به گزارش خبرنگارخبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در گرگان، با نگاهی به تقویم سال‌های حماسه، جهاد و ایثار این مرزپرگهر؛ بلد الصواریخ یا شهر موشک‌ها، نامی آشنا و یادآور کهن دیاری است که به موشک، بمب، راکت و شهید و مجروح دادن عادت داشت.
شهری که روزهای درخشان و ماندگاری به چشم و جانش دید و به زندگی کردن، وطن پرستی و استواری معنی ویژه‌ای بخشید و سرخم فرود نیاوردن در برابر دشمن و تلخ‌کامی‌ها را به ابدتاریخ آموخت.
آری؛ سخن از سرزمینی لاله‌خیز در دامنه زاگرس با پیشینه‌ای چندین هزار ساله به نام «دزفول» همیشه قهرمان است که با مقاومت افسانه‌ای‌اش در برابر هزاران موشک بعثی؛ حیرت دوستان و دشمنان ایران اسلامی در سال‌های 1360 و بعد از آن و تا به امروز را برانگیخت.
شهری که به پاس دلاوری‌هاو سرخ فام شدن زیست و زمانه مردمانش، ایستادگی و ترک نکردن شهر با وجود آماج حمله‌های سهمگین ارتش بعثی، پشتیبانی و حمایت تمام قد از جبهه‌ها و رزمندگان، بازسازی در حین جنگ و همواره روشن بودن چراغ نماز وحدت آفرین جمعه‌اش؛ در چهارم خرداد ماه 1366، رسما «پایتخت مقاومت مردم ایران» نام گرفت و برای همیشه تاریخ در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران ماندگار شد.
از آن روزگاران چندین دهه گذشته و کم‌یا بیش همچنان با فرارسیدن نخستین روزهای خرداد ماه، نام و یادش در دل‌ها و ذهن‌های بسیاری از مردم زنده می‌شود. خاطرات شهری که در هشت سال دفاع مقدس، نمره‌اش همواره «الف»، مردمانش زندگی در شب را فراموش کردندو پنجره های خانه هایش همیشه گل‌اندود بود.
بدون تردید روز مقاومت و حماسه دزفول، تنها نام و تاریخی ساده نیست؛ بلکه با خود دردها، خاطرات و اشک‌های فراوانی را به دنبال دارد و یادآور مقاومت مردمان آن دیار و ایران اسلامی است. اما در این میان هستند افرادی که شهر دزفول نه تنها برای آن‌ها یادآور روزهای خون و حماسه است؛ بلکه از سال‌های بسیار دور حتی از پیش آغاز جنگ تحمیلی، سرزمینی حاصل خیز و مهد سرخ رنگ خوش دستی است که با آن همواره مشق می‌کنند.
شهر دزفول، به قدمت تاریخی دور و دراز، رویشگاه بوته‌ای است که نه گل و نه میوه می‌دهد،اما دست افزار هنرمندان خوشنویس بسیاری در طول تاریخ بوده که با آن دست به خلق آثار ماندگاری زده‌اند.
قدمت كشت و تولید قلم نی در دزفول را به بیش از هزار سال تخمین زده اند و شاید بتوان آن را یكی از تولیدات كاملا تخصصی و انحصاری در دنیا دانست؛ زیرا كه تمام مراحل آن دارای نكاتی بوده كه این اصول از فرآیند كشت تا برداشت قلم نی دزفول تنها در اختیار تعداد انگشت شماری از خانواده های دزفول است.
به مناسبت روز دزفول، به سراغ هنرمند و استادی خوشنویس در استان گلستان رفتیم که هم مشق مقاومت با قلم دزفولی را بارها تجربه کرده و هم قلم زاده و ساخته این اقلیم، یادآور نام و یاد پدرش است که در سال‌های دفاع از دزفول، خوزستان و ایران اسلامی از هیچ کوششی فروگذار نبود.
علی زورستان، فوق ممتاز انجمن خوشنویسان ایران و مدرس و عضو شورای انجمن خوشنویسان گرگان، ضمن ادای احترام به تمامی شهیدان و ایثارگرانی که به گواه تاریخ برای دفاع از کشورمان از هیچ کوششی فروگذار نبودند، گفت: بنده از دوران کودکی با خاطرات مرحوم پدرم یوسفعلی زورستان، از تابلونویسان و خطاطان قدیمی و معروف شهرستان گنبدکاووس بزرگ شدم.
وی افزود: من اصول اولیه خوشنویسی را از 9 سالگی از پدرم یاد گرفتم و او در حین آموزش از زمان سربازی‌اش؛ نیز دفاع مقدس و مقاومت مردم دزفول و خوزستان خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را تعریف‌کرد.
زورستان ادامه داد: پدرم ضمن ذکر خاطراتی از مرداب‌ها و باتلاق‌های خوزستان و نی‌زارهای چشم‌نواز دزفول، همواره از سلحشوری، جانفشانی و بی‌باکی مردمان آن اقلیم در مواجهه با دشمن بعثی به نیکی یاد می‌کرد که باور دارم برای نسل امروز ما الگویی همچنان زنده به شمار می‌رود.
وی افزود: پدرم سال 1397 مرحوم شد و من از آن زمان هر بار قلم دزفولی به دست می‌گیرم و مشقی به خصوص در مناسبت‌ها و رویدادهایی مرتبط با هشت سال دفاع مقدس انجام می‌دهم، یاد پدرم و انبوه خاطراتش از دزفول و خوزستان قهرمان برایم زنده می‌شود.
علی زورستان که همواره با هنر قلمش در رویدادهای فرهنگی و هنری متعدد ملی و مذهبی حضوری فعال دارد، گفت: بدون اغراق هر زمان که با قلم دزفولی خط می‌نویسم و به ظاهر خوش رنگش نگاهی می‌اندازم، در کنار انبوه خاطرات، سرزمینی سراسر مقاوم را به یاد می‌آورم که جان داد اما خاک نداد.
وی ضمن اشاره به برخی از فعالیت‌‌هایش در حوزه ایثار و شهادت و خلق آثاری مرتبط با این حوزه، افزود: باور دارم هنرمند متعهد به حقیقت، فرهنگ و ریشه‌های کشورش، بدون شک در مواجهه با چنین خاطرات و رویدادهایی به سادگی از آن عبور نمی‌کند و در حد توانش می‌کوشد با خلق اثری، این جلوه‌های اصیل مقاومت میهنی را بازگو و بازنمایی کند.
زورستان ادامه داد: زبان هنرمند خوشنویس قلم است و بارها شاهد بوده‌ام که هنرمند خوشنویس هر زمان احساس ضرورت بود که در بزنگاه‌های جامعه حضوری فعال داشته باشد، حاضر بوده و نسبت به جامعه و مردمش ادای دین کرده است.
وی در پایان، مشق مقاومت با قلم دزفولی را تجربه‌ای خاطره‌انگیز قلمداد کرد و گفت: هنرمندان خوشنویس می‌توانند با انتخاب متن و جمله‌ای با مضمون مناسب و موثر و تحریر هنرمندانه آن، در جریان سازی و اشاعه الگوها و فرهنگ و افکار خوب نقش آفرینی کنند.
به گزارش ایبنا، علی زورستان،متولد سال 1362 در شهرستان گنبدکاووس و ساکن گرگان و دانش آموخته گرافیک، فوق ممتاز انجمن خوشنویسان ایران و مدرس و عضو شورای انجمن خوشنویسان گرگان است.
وی متخصص در زمینه خوشنویسی، خطوط گرافیکی و نقاشیخط و محقق در زمینه اقلام سته (قلم های شش گانه ابن مقله بیضایی شیرازی) بوده و ضمن حضور درنمایشگاه های متعدد و کسب افتخارات ملی، از او تا به امروز نوشتن وخوشنویسی دوکتاب شعر در قلب چلیپا (رباعیات خیام دوبیتی‌های بابا طاهر) روانه بازار نشر شده است.
