به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، رمان «عشق هلاکتبار» نوشته کامیلو کاستلو برانکو که اخیراً با ترجمه پیمان نوربخش فرد از سوی انتشارات نگاه عرضه شده، داستان تبعید یک جوان هجدهساله به نