ماري آنري بيل با نام مستعار استاندال (1842-1783) در كنار بزرگاني چون اونوره دو بالزاك و فلوبر از بزرگان ادبيات رئاليستي قرن نوزدهم فرانسوي به شمار ميرود. او پس از فقدان مادرش در دوران نوجواني، رفتن به پاريس را بر زندگي پر از تحقير در كنار اقوام پدري در گرونوبل ترجيح داد و بلافاصله در همان سن به ارتش ناپلئون پيوست و در جنگهاي ايتاليا، پروس (آلمان و اتريش) و روسيه شركت كرد.
پس از شكست ناپلئون در روسيه و بازگشت به پاريس، استاندال مدتي را با فقر و پريشاني در اتريش و ايتاليا سپري كرد تا آنكه شغلي دولتي در پاريس يافت و به داستاننويسي روي آورد. هر چند آثار اوليه استاندال با استقبال چنداني خوانده نميشدند اما سرانجام به داستاننويسي حرفهاي روي آورد و آثار ماندگاري چون «سرخ و سياه» (1830) و «صومعه پارم» (1839) كه هر دو با ترجمه مهدي سحابي به فارسي برگردانده شدهاند، از او منتشر شدند.
سالنامه «استاندال» دربرگيرنده مجموعه مقالاتي درباره استاندال به قلم نويسندگان و هنرمندان فرانسوي از 14 مارس (24 اسفند) از سوي باشگاه استاندال به بازار آمده است. «صورتي و سبز» دو رنگ مورد علاقه استاندال و عنوان يكي از آثار ناتمام او موضوع اصلي سالنامه استاندال در سال 2012 است. شارل دانتزيگ كه سال گذشته رمان «در هواپيمايي به سوي كاراكاس» را عرضه كرد همراه ترزا كرميسي، كريستوف اونوره، دانيل مندلسون و دومينيك فرناندز همكاران شماره تازه هستند.
نظر شما