به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «ترانه بلوار میرداماد» دربرگیرنده منتخبی از مجموعه شعرهایی است که تاکنون از محمدعلی سپانلو درباره تهران منتشر شده است. سپانلو به دلیل شعرهایی که درباره شهر تهران سروده و ویژگی‌های زندگی در این شهر که در سروده‌هایش به چشم می‌خورد، به شاعر تهران معروف است. او در جایی می‌گوید: «ترک و لر و کرد و اصفهانی و فارسی و غیره همه به تهران آمده‌اند و در این شهر زندگی می‌کنند. وقتی صحبت از تهران می‌شود همه آن را به باد فحش می‌گیرند در حالی که تهران مانند مادر مهربانی به همه‌شان امکانات زندگی را بخشیده است»
شعر «ترانه بولوار میرداماد» شعری است که نگاهی کلی به بولوار میرداماد دارد. شاعر در این شعر متعقد است که این بولوار 50 سال دیگر با لحظه‌های آزاد ما را به یاد می‌آورد. این شعر درباره شاعری است که با نکته سنجی شاعرانه بخشی از حس درونی خود را نسبت به شهر و در بعدی وسیع‌تر، کشورش، شاعرانه بیان می‌کند.
شعرهای سپانلو که اغلبشان با وزنی منسجم سروده شده، گاه نکته‌هایی ظریف به همراه دارد. در برخی از شعرهای او، من شعری دریچه بخاری را به روی زمستان می‌بندد، در شعری دیگر نامه‌های فکسی معشوقه‌اش را در پاکتی نگه می‌دارد و با گذر سال‌ها و روزها آن خطوط بی‌رنگ می‌شوند:
«کم‌کم خطوط دورنگار
بی‌رنگ می‌شود
از نامه‌های عاشقانه در آینده
یک دسته کاغذ سفید به‌جا می‌ماند
در پاکتی که نام تو بر پشت آن
آواز ناشناسی می‌خواند...»
(صفحه 157)
سپانلو شاعری است که زبان شعری مختص به خود را دارد. تصویر تهران قدیم در شعرهای او جابه‌جا دیده می‌شود. تصاویری که مختص شعرهای او و زندگی کردن او و تجربیاتش که زیستن با نسلی است که با خلق معنا در شعرهایش خاطره‌های مشترکی برایشان به یادگار گذاشته. شاید بتوان گفت سپانلو به معنای درست کلمه فرزند زمان خودش است و روح دوران خود را به درستی دریافته و از همین روست که شعرهایش روحی را به خواننده منتقل می‌کند که مختص دوران اوست.
در ترانه بولوار میرداماد می‌خوانیم:
«ای روزهای فردا
ای فکرهای زیبا
ای برگ‌های پاییز
ای پنجه‌های رویا
ای واژه‌های زرین
ای آسمان لرزان
دریای باد و باران
بالای شهر تهران
در انتظار طوفان
طوفان سرد و سنگین
بهر تو می‌سرایم
از خود برون می‌آیم
لب‌های خسته‌ام را
یک لحظه می گشایم
ای سرزمین دیرین
یک شاعر پیاده
همراه جویبارت
با یک پیام ساده:
خوش باد روزگارت
نه این زمان غمگین
از بیشه‌های گیلان
گنبدهای سپاهان
پسکوچه‌های شیراز
تا آتش‌های اهواز
لبخندهای شیرین
بولوار میرداماد
با لحظه‌های آزاد
پنجاه سال دیگر
از ما می‌آورد یاد
در روزهای رنگین
یک روز آفتابی
با آسمان آبی
آن سوی عصر غربت
تصویری از رفاقت
پیوندهای پیشین»
سپانلو متولد 1319 تهران است. وی تاکنون بیش از 54 عنوان کتاب نوشته که از میان مجموعه شعرهایش می‌توان به «آه... بیابان»، «خاک»، «رگبارها»، «پیاده‌روها»، «سندباد غایب»، «هجوم»، «نبض وطنم را می‌گیرم»، «خانم زمان»، «ساعت امید»، «خیابان‌ها، بیابان‌ها»، «فیروزه در غبار»، «پاییز در بزرگراه»، «ژالیزیانا» و «تبعید در وطن» اشاره کرد.
وی تألیفات دیگری هم در حوزه ادبیات داستانی دارد که «مردان»(مجموعه پنج قصه)، «بازآفرینی واقعیت: مجموعه 27 قصه از 27 نویسنده معاصر ایران»، «در جست‌وجوی واقعیت»(مجموعه 29 داستان کوتاه از 29 نویسنده معاصر ایران)، «نویسندگان پیشرو ایران(تاریخچه رمان، قصه کوتاه، نمایشنامه و نقد ادبی در ایران معاصر) نام این کتاب‌هاست.
این شاعر رمان و مجموعه شعرهایی را نیز از فرانسه به فارسی ترجمه کرده است. «آن‌ها به اسب‌ها شلیک می‌کنند» نوشته هوراس مک‌کوی، «مقلدها» نوشته گراهام گرین، «شهربندان» نوشته آلبر کامو، «عادلها» نوشته آلبر کامو، «کودکی یک رییس» نوشته ژان پل سارتر، «دهلیز و پلکان» اشعار یانیس ریتسوس، «گیوم آپولینر در آیینه آثارش» اشعار و زندگینامه گیوم آپولینر، از ترجمه‌های اوست.
مجموعه سروده‌های محمدعلی سپانلو با نام «ترانه بولوار میرداماد» به انتخاب مجید ضرغامی با شمارگان هزار و 200 نسخه با قیمت 15 هزار تومان به تازگی از سوی انتشارات سرزمین اهورایی روانه بازار کتاب شده است.
چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۳ - ۰۷:۵۲
نظر شما