شهری که روزهای درخشان و ماندگاری به چشم و جانش دید و به زندگی کردن، وطن پرستی و استواری معنی ویژه‌ای بخشید و سرخم فرود نیاوردن در برابر دشمن و تلخ‌کامی‌ها را به ابدتاریخ آموخت.
آری؛ سخن از سرزمینی لاله‌خیز در دامنه زاگرس با پیشینه‌ای چندین هزار ساله به نام «دزفول» همیشه قهرمان است که با مقاومت افسانه‌ای‌اش در برابر هزاران موشک بعثی؛ حیرت دوستان و دشمنان ایران اسلامی در سال‌های 1360 و بعد از آن و تا به امروز را برانگیخت.
شهری که به پاس دلاوری‌هاو سرخ فام شدن زیست و زمانه مردمانش، ایستادگی و ترک نکردن شهر با وجود آماج حمله‌های سهمگین ارتش بعثی، پشتیبانی و حمایت تمام قد از جبهه‌ها و رزمندگان، بازسازی در حین جنگ و همواره روشن بودن چراغ نماز وحدت آفرین جمعه‌اش؛ در چهارم خرداد ماه 1366، رسما «پایتخت مقاومت مردم ایران» نام گرفت و برای همیشه تاریخ در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران ماندگار شد.
از آن روزگاران چندین دهه گذشته و کم‌یا بیش همچنان با فرارسیدن نخستین روزهای خرداد ماه، نام و یادش در دل‌ها و ذهن‌های بسیاری از مردم زنده می‌شود. خاطرات شهری که در هشت سال دفاع مقدس، نمره‌اش همواره «الف»، مردمانش زندگی در شب را فراموش کردندو پنجره های خانه هایش همیشه گل‌اندود بود.
بدون تردید روز مقاومت و حماسه دزفول، تنها نام و تاریخی ساده نیست؛ بلکه با خود دردها، خاطرات و اشک‌های فراوانی را به دنبال دارد و یادآور مقاومت مردمان آن دیار و ایران اسلامی است. اما در این میان هستند افرادی که شهر دزفول نه تنها برای آن‌ها یادآور روزهای خون و حماسه است؛ بلکه از سال‌های بسیار دور حتی از پیش آغاز جنگ تحمیلی، سرزمینی حاصل خیز و مهد سرخ رنگ خوش دستی است که با آن همواره مشق می‌کنند.
شهر دزفول، به قدمت تاریخی دور و دراز، رویشگاه بوته‌ای است که نه گل و نه میوه می‌دهد،اما دست افزار هنرمندان خوشنویس بسیاری در طول تاریخ بوده که با آن دست به خلق آثار ماندگاری زده‌اند.
قدمت كشت و تولید قلم نی در دزفول را به بیش از هزار سال تخمین زده اند و شاید بتوان آن را یكی از تولیدات كاملا تخصصی و انحصاری در دنیا دانست؛ زیرا كه تمام مراحل آن دارای نكاتی بوده كه این اصول از فرآیند كشت تا برداشت قلم نی دزفول تنها در اختیار تعداد انگشت شماری از خانواده های دزفول است.
به مناسبت روز دزفول، به سراغ هنرمند و استادی خوشنویس در استان گلستان رفتیم که هم مشق مقاومت با قلم دزفولی را بارها تجربه کرده و هم قلم زاده و ساخته این اقلیم، یادآور نام و یاد پدرش است که در سال‌های دفاع از دزفول، خوزستان و ایران اسلامی از هیچ کوششی فروگذار نبود.
علی زورستان، فوق ممتاز انجمن خوشنویسان ایران و مدرس و عضو شورای انجمن خوشنویسان گرگان، ضمن ادای احترام به تمامی شهیدان و ایثارگرانی که به گواه تاریخ برای دفاع از کشورمان از هیچ کوششی فروگذار نبودند، گفت: بنده از دوران کودکی با خاطرات مرحوم پدرم یوسفعلی زورستان، از تابلونویسان و خطاطان قدیمی و معروف شهرستان گنبدکاووس بزرگ شدم.
وی افزود: من اصول اولیه خوشنویسی را از 9 سالگی از پدرم یاد گرفتم و او در حین آموزش از زمان سربازی‌اش؛ نیز دفاع مقدس و مقاومت مردم دزفول و خوزستان خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را تعریف‌کرد.
زورستان ادامه داد: پدرم ضمن ذکر خاطراتی از مرداب‌ها و باتلاق‌های خوزستان و نی‌زارهای چشم‌نواز دزفول، همواره از سلحشوری، جانفشانی و بی‌باکی مردمان آن اقلیم در مواجهه با دشمن بعثی به نیکی یاد می‌کرد که باور دارم برای نسل امروز ما الگویی همچنان زنده به شمار می‌رود.
وی افزود: پدرم سال 1397 مرحوم شد و من از آن زمان هر بار قلم دزفولی به دست می‌گیرم و مشقی به خصوص در مناسبت‌ها و رویدادهایی مرتبط با هشت سال دفاع مقدس انجام می‌دهم، یاد پدرم و انبوه خاطراتش از دزفول و خوزستان قهرمان برایم زنده می‌شود.
علی زورستان که همواره با هنر قلمش در رویدادهای فرهنگی و هنری متعدد ملی و مذهبی حضوری فعال دارد، گفت: بدون اغراق هر زمان که با قلم دزفولی خط می‌نویسم و به ظاهر خوش رنگش نگاهی می‌اندازم، در کنار انبوه خاطرات، سرزمینی سراسر مقاوم را به یاد می‌آورم که جان داد اما خاک نداد.
وی ضمن اشاره به برخی از فعالیت‌‌هایش در حوزه ایثار و شهادت و خلق آثاری مرتبط با این حوزه، افزود: باور دارم هنرمند متعهد به حقیقت، فرهنگ و ریشه‌های کشورش، بدون شک در مواجهه با چنین خاطرات و رویدادهایی به سادگی از آن عبور نمی‌کند و در حد توانش می‌کوشد با خلق اثری، این جلوه‌های اصیل مقاومت میهنی را بازگو و بازنمایی کند.
زورستان ادامه داد: زبان هنرمند خوشنویس قلم است و بارها شاهد بوده‌ام که هنرمند خوشنویس هر زمان احساس ضرورت بود که در بزنگاه‌های جامعه حضوری فعال داشته باشد، حاضر بوده و نسبت به جامعه و مردمش ادای دین کرده است.
وی در پایان، مشق مقاومت با قلم دزفولی را تجربه‌ای خاطره‌انگیز قلمداد کرد و گفت: هنرمندان خوشنویس می‌توانند با انتخاب متن و جمله‌ای با مضمون مناسب و موثر و تحریر هنرمندانه آن، در جریان سازی و اشاعه الگوها و فرهنگ و افکار خوب نقش آفرینی کنند.
به گزارش ایبنا، علی زورستان،متولد سال 1362 در شهرستان گنبدکاووس و ساکن گرگان و دانش آموخته گرافیک، فوق ممتاز انجمن خوشنویسان ایران و مدرس و عضو شورای انجمن خوشنویسان گرگان است.
وی متخصص در زمینه خوشنویسی، خطوط گرافیکی و نقاشیخط و محقق در زمینه اقلام سته (قلم های شش گانه ابن مقله بیضایی شیرازی) بوده و ضمن حضور درنمایشگاه های متعدد و کسب افتخارات ملی، از او تا به امروز نوشتن وخوشنویسی دوکتاب شعر در قلب چلیپا (رباعیات خیام دوبیتی‌های بابا طاهر) روانه بازار نشر شده است.
نظر شما