به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پاسداشت یاد و نام بزرگان و مفاخر کشور راهی است برای الگوسازی؛ راهی که کمک می‌‏کند جوانان با زیست علمی و شخصی این عزیزان آشنا شوند و با الگوگیری، راه پُرتلاش و پُرافتخار آن‌ها را ادامه دهند. بنیاد ملی نخبگان از چند سال قبل اقدام به برگزاری مراسم تکریم از نخبگان و مفاخر معاصر ایران‏ زمین در سراسر کشور کرده است که گزارش آن در بولتنی به نام «طواف شمع» و نشریه‌‌ای به نام«هنرنامه» منتشر شده است. بازخوردهای این اتفاق مبارک باعث شد تا خبرگزاری کتاب ایران با همکاری بنیاد ملی نخبگان تصمیم به درج برشی از زندگی شخصی و حرفه‌‏ای این بزرگان زیرِ نام «قاب روایت» کند. این مجموعه به قلم «محسن شاه‌رضایی» نوشته شده و تقدیم به خوانندگان خبرگزاری کتاب ایران می‏‌شود.
 
متن این شماره قاب روایت به شرح زیر است:
«هنرمند بود و هنرشناس؛ فقه می‌دانست و مجتهد بود. اما همچنان حضور در میان مردمان خطه خویش کرمانشاه را بر تدریس و تحقیق در حوزه‌های علمیة قم و نجف ترجیح می‌داد و با عالم و عامی با مشی تواضع و احترام رفتار می‌کرد. در مجالس علمی گفتارش عالمانه بود و در میان مردم عادی زبانش صمیمی و بی‌تکلف. وجه تمایز او از دیگران، به یقین ذوق هنری‌ و استادی در انواع هنرهای اسلامی بود. او را سرآمد ثلث‌نویسان ایران می‌دانستند و خطوط زیبایش مزّین بود به انواع هنرهای تذهیب و تشعیر و تجلید که زینت‌بخش برخی از موزه‌های دنیا است. با‌این‌همه، هنر اصلی او در زندگی بزرگ‌منشی و رعایت حدود شرعی بود که به آن اهتمام می‌ورزید.
نقل است در جوانی راهی نجف شده بود تا خرمن علم خود را پربار کند. استادش او را برای دریافت شهریه ماهیانه به تاجری در بازار نجف معرفی می‌کند. پایان سال که فرا می‌رسد، تاجر به تداوم پرداخت شهریه اصرار می‌‌کند و طلبه جوان امتناع می‌ورزد که شهریه برای یک سال مقرر گردیده و نه بیشتر.
این‌ فقیه و مجتهد نامی، سید مرتضی نجومی، از رویه مناعت طبع و ساده‌زیستی خود تا پایان عمر حفاظت و صیانت کرد و در حوزه هنر هم چهره ماندگار کشور شد.

لینک مرتبط:
https://takrim.bmn.ir/fa/3901