به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، بهمن، درباره سطح كيفي نشست‌هاي نقد ادبيات داستاني گفت: به هر حال بودن اين گردهمايي‌ها بهتر از نبودنشان است و بايد در سطح كشور در عرصه ادبيات ادامه‌دار باشند؛ البته تعارف و اغراق كه از خصوصيات ديرينه ما ايرانی‌هاست و در همه جا ديده مي‌شود، طبيعي است كه این معضل در اين محل‌ها هم اجتناب‌ناپذير باشد.
اين داستان‌نويس با اشاره به برخی ويژگي‌هاي جمع‌های نقد ادبی، اذعان كرد: البته معضلات ديگري هم وجود دارد. ممكن است برخي منتقدان در اين جمع‌ها از آن ور بام بيافتند و يك عده هم بدون آن‌كه به كيفيت اثر توجه كنند، ارتباطات شخصي را هم مد نظر قرار دهند.
نويسنده «جنگي كه بود» افزود: برخي، يا نويسنده‌ای را از محفل خود می‌دانند يا نمی‌دانند. اگر مي دانند، از او تعريف و تمجيد می‌كنند. در غير اين صورت، سعی‌شان بر اين است كه او را از آن جمع دور كنند.
بهمن با اشاره به اين‌كه اين گونه نشست‌ها به دو گونه برپا می‌شود، اضافه كرد: اين محافل به دو صورت دولتی و خصوصی برگزار می‌شوند. البته من در سال‌هاي قبل بيش‌تر در آن‌ها شركت می‌کردم. يك سال مسوول جلسات نقد ادبي حوزه هنري بودم و در فرهنگسراي پايداري هم جلسات نقد و بررسي قصه برگزار می‌كرديم.
كاوه بهمن، متولد ۱۳۴۴ و از نويسندگان فعال عرصه جنگ و دفاع مقدس است. كتاب‌هاي "جنگي كه بود" و "رمان نو در غياب انسان" و... از آثار او هستند. از دیگر فعالیت‌های این نویسنده، می‌توان به ویراستاری کتاب «جشن واره بی‌گناهان مقدس: اشعاری از: هرولد ینتر، هیو کوک، دیوید رابرتز و ... / در اعتراض به تهاجم امریکا به عراق» اشاره کرد که در سال ۸۵ از سوی نشر بخارا منتشر شد.
چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۸۷ - ۱۱:۰۲
کاوه بهمن، نویسنده، معتقد است: برخي از منتقدان در محافل نقد ادبيات داستانی از آن ور بام مي‌افتند و يك عده هم بدون آن‌كه به كيفيت اثر توجه كنند، به ارتباط‌های شخصي بهای بيش‌تری می‌دهند. به همين جهت بعضي محافل نقد داستان، به شکل «رابطه‌ای» دنبال می‌شوند./
نظر شما