سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): مرجان هدایت؛ معلم، شاعر و نویسنده هرمزگانی نگاه متفاوتی به سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران دارد. در ادامه گفت‌وگوی این بانوی خلاق را در همین زمینه خواهید خواند.
- نمایشگاه چه تاثیری در معرفی و برندسازی نویسندگان دارد؟
نمایشگاه، در معنای عام محلی برای عرضه و نمایش داشته‌ها و توانایی‌های افراد یا مجموعه‌هاست. به طور خاص نمایشگاه کتاب تهران، به دلیل حضور اکثر ناشرها و فراهم آمدن فضایی برای دیدار اهالی ادبیات یکی از بهترین محل‌ها برای معرفی نویسندگان و قرار گرفتن آن‌ها در دید عموم است.
- نویسندگان بومی چگونه می‌توانند در نمایشگاه سهم داشته باشند و خود و آثارشان را در این فضا عرضه کرده و از آن به عنوان یک فرصت استفاده کنند؟
نویسندگان بومی هم در قالب حضور ناشران بومی و هم از طریق آثار چاپ شده در انتشارات کشوری این فرصت را دارند تا در نمایشگاه کتاب تهران سهم داشته باشند هرچند که این حضور نیاز به حمایت نهادهای فرهنگی از جمله اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد.
- چه تحلیلی از ارتباط نویسندگان بومی با مخاطبان نمایشگاه دارید و آیا به نظر شما فضایی برای مواجهه رو در روی پدیدآورندگان با یکدیگر و دریافت نظر مخاطبان وجود دارد؟
از یک باب باید گفت که در دهکده جهانی، نمی‌توان به واسطه دوری یک فرد از مرکز آن را صرفاً یک نویسنده بومی دانست. فضای مجازی این فرصت را فراهم آورده است که افراد، در طول سال بتوانند با اهالی ادبیات در نقاط دیگر آشنا شوند و آثار یکدیگر را مورد مطالعه و نقد قرار دهند. از این رو نمایشگاه یک ویترین بزرگ برای تجمیع فعالیت‌های سالانه فرهنگ و ادبیات است و می‌توان آن را یک جشن بزرگ برای کتاب دانست.
به گزارش ایبنا، مرجان هدایت، متولد ۱۳ شهریورماه سال ۱۳۶۴ است. علاوه بر مجموعه داستانک «پیشگامان»، مجموعه شعر مشترک با دانشجویان عضو کانون سپیدار دانشگاه آزاد اسلامی به نام «بگو سپیدار را به بلندای کویر بیاویزند»، مجموعه داستان مشترک به نام «چقدر حرف نمی‌زند» برگزیده داستان‌های جشنواره داستان انقلاب و «کَثیفِ دوست داشتنی» از دیگر آثار وی هستند.
نظر شما