خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)ـ جعفر شیرعلی‌نیا: سال‌هاست که تاریخ جنگ با عبارت‌هایی همچون افشاگری، ناگفته، جعبه سیاه و راز گره خورده است. به تعبیر دکتر سوسن شریعتی به تگزاس خاطره‌ها رسیده‌ایم؛ فضایی که در آن هر لحظه هرکسی خاطره‌ای بیرون می‌کشد و چنان تعریفش می‌کند که طرف مقابل را از میان بردارد. این نگاه به جنگ ما را از بسیاری از تجربه‌ها محروم کرده است. این روزها استاد محمد درودیان یادداشت‌هایی در وبلاگ شخصی و تازه-تاسیسش می‌نویسد که مکان امنی در این میانه شلوغ است.
تقویت فضاهای پژوهشی دفاع مقدس
محمد درودیان از بنیانگذاران مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ و راویان اولیه دفتر سیاسی سپاه بود که در سال‌های جنگ به قصد تاریخ‌نگاری به ثبت و ضبط وقایع و جزییات عملیات‌ها، مذاکرات فرماندهان و جلسات مهم جنگ می‌پرداختند. اسنادی که از راویان جنگ به جای مانده از بی‌نظیرترین گنجینه‌های اسناد جنگی در دنیاست. محمد درودیان از کسانی است که بیش از سی‌سال با تاریخ جنگ ایران و عراق سر و کار داشته‌است و مهم‌ترین دغدغه‌اش پرسش‌ها و مسایل اساسی تاریخ این جنگ بوده است؛ از همان روزها که جنگ جریان داشته، با پرسش و نگاه جستجوگر با جنگ رو به رو شده است و همچنین تمام سال‌های پس از جنگ تا امروز این نگاه ادامه داشته است. آثار او از قابل اعتناترین کتاب‌هایی است که در داخل و خارج کشور درباره جنگ نوشته شده است. او در تمام این سال‌ها علاوه بر گفت‌وگو با مسئولان تراز اول کشور در حوزه جنگ با بسیاری از محققان خارجی و ایرانی مقیم خارج گفت‌وگو داشته است. فعالیت او تمام این‌سال‌ها گنجینه‌ای از اطلاعات و تحلیل‌های مربوط به جنگ به او داده است که بسیاری از آن‌ها در کتاب‌هایش گنجانده نشده است اما بناست در این وبلاگ بیاید.
در این روزگار شلوغ در مقابل فضاهایی که به صورت افراطی در حال بهره‌برداری سیاسی و جناحی از مسایل سال‌های جنگ هستند، بهترین خدمت برای بهره‌بردن از معدن تجربه جنگ تقویت فضاهای تحقیقی، پژوهشی و نگاه‌های بی‌طرفانه و محققانه است. سال‌هاست که در حوزه جنگ ایران و عراق می‌خوانم و می‌نویسم. با بسیاری از فرماندهان و محققان جنگ گفت‌وگوها و گاه هم‌نشینی‌هایی داشته ام و بسیار از این معاشرت‌ها آموخته‌ام. به تحقیق می‌توان گفت آقای درودیان از کسانی است که حقیقتا دور از حواشی سیاسی در حوزه تاریخ جنگ است و در تحقیق و ارائه نظریاتش طرفدار هیچ‌کدام از جناح‌های درگیر در تگزاس خاطره‌ها نیست.
غیبت پژوهشگران تاریخ جنگ در فضای مجازی
متاسفانه نویسندگان و محققانی مانند محمد درودیان به دلایلی که قصد ورود به آن را ندارم در فضای مجازی حضوری بسیار کم‌رنگ دارند. پس باید تاسیس وبلاگ از سوی او را به فال نیک گرفت. در حالی که مقاصد سیاسی آرامش را از فضای تحقیق جنگ گرفته است، دیدن این وبلاگ و مشارکت در بحث‌هایی که در آن مطرح می‌شود می‌تواند او را ترغیب کند تا با علاقه و انگیزه بیشتری این وبلاگ را توسعه دهد و شاید بستری فراهم شود تا استادان دیگری که در فضای مجازی فعال نیستند فعال شوند. در پیشخوان این وبلاگ می‌خوانیم: «هدف از تأسیس این وبلاگ، بیان دیدگاه‌ها و نظرات درباره ابعاد سیاسی، اجتماعی و نظامی جنگ ایران و عراق و همچنین بازاندیشی و اصلاح نظرات و آثار منتشر شده است. از مخاطبان گرامی تقاضا می‌شود از دیدگاه‌های نقادانه و پیشنهادی خویش ما را بهره مند فرمایند.»
امیدوارم دیدن این وبلاگ جنگی را از دست ندهید. نشانی آن چنین است: m-doroodian.blogfa.com
تقویت فضاهای پژوهشی دفاع مقدس
محمد درودیان از بنیانگذاران مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ و راویان اولیه دفتر سیاسی سپاه بود که در سال‌های جنگ به قصد تاریخ‌نگاری به ثبت و ضبط وقایع و جزییات عملیات‌ها، مذاکرات فرماندهان و جلسات مهم جنگ می‌پرداختند. اسنادی که از راویان جنگ به جای مانده از بی‌نظیرترین گنجینه‌های اسناد جنگی در دنیاست. محمد درودیان از کسانی است که بیش از سی‌سال با تاریخ جنگ ایران و عراق سر و کار داشته‌است و مهم‌ترین دغدغه‌اش پرسش‌ها و مسایل اساسی تاریخ این جنگ بوده است؛ از همان روزها که جنگ جریان داشته، با پرسش و نگاه جستجوگر با جنگ رو به رو شده است و همچنین تمام سال‌های پس از جنگ تا امروز این نگاه ادامه داشته است. آثار او از قابل اعتناترین کتاب‌هایی است که در داخل و خارج کشور درباره جنگ نوشته شده است. او در تمام این سال‌ها علاوه بر گفت‌وگو با مسئولان تراز اول کشور در حوزه جنگ با بسیاری از محققان خارجی و ایرانی مقیم خارج گفت‌وگو داشته است. فعالیت او تمام این‌سال‌ها گنجینه‌ای از اطلاعات و تحلیل‌های مربوط به جنگ به او داده است که بسیاری از آن‌ها در کتاب‌هایش گنجانده نشده است اما بناست در این وبلاگ بیاید.
در این روزگار شلوغ در مقابل فضاهایی که به صورت افراطی در حال بهره‌برداری سیاسی و جناحی از مسایل سال‌های جنگ هستند، بهترین خدمت برای بهره‌بردن از معدن تجربه جنگ تقویت فضاهای تحقیقی، پژوهشی و نگاه‌های بی‌طرفانه و محققانه است. سال‌هاست که در حوزه جنگ ایران و عراق می‌خوانم و می‌نویسم. با بسیاری از فرماندهان و محققان جنگ گفت‌وگوها و گاه هم‌نشینی‌هایی داشته ام و بسیار از این معاشرت‌ها آموخته‌ام. به تحقیق می‌توان گفت آقای درودیان از کسانی است که حقیقتا دور از حواشی سیاسی در حوزه تاریخ جنگ است و در تحقیق و ارائه نظریاتش طرفدار هیچ‌کدام از جناح‌های درگیر در تگزاس خاطره‌ها نیست.
غیبت پژوهشگران تاریخ جنگ در فضای مجازی
متاسفانه نویسندگان و محققانی مانند محمد درودیان به دلایلی که قصد ورود به آن را ندارم در فضای مجازی حضوری بسیار کم‌رنگ دارند. پس باید تاسیس وبلاگ از سوی او را به فال نیک گرفت. در حالی که مقاصد سیاسی آرامش را از فضای تحقیق جنگ گرفته است، دیدن این وبلاگ و مشارکت در بحث‌هایی که در آن مطرح می‌شود می‌تواند او را ترغیب کند تا با علاقه و انگیزه بیشتری این وبلاگ را توسعه دهد و شاید بستری فراهم شود تا استادان دیگری که در فضای مجازی فعال نیستند فعال شوند. در پیشخوان این وبلاگ می‌خوانیم: «هدف از تأسیس این وبلاگ، بیان دیدگاه‌ها و نظرات درباره ابعاد سیاسی، اجتماعی و نظامی جنگ ایران و عراق و همچنین بازاندیشی و اصلاح نظرات و آثار منتشر شده است. از مخاطبان گرامی تقاضا می‌شود از دیدگاه‌های نقادانه و پیشنهادی خویش ما را بهره مند فرمایند.»
امیدوارم دیدن این وبلاگ جنگی را از دست ندهید. نشانی آن چنین است: m-doroodian.blogfa.com
نظر شما