این رمان‌نویس شیرازی در خصوص این کتاب به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، گفت: نقش‌آفرینی حیوانات در آثار ادبی، پیشینه و بستری طولانی و متنوع دارد. حضور حیوانات و اشیاء در داستان، شیوه و شگردی است که تازگی و توانایی دیگری به اثر می‌بخشد، دست‌کم از حضور تکراری و یکنواخت شخصیت‌های انسانی می‌کاهد و اثر را جذاب و متنوع می‌کند.

وی افزود: داستان‌های حیوانات پیش از همه، محصول رابطه‌ نزدیک انسان با حیوانات است. به‌درستی نمی‌توان نخستین داستان‌ها یا نخستین کسانی را که به داستان حیوانات پرداخته‌اند، نشان داد؛ چه بسیاری از داستان‌هایی که حیوانات در آن نقش دارند، در قلمرو ادبیات شفاهی بوده و سینه به سینه و دهان به دهان گشته و به روزگار ما رسیده است اما می‌توان سرآغاز بسیاری از داستان‌های حیوانات را در دوران اساطیری ملل جستجو کرد که شکل ابتدایی و نخستین خود را در قالب اساطیر نشان داده است.

این بانوی نویسنده، عنوان کرد: در داستان‌های اسطوره‌ای، حیوانات حضوری جدی دارند. برخی از حیوانات یاری‌کننده‌ قهرمانان انسانی‌اند و برخی دشمن و مزاحم و مانع قهرمانان محبوب اساطیری هستند. حیوانات در اساطیر و ادیان، گاه مبارک و مقدس، و گاه شوم و منفور دانسته شده‌اند.

جان‌فشان افزود: «سگی به نام سرمه» علاوه بر اینکه یک عاشقانه متفاوت، برای خوانندگان به تصویر می کشد، حمایت از حیوانات را نیز به نوعی تاکید می‌کند.

یادآور می‌شود، کتاب «سگی به نام سرمه» نوشته شهره جان‌فشان در ۲۶۲ صفحه در قطع رقعی توسط انتشارات نویسندگان پارس منتشر شده‌ است.