محسن فرجی در نشست نقد و بررسی کتاب «بازهم پیش من بیایید» با اشاره به اینکه نویسنده در برخی داستانهای این کتاب به معضلات اجتماعی اشاره کرده است، اظهار کرد: جهانبینی نویسنده در این کتاب نشان از آگاهی وی به روابط انسانی، آرزوها و بیمهایی است که در داستانهای این کتاب دیده میشود و در آن نویسنده، جنبه خبری را با این روابط انسانی از جنس ادبیات آمیخته است.
وی یکی از برجستهترین نمودهای برخی داستانهای این کتاب را وجود خرده روایت در آنها دانست و گفت: وجود خرده روایت در داستانها، آنها را از تخت و یکدستی خارج کرده است.
فرحنازعلیزاده، دیگر منتقد حاضر در نشست درباره کتاب «بازهم پیش من بیایید» گفت: این کتاب، در واقع تلفیقی از سه کتاب نویسنده است که بین سالهای 182 تا 88 منتشر شده است.
وی با بیان اینکه، نویسنده در این مجموعه از زاویه «من راوی» استفاده کرده است، اظهار کرد: این سؤال مطرح میشود که نویسنده با انتخاب «من راوی» توانسته است همذاتپنداری را به انجام برساند یا خیر؟
وی با اشاره به اینکه متن داستانهای کتاب متنی استفهامی است و در برخی داستانهای این مجموعه میتوان پس نگاههای انتقادی را دید، گفت: در اغلب داستانهای این کتاب با زمانی خطی مواجه هستیم و بیشتر موضوعات کتاب حول محور زندگی شهری، و تأثیر زندگی شهری و مدرنیته بر زندگی آنها میگذرد.
این منتقد با اشاره به اینکه غالب فضای داستان را عنصر مرگ تشکیل میدهد، اظهار کرد: با اینکه پیشزمینههای داستانهای این کتاب اجتماعی است، اما کشمکشهای فرد با فرد، بر کشمکشهای اجتماعی غالب است.
علیزاده ادامه داد: برخی داستانهای این کتاب چندان عمیق نیستند و بیشتر در سطح باقی ماندهاند و نیاز به پرداخت بیشتر از سوی نویسنده دارند.
امیررضا بیگدلی، نویسنده مجموعه داستان «باز هم پیش من بیایید» در ادامه نشست گفت: ممیزی داستانها را متفاوت کرده است، معتقدم مردم و مخاطبان را نباید گیج کرد.
وی ادامه داد: باید داستانها از یک حداقلی برخوردار باشد. البته بازنویسی داستان نشان از توانایی نویسنده است، هر چند بازنویسی داستانهای این کتاب از سوی من بهطور قطع بازنویسی محتوایی نخواهد بود.
این نویسنده تاکید کرد: در نقدی که میخواهد انجام شود، منتقد باید هفتهها برای مطالعه کتاب وقت صرف کند.
نشست نقد بررسی مجموعه داستان «بازهم پیش من بیایید» در محل سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار شد.
نظر شما