نویسنده منتخب یازدهمین جشنواره ادبی کتاب سال شهید غنی‌پور در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره انتخاب اثرش به عنوان کتاب سال این جشنواره گفت: من وقتی خبر برگزیده شدن در این جشنواره را شنیدم بسیار خوشحال شدم و به این انتخاب افتخار می‌کنم.

آتوسا صالحی درباره دیگر نامزدهای بخش نوجوان این جایزه اظهار کرد: به نظر من سایر کتاب‌های نامزد دریافت عنوان کتاب سال جشنواره غنی‌پور نیز آثار قابل تاملی هستند و به خوبی با خواننده نوجوان ارتباط برقرار می‌کنند. «من و درخت پنیر»، «هستی» و «عاشقانه‌های یونس در شکم ماهی» را خوانده‌ام و معتقدم آثار با ارزشي هستند. بچه‌های فعال کمیته‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز با این آثار به خوبی ارتباط برقرار کرده‌اند.

نویسنده‌ رمان «حتی یک دقیقه کافی است» دغدغه اصلی‌اش را در نوشتن این رمان «مساله هویت» عنوان کرد و در این‌باره توضیح داد: نوجوانی سن جست‌وجوی هویت است و شناختن خود و دانستن این‌که چه کسی هستند برای این گروه سنی مسایل مهمی به شمار می‌روند. یک لحظه تامل در این‌که اگر ما آن کسی که به ظاهر هستیم، نباشیم چه اتفاقی می‌افتد؟!

صالحی موضوع داستان، یعنی شک یک نوجوان به هویت شناسنامه‌ای و ژنتیکی‌اش را نمادی از بحران هویتی دانست و اظهار کرد: لایه بیرونی این اثر آن است که این نوجوان در روز خاصی متوجه می‌شود که فرزند واقعی پدر و مادرش نیست اما شاید بتوان این ماجرا را نمادی از همه نوجوانانی دانست که به دنبال شناسنامه و شخصيت واقعی‌‌شان می‌گردند و این شناسنامه واقعی می‌تواند معناهای متفاوتی داشته باشد.

این نویسنده با تاکید بر استقبال مخاطبان نوجوان از این اثر درباره واکنش آن‌ها توضیح داد: بچه‌ها کار را خیلی پسندیده‌اند. من خیلی از این موضوع شگفت‌زده شدم چون فکر می‌کردم این اثر مخاطب خاص داشته باشد. بعضی از منتقدان هم معتقد بودند که رمانم خیلی شهری است و احتمال می‌دادند که نوجوانان ساکن شهرستان‌ها یا روستاها با آن ارتباط برقرار نکنند.

او ادامه داد: با وجود این انتقادات من در جلسات متعددی حضور داشتم که از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با حضور مخاطبان کتابم برگزار شد و در این جلسات که در جاهای مختلف ایران برگزار می‌شد و نوجوانانی از شهرها و روستاهای مختلف در آن شرکت داشتند متوجه شدم که بیشتر بچه‌ها با کار ارتباط برقرار کرده‌اند.

صالحی با بیان این‌که قهرمان داستانش کاملاً زاییده تخیل اوست، درباره آفرینش این شخصیت باورپذیر توضیح داد: من پیش از نگارش این اثر با بازماندگان کودک زلزله بم جلساتی داشتم و از نتیجه آن جلسات در خلق شخصیت رها استفاده کردم اما به طور کلی قهرمان داستانم کاملاً تخیلی است.

وی با تایید برخی از انتقادات واردشده به اثر همچون یکنواختی زبان داستان و لحن شخصیت‌های اثر در این‌باره توضیح داد: من چند بار این اثر را نوشتم و حتی دوست داشتم لهجه کرمانی را هم در گفت‌گوهای قهرمانان داستان دربیاورم اما بعد فکر کردم که ممکن است این لحن تصنعی شود و این شیوه نگارش، دل‌چسب نبود.

این نویسنده با رد این انتقاد که شخصیت نوجوان داستانش در برابر مادر خود قرار گرفته اظهار کرد: رها فکر نمی‌کند که مادرش در مقابل او قرار دارد بلکه قصد دارد با پنهان‌کاری به نوعی عملکرد آن‌ها را تلافی کند و در واقع او به خاطر این‌که فکر می‌کند والدینش حقیقت را از او پنهان کرده‌اند، اعتمادش را به آن‌ها از دست داده است.

وی در پایان گفت: ارتباط رها با پدر و مادرش از مقطی به بعد کم‌رنگ می‌شود اما او در پایان داستان با تجربیاتی که از سر می‌گذراند به نوع دیگری پدر و مادرش را می‌شناسد.

كتاب «حتي يك دقيقه كافي است» را انتشارات كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان با شمارگان 15 هزار نسخه و به بهاي تومان 2200 تومان روانه بازار كتاب كرده است.