به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، نهمین نشست از مجموعه سخنرانیهای مشترک فرهنگستان زبان و ادب فارسی و بنیاد ایرانشناسی، با سخنراني دكتر بدرالزمان قريب، محقق عصر روز يكشنبه 28 بهمنماه در بنياد ايرانشناسي برگزار ميشود.
حدود دو هزار و پانصد سال پیش، خطی برای بیان فارسی آن دوران، که ما آن را فارسی باستان میخوانیم بهکار برده میشد. این خط در نوشتههای بازمانده از هخامنشیان که در قرن ششم پیش از میلاد بر ایران و بخش بزرگی از دنیای تمدن آن روز فرمانروای داشتند دیده میشود.
خط میخی فارسی باستان را بعضی از دانشمندان نوعی وامگیری از خطوط همسایگان ایرانی میدانند؛ با این استدلال که ظاهراً مانند دیگر خطهای میخی، از نشانههای میخمانندِ عمودی، افقی و زاویهدار تشکیل شده است. اما با نگاهی دقیقتر به ساختار بیرونی و درونی این خط آشکار میشود که ویژگیهای ابتکاری آن بیشتر از ویژگیهای اقتباسی است.
دو ویژگی برجسته و نظرگیر آن تعداد اندک نشانهها و سادگی آنهاست. این دو ویژگی، خط میخی فارسی باستان را از دیگر خطوط میخی که معمولاً بیش از صد یا چندصد نشانه دارند و بیشتر نشانهها معرّف هجاها و واژههای آن زبانها هستند مشخص میکند.
بدرالزمان قريب، پژوهشگر، سعی بر آن دارد که ویژگیهای ساختاری خط فارسی باستان را، در رابطه با زبان، برجسته کند و نیز با بحث در دیدگاههای گوناگون، دربارۀ کیفیت و زمان آغاز خط، بعضی از ناهنجاریهای آن را نشان دهد.
علاقهمندان براي شركت در اين نشست ميتوانند عصر روز يكشنبه 28 بهمنماه ساعت 17 به خیابان شیخ بهایی جنوبی، خیابان ایرانشناسی، بنیاد ایرانشناسی، تالار محتشم مراجعه كنند.
پژوهش «خط میخی فارسی باستان: اقتباس یا ابتکار، میراثی از کورش یا داریوش»، با سخنرانی دکتر بدرالزّمان قریب، در نهمين نشست بنياد ايرانشناسي بررسي میشود.
نظر شما