، «جشن‌نامه دکتر محمدعلی موحد»، نویسنده مجموعه چهارجلدی «خواب آشفته نفت» را برای مطالعه در تعطیلات نوروز توصیه می‌کند.

جشن‌نامه دکتر محمد‌علی موحد، با پانزده مطلب و مقاله درباره فعالیت‌های علمی و پژوهشی وی از سوی اهل فکر و قلم به چاپ رسیده که برخی عناوین این جشن‌نامه شامل مطالب زیر است: «روزشمار زندگی و آثار او» محمد طاهری خسروشاهی، «با دکتر موحد از روزگار کودکی» سیروس علی‌نژاد، «خاطره‌ای از افتتاح دبیرستان موحد» سکینه نوروزی، «مردی که دین خود را به وطن ادا کرده است» پرویز مینا، «راه رفتن بر لبه‌ پرتگاه» سیروس علی‌نژاد، «دکتر موحد: ادیب، عارف، حقوق‌دان» صفدر تقی‌زاده، «دکتر موحد، فرزانه‌ای از تبار فرزانگان آذربایجان» باقر صدری‌نیا.

سایر مطالب این کتاب عبارتند از: «زکات معرفت استاد» سیروس علی‌نژاد، «گزارش آیین نکوداشت دکتر محمدعلی موحد در تبریز» شهاب دهباشی، «با قافله شوق (متن سخنرانی در دانشگاه تبریز)» محمدعلی موحد، «گزارش کار تصحیح جدید مثنوی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی»، «محمدعلی موحد، جوینده‌ا‌ی فرسوده‌پای (شعر)» محمدعلی موحد، «گزیده مکتوبات مولانا (یادداشتی بر کتاب «احوال دل گداخته»)»، «محمدعلی موحد، سایه‌ای به پهنای فلک» ایرج زبردست، «پیشکش به حضرت استاد، دکتر محمدعلی موحد»، مهدی سالاری‌نسب، «شب خاندان مولانا، زبان فارسی در قلمرو خاندان مولانا (گزارش شب خاندان مولانا)» ترانه مسکوب، «انگار چیزی از این دنیا کم بود» محمود دولت‌آبادی، «چنین گشت و چنان شد» محمدعلی موحد، «ما نواده جناب مولانا جلال‌الدین هستیم» اسین چلبی، «اولین زیارت تربت مولانا» فروزنده اربابی و خاندان مولانا/ سولماز امین‌زاده.

                                

در مقدمه این جشن‌نامه به قلم زنده‌یاد حسن حبیبی می‌خوانیم: «فرهنگستان زبان و ادب فارسی خرسند است که دومین جشن‌نامه‌اش با نام استاد دکتر محمد علی موحد، عضو پیوسته‌ فرهنگستان زبان و ادب فارسی مزین است. نخستین جشن‌نامه نام استاد دکتر محمد خوانساری را بر پیشانی داشت و در مقدمه‌ آن چگونگی پایه‌گذاری و شکل گرفتن جشن‌نامه‌های فرهنگستان‌ها بیان شده بود که در این جشن‌نامه نیازی به تکرار آن نیست. آن‌چه در این جشن‌نامه مجال بایسته است، ادای احترام مجدد به محضر استاد فرهیخته و گرانقدرمان، مرد فروتن، کم سخن، پرکار، اهل معنی و صاحب‌دل، نکته‌دان و نکته‌بین و ذوالفنون، جناب آقای دکتر محمد علی موحد است.

استاد از جهتی بلند آوازه و شناخته شده و از جهت دیگر ناشناخته است. آثار ایشان، او را دانشمندی پر مایه و فرزانه معرفی می‌کند اما بعید است که عمق کار‌ها و مطالعاتشان برای همگان شناخته شده باشد، اگر در جلسه‌هایی که چند تن حضور دارند، موقعیتی پیش آید و استاد را حال و حوصله‌ای باشد و لب به سخن گفتن بگشایند، داد سخن می‌دهند و شنوندگان را از وسعت اطلاعات و حافظه‌ی سرشار خود شگفت‌زده می‌سازند. اما در بسیاری از محافل تنها به شنیدن بسنده می‌کنند و همین امر، نا‌شناس ماندن ایشان را سبب می‌شود.»