حجت‌الاسلام اسدی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) موضوع نقد را مهم‌ترین  دغدغه حوزه فرهنگی کشور دانست و عنوان کرد: نقد برخلاف عقیده برخی‌ که مدعی‌اند دچار بی‌مهری شده، در سنت علمی ما دارای پیشینه است.
 
وی درباره جایگاه نقد در جامعه، گفت: موضوع نقد، خود تابعی از موضوع کتاب است. متأسفانه در کشور ما به دلیل این‌که فرایند سیستماتیک در تولید و نشر کتاب وجود ندارد، نقد نیز جایگاه خودش را پیدا نمی‌کند.
 
این نویسنده با اشاره به معضلات و مشکلات ناشی از نبود فرایند سیستماتیک در تولید و نشر کتاب، اظهار کرد: در تولید کتاب، باید روحیات، گرایش‌ها، وضعیت زمانی و مکانی مخاطبان سنجیده و در نظر گرفته شود. جذابیت‌های ادبی و ظاهری کتاب مانند جلد کتاب، نوع بسته‌بندی و عرضه آن از دیگر نکاتی است که باید در تولید در نظر گرفته شوند.
 
این عضو کمیته علمی فناوری و سبک زندگی  aictc مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پيشرفته دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد: امروزه در دنیا هر کتابی که تولید می‌شود، همزمان متن خلاصه (چکیده) و لوح فشرده آن نیز در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد اما متأسفانه این فرایند در ایران بسیار کمرنگ است. حتی امروزه در بسیاری از کشورها همزمان با انتشار کتاب‌های بسیار حجیم که ویژه مخاطبان خاص است، کتابی با همان محتوا اما با نوشتار ساده، به‌منظور بهره‌مندی مخاطبان عام و به‌گونه‌ای که از حوصله مخاطبان عام خارج نباشد، نیز منتشر می‌شود. 
 
حجت‌الاسلام اسدی پایین بودن شمارگان کتاب‌ها را از جمله مشکلات این حوزه عنوان کرد و توضیح داد: بدون تردید در صورتی‌که فرایندهای نامبرده، به‌درستی در تولید کتاب رعایت شوند، هم شمارگان کتاب‌ها افزایش می‌یابد و هم بر تعداد مخاطبان افزوده می‌شود. همزمان با حل مشکلات حوزه کتاب، به‌مراتب  آسیب‌ها و چالش‌های حوزه نقد کتاب نیز حل می‌شوند. در غیر این‌صورت نقدها، شخصی، غیرعلمی، ناقص و فاقد کارایی خواهند بود.
 
این کارشناس حوزه نقد با بیان این‌که متأسفانه در جامعه ما نقد هنوز جدی گرفته نشده است، توضیح داد: نقد در ذات خود روشی علمی و تخصصی است که لوازم و ابزار و ادبیات مختص به خود را دارد. بروز تمام مشکلات مرتبط با نقد به این دلیل است که نقد هنوز به‌عنوان یک رشته علمی مطرح نیست. بنابراین، باید بکوشیم به نقد به‌صورت آکادمیک و علمی بپردازیم. در این صورت است که ناقد جایگاه خود را می‌یابد و نقد و ناقد در مسیر خدمت به توسعه علمی کشور گام برمی‌دارند.
 
این نویسنده ادامه داد: به مسئولان فرهنگی کشور پیشنهاد می‌کنم برای تخصصی شدن نقد در کشور، زمینه‌های راه‌اندازی پژوهشکده تخصصی نقد را فراهم کنند. همچنین پیشنهاد می‌کنم تا زمانی که این پژوهشکده راه‌اندازی شود، برای نقد نیز مانند سایر حوزه‌ها، جایزه سالانه در نظر گرفته شود.
 
حجت‌الاسلام اسدی در پاسخ به این پرسش که «چه پیشنهادی برای منتقدان به‌منظور ترویج فرهنگ نقد منصفانه و عالمانه دارید؟» گفت: اغلب نقدهایی که اکنون وجود دارند، یا به ساختار اثر و یا به محتوای و گاه به پدیدآورنده آنها پرداخته‌اند؛ پیشنهاد می‌کنم برای این‌که نقدها به‌صورت سلیقه‌ای انجام نشوند، نویسندگان توانا که دارای قرابت فکری در نقد آثار هستند، مکاتب نقادانه و فکری شاخصی تشکیل دهند و در این مکاتب، کتاب‌ها را به بوته نقد بکشند. در این صورت است که نقدها، جامع‌تر، علمی‌تر  و مردمی‌تر می‌شوند. همچنین در این صورت، نویسنده‌ها نیز به نقدهای وارده به آثارشان اعتماد می‌کنند چرا که می‌دانند این نقدها توسط کارشناسان خبره انجام شده‌اند.

*دراین باره بخوانید:
(1)شاکری: وقتی نقد تاثیری در تجارت کتاب نداشته باشد عملا اهمیتی پیدا نمی‌کند(اینجا)
(2)جُربزه‌دار: نشریات خانه کتاب می‌توانند نقش موثری در ترویج فرهنگ نقد ایفا کنند/ نقد، چراغی فراسوی سیاستگذاران روشن می‌کند(اینجا)
(3)کیانفر: ضرورت راه‌اندازی کتابخانه تخصصی نقد(اینجا)
(4)جعفری مذهب:جامعه ما نیاز به نقد را احساس نکرده است/ پدیده‌ای به نام «اورژانس نقد»(اینجا)
(5)حسینی: آیین نقد کتاب‌های تازه‌تالیف برگزار شود(اینجا)
(6)عبدالعلی دستغیب: بسیاری از نقدها تبدیل به مدح شده‌اند/ مسئولان برای راه‌اندازی مجامع نقد کتاب بکوشند(اینجا)
(7)رفیعی: پیش‌نیازهای نقد مطلوب و مدخلی بر اخلاق نقد(اینجا)
(8)آژند: اکثر نقدها یا نان قرض دادن است یا خرده حساب شخصی/ لزوم اهتمام دانشگاه‌ها برای ایجاد رشته نقد(اینجا)
(9) مهدوی‌راد: نقد باعث گسترش و سلامت نشر می‌شود(اینجا)
(10) خدایار: برای نهادینه کردن فرهنگ نقد در جامعه باید مسئولان نیز نقدپذیر باشند(اینجا)
(11) سرشار: بعضی به دلیل نقدی که بر آثارشان نوشته‌ام بامن قهرند(اینجا)
(12) اسلامی اردکانی: کتاب‌های خوب، محصول نقدند/ اغلب نویسندگان ظرفیت پذیرش نقد را ندارند(اینجا)
(13) مهدی محقق: تنزل جایگاه نقد به دلیل تنزل اخلاق در جامعه است(اینجا)
(14) تفرشی: در ایران نقد حرفه‌ای و روشمند وجود ندارد/ عیار نقدها در فضای مجازی بیشتر در معرض قضاوتند (اینجا)
(15) ذوالفقاری: ارشاد کتاب‌هایی‌ را که از فیلتر نقد گذشته‌اند خریداری کند/ جلوگیری از کتابسازی با کمک نقد (اینجا)
(16) فاطمه راکعی: برای نقد با کمبود متخصص مواجه‌ایم (اینجا)
(17) مؤمنی: منتقدان باید خود ِ نقد را هم به نقد بکشند/ برخی نقدهای امروزی حاصل زد وبندهای دوستانه هستند (اینجا)
(18) کاکایی: متاسفانه از نقد با رویکرد سیاسی، برای تخریب استفاده می‌کنند/ برخی رسانه‌ها دنبال سهم‌خواهی هستند (اینجا)
(19) امامی: نقد در ايران رابطه مستقیم با اقتصاد مردم دارد/ مشکلات فرای فرهنگ قرار دارند نه در خودِ فرهنگ (اینجا)
(20) زیباکلام: «نقد» نه تعریف است، نه تحقیر / سه گروه کتابی که نمی‌توان جدی نقد کرد(اینجا)
(21‌) کزازی: نقد در کاربرد و معنای راستین آن، هنوز در ایران پدید نیامده است/هر آنچه به نام نقد نوشته می‌شود، شتابزده و بی‌ارزیابی به چاپ نرسد (اینجا)
(22) بنی‌اردلان: تعداد منتقدان حقیقی به تعداد انگشتان یک دست نمی‌رسد/ اغلب منتقدان ما، هم با معارف خود بیگانه‌اند هم با سنت نقد غربی (اینجا)
(23) سیدآبادی: نقد کتاب به جریان طبیعی صنعت نشر واگذار شود/ ایجاد نقد گلخانه‌ای به جریان‌سازی منتهی نخواهد شد (اینجا)
(24) علی اشرف صادقی: نقد عالمانه می‌تواند کتابسازی را متوقف کند/ هنوز نقد خوب در این بازار آشفته دیده می‌شود (اینجا)
(25) امینی: در حوزه ادبیات، مجامع صنفی نداریم/لزوم آموزش نقد در قالب رشته تخصصی دانشگاه‌ (اینجا)
(26) فتح‌الله مجتبایی: نقدهاي امروز برای کسب نام یا از روی تعصب و انتقام‌ است (اینجا)
(27) مهدی غبرایی: نقادی که درگیر معاش است، چگونه معطوف نقد حرفه‌ای شود (اینجا)
(28) ابوالفضل حری: مشکل اصلی نقد مشخص نبودن مرز میان «نقد» و «اعتراض و انتقاد» است (اینجا)
(29) اسدالله امرایی: نقدپذیری متولیان فرهنگی زمینه‌ساز نقد ادبی است/ ضرورت آموزش آکادمیک و گسترش نشریات نقد (اینجا)