سرویس بینالملل خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - الهه شمس: در میان اقتباسهای متعدد سینمایی و تلویزیونی از آثار جین آستن، Mansfield Park (منسفیلد پارک) همواره جایگاهی متمایز داشته است. نسخه ششقسمتی سال ۱۹۸۳ که نخستین اقتباس تلویزیونی این رمان به شمار میآید، بار دیگر در دسترس مخاطبان قرار گرفته و امکان بازبینی اقتباسی را فراهم کرده است که از نگاه بسیاری، وفادارترین تفسیر تصویری از جهان روایی آستن محسوب میشود.
این مجموعه بر اساس رمان Mansfield Park (منسفیلد پارک) نوشته جین آستن، منتشرشده در سال ۱۸۱۴، ساخته شده و از همان ابتدا بهعنوان نخستین اقتباس تلویزیونی این اثر شناخته میشود. طرفداران و منتقدان، سالهاست که بر یک نکته اتفاقنظر دارند: این سریال بیش از هر نسخه دیگری به متن و روح رمان پایبند مانده است.
داستان، روایتی از «فضیلت و رذیلت» است که بر محور شخصیت فانی پرایس میچرخد؛ دختری آرام و فروتن که با بازی (سیلوسترا لو توزل) به خانه مجلل عمویش، سر توماس برترام (کریستوفر ویلییرز)، فرستاده میشود. فانی در این عمارت روستایی، بیش از آنکه عضوی از خانواده باشد، نادیده گرفته میشود؛ تنها استثنا پسرعمویش ادموند است که با بازی نیکلاس فارل، پناه روحی او به شمار میآید.
در مسیر داستان، فانی با پیشنهاد ازدواج هنری کرافورد، مردی خوشمشرب اما فریبکار (با بازی رابرت بربج)، روبهرو میشود؛ پیشنهادی که رد کردنش خشم و سرخوردگی عموی خانواده را در پی دارد. با این حال، پس از مجموعهای از اتفاقات ناخوشایند که خانواده برترام را از هم میپاشد، جایگاه اخلاقی و ارزش درونی فانی آشکار میشود.
بازتاب این سریال در میان تماشاگران، بهویژه در نقدهای IMDb، چشمگیر بوده است. کاربران این نسخه را «بهترین اقتباس» توصیف کرده و نوشته اند: «این بدون تردید بهترین اقتباس از این کتاب است؛ هم از نظر وفاداری به متن و هم از نظر حفظ حالوهوای اثر. سیلوسترا لو توزل کاملاً برازنده نقش فانی پرایس است و تصویری دقیق از این قهرمان آستنی ارائه میدهد. فانی در این سریال حامل همان «تعالی اخلاقی فراتر از جسمانیت» است که آستن آن را نمادی از ثبات در جهانی ناپایدار میدانست؛ ویژگیای که در نسخههای جدیدتر کمرنگ یا تحریف شده است.»
در نقدی مفصلتر، منتقدان سریال ۱۹۸۳ را «تنها نسخهای که واقعاً ارزش توجه دارد» میدانند و با مقایسه آن با نسخههای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۷، به انتخاب نامناسب بازیگران و فقدان حس تاریخی در آنها اشاره میکند. به اعتقاد آنها، طراحی صحنه، فضای داخلی عمارت و لباسها در این نسخه کمک میکند تا مخاطب واقعاً خود را در دوره زمانی رمان حس کند؛ امری که در اقتباسهای متأخرتر کمتر دیده میشود.»
منتقد دیگری نیز بازی سیلوسترا لو توزل را ستوده و نوشته است که او بهخوبی توانسته مسیر تحول فانی را از دختری خجالتی و مضطرب به شخصیتی با اعتمادبهنفس بیشتر، اما همچنان فروتن و کمادعا، به تصویر بکشد. او در عین حال، به بازیهای آنا مسی و آنجلا پلیسنس نیز اشاره میکند و نسخه سینمایی با بازی فرانسیس اوکانر را اقتباسی «سرگرمکننده اما بیوفا به کتاب» میداند.
هرچند منسفیلد پارک در قیاس با دیگر رمانهای جین آستن کمتر اقتباس شده، بسیاری از منتقدان آن را نخستین اثر واقعاً پخته او و یکی از اندیشمندانهترین رمانهایش میدانند. بازگشت این اقتباس کلاسیک به دسترس عمومی، فرصتی دوباره است برای بازخوانی دقیق جهانی که آستن با وسواس اخلاقی و نگاه اجتماعی تیزبینانهاش خلق کرده است.
منبع: منچستر ایوِنینگ نیوز، 17 Dec 2025
نظر شما