لئو اشتراوس و نومحافظه‌کاران
اشتراوس در سال 1973 و قبل از ظهور رسمی نومحافظه‌کاری چشم از جهان فرو بست. او در عمل هیچ نوشته‌ای در باب اخبار سیاسی یا روابط بین‌الملل ندارد. همان‌طور که اشاره شد شهرت او به خاطر تفحص عمیق وی در متون کلاسیک یونانی و نوشته‌های مقدس مسیحی، یهودی و اسلامی بود. اگر بخواهیم آموزه‌های اشتراوس را در همان چند اصل محدود خلاصه کنیم که در دوره‌ی بوش الهام‌بخش محافظه‌کاران اطراف رئیس‌جمهور شده بود، در واقع برداشتی ساده‌انگارانه از افکار او خواهیم داشت. مراجعه به اندیشه‌های اشتراوس، پشتوانه‌ی محکمی برای حافظه‌کاری نوین محسوب می‌شود. در عین حال نو محافظه‌کاری، محل تلاقی دو خط فکری لئو اشتراوس است:
اولین خط فکری، به تجربیات شخصی او مربوط می‌شود. او در دوران جوانی، افول جمهوری وایمار را در اثر ضربات همگرای کمونیست‌ها و نازی‌ها تجربه کرد. استنتاج او چنین بود که اگر دموکراسی ضعیف باقی بماند و علیه استبداد که همواره توسعه‌طلب است، قد علم نکند هیچ‌گاه نخواهد توانست بر جامعه حاکم شود. بنابراین حتی اگر لازم باشد، دموکراسی باید به زور متوسل شود.
صفحه 147/ نومحافظه‌کاری و سیاست خارجی یک جانبه‌گرای آمریکا / دکتر علی اکبر جعفری و حسین بکویردی ورزقانی/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی/ چاپ اول/ سال 1392/ 324 صفحه/ 10000 تومان
جمعه ۱ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۰
نظر شما