به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، 5 ديماه 1382 در ساعت5:26:26 به وقت محلی، در شهر تاريخی بم در جنوب شرقی کشور و در جنوب شرقی کرمان، زمين‌لرزه‌اي رخ داد كه بر اساس آمار رسمي، تلفات رسمی آن بيش از 25000 نفر و مجروحان حدود 50000 نفر اعلام شدند. در این حادثه بيش از 100000 نفر نيز بی‌خانمان شدند.
آغاز مهررساني به بم،شهر بی‌دفاع
اين چنين بود كه بسیاری با درك عظمت اين فاجعه بزرگ، تمام تلاششان را كردند تا فرصتي براي نمايش روح انساني داشته باشند. از كمك‌هاي مادي و معنوي گرفته تا سخنراني و فعاليت‌هاي بشردوستانه؛ همه به ياري مردم بم آمدند تا گوشه‌اي از كار را گرفته و مردم را به خانه‌هايشان بازگردانند، زخم را فراموش كرده و براي فردا روياپردازي كنند.
در اين مطلب، به این موضوع نمی‌پردازیم كه بسياري از وعده‌هاي اجرايي براي مردم شهر بم هنوز به بار ننشسته اند؛ اما داستان فرهنگ و هنر اين شهر كه با مرگ يكي از خوش‌آوازترين‌هاي موسيقي ايراني، ايرج بسطامی، گره خورد، شروعي داشت با عنوان پروژه «باغ هنر بم».
باغي كه در آتش اختلاف‌هاي جزيي سوخت
چند هفته پس از فاجعه زلزله بم، اتفاقى جالب به وقوع پيوست و اهالى موسيقى موجى خودجوش را براى كمك به زلزله‌زدگان به راه انداختند. گروه‌هاى مختلف موسيقى اعم از سنتی و پاپ برنامه‌هاى مختلفى را در تهران برگزار كردند تا درآمد حاصله را به دست زلزله‌زدگان برسانند.
در اين ميان محمدرضا شجريان نيز پس از آخرين كنسرتى كه در ايران برگزار كرده بود، براى اجرايى زنده در تهران به منظور كمك به زلزله‌زدگان اعلام آمادگى كرد.
شجريان پس از برگزارى كنسرت گفت كه درآمد حاصله، براى احداث بنايى كه نياز مردم منطقه بم است خرج خواهد شد. او اظهار اميدوارى كرد كه با همت تعدادى از متخصصان شريف ايراني، ساخت بنايى در خور را به فرجام برساند.
بر اين اساس بود كه شوراي شهر بم، طبق توافقنامه‌اي زميني به وسعت 14 هکتار (بخشي از پارک 22 بهمن) را براي تاسيس باغ هنر بم در اختيار شجريان قرار داد.
به گفته شجريان در سال 1388، در مرحله نخست 30 هزار متر مکعب خاکبرداري و سپس عمليات ساخت سازه آغاز شد و تا کنون 3200 متر از سازه مدرسه، 1400 متر کتابخانه و 1400 متر نگارخانه (در مجموع 6000 متر از 8000 متر) تکميل شده است.
اما در ادامه اين ماجرا، با بحث پيمانكاري و اختلاف ميان شجريان و استانداري كرمان درباره شيوه ساخت‌وساز، اصل ماجرا زير سوال رفت تا سرانجام در سوم خرداد سال هشتاد و هشت، شجريان و دوستانش رسما از اين پروژه كنار كشيده و آن را به شوراي شهر بم تحويل دادند.
رضا سعیدی ريیس فرهنگ و ارشاد شهر بم ماجراي اين ساخت و ساز را اين‌چنين توضيح مي‌دهد: آقای شجریان احساس وظیفه كرد، شهرداری زمیني در اختیارش قرار داد و در پایان بر سر پیمانكار اختلاف پیش آمد و شجریان كار را تعطیل كرد.
يعقوب دريجاني،رييس شواري شهر بم، در سيزدهم ديماه همان سال (1388)، در اين‌باره به يكي از خبرگزاري‌ها گفته است: «من فكر می‌كنم شجریان وقتی دید هزینه بیش از تصورش می‌شود، جا زد و به دروغ گفت من می‌خواستم، دولت نگذاشت؛ در واقع ایشان فرار كرد.»
وی در پایان از اقدامات انجام‌شده توسط پیمانكار جدید افزوده بود: «ما فقط دور محوطه دیوار كشیده‌ایم، الان هم شجریان بازگردد آن را خراب می‌كنیم، شجریان در ذهن ما آدم بزرگی بود، نه آدمی كه قهر كند.»
خود شجريان اما در نامه‌اي كه در برخي از خبرگزاري ها و سايت هاي خبري منشر شد و نشان از كنار كشيدنش از اين پروژه داشت، اعلام كرد: ماه‌هاست که توان ما به جاي پيشبرد پروژه به رفع حاشيه‌ها و اين مشکلات برخاسته از آن، معطوف شده است. من ديگر توان مقابله با اين همه موانع و دشواري‌هاي نارواي ايجاد شده را ندارم. حال که مقامات استان، تمايلي براي حضور من و همکارانم را ندارند، توصيه حافظ بزرگ را عمل مي‌کنم که فرمود: ما آزموده‌ايم در اين شهر بخت خويش/ بيرون کشيد بايد از اين ورطه رخت خويش.»
پايان ماجرا و بي نيازي به باغ هنر بم
سرانجام امروز (7 تير ) احمد سعيدي، مدير كل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي استان كرمان به ايبنا گفت كه با ساخت 5 هزار متر فضاي فرهنگي در فاصله سه كيلومتري اين باغ و با وجود كتابخانه‌های متعدد و سالن‌هاي نمايش و ديگر امكانات فرهنگي، نياز فرهنگي مردم شهر بم برطرف شده است.
وي ادامه داد: آقاي شجريان و دوستانشان مقاصد ديگري داشتند؛ اما اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان كرمان، با ساخت اين مجموعه نيازهاي فرهنگي مردم شهر بم را برطرف كرده است.
سعيدي همچنين گفت: اين باغ مي‌تواند با كاربري ديگري چون موزه و ديگر فعاليت‌هاي فرهنگي دوباره به بهره‌برداري برسد.
و اين‌گونه داستان باغ هنر بم به پايان رسيد؛ اگرچه شايد باز هم روزي روایت شود.
سه‌شنبه ۷ تیر ۱۳۹۰ - ۱۳:۲۷
نظر شما