به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، سمُي كه پيش‌تر «مالوي مي‌ميرد» را از بكت به فارسي ترجمه كرده است، گفت: اين كتاب به همراه «مالوي» و «نام‌ناپذير» سه‌گانه داستاني بكت را تشكيل مي‌دهند. «مالوي مي‌ميرد» در سال 89 منتشر شد و اكنون مشغول ترجمه دومين عنوان از اين سه‌گانه هستم.

وي افزود: اين نويسنده كه جايزه نوبل ادبيات را نيز كسب كرده است، هشت رمان دارد. قصد دارم پس از ترجمه اين سه‌گانه، رمان‌هاي «وات» و «مورفي» را نيز به فارسي برگردانم تا آثار داستاني بيشتري از وي در اختيار فارسي‌زبانان قرار گيرد. 

سمّي گفت: سه‌گانه بكت را نشر ثالث و دو اثر ديگر را ققنوس منتشر خواهند كرد.

اين مترجم كه بعضي آثار جوزف كنراد را نيز به فارسي ترجمه كرده است، درباره ويژگي‌هاي سبكي بكت گفت: اين نمايشنامه‌نويس و رمان‌نويس بزرگ سبكي خاص دارد. حتي بسياري از نوشته‌هاي او براي خوانندگان عام بي‌معنا به نظر مي‌رسند.

سمّي با بيان اين‌كه بكت از قوه منطق دكارتي متأثر بود، توضیح داد: بكت كوشيد جمله معروف دكارت (من فكر مي‌كنم، پس هستم) را در عرصه زبان مطرح كند. او سعي كرد نشان دهد كه زبان واسطه چندان قابل اعتمادي براي ارتباط نيست.

وي همچنین بازي‌هاي زباني و نمادگرايي را از ويژگي‌هاي سبكي بكت دانست.
 
ساموئل بکت (۱۹۰۶-۱۹۸۹) نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و شاعر ایرلندی در سال ۱۹۶۹ جایزه نوبل ادبیات را دریافت كرد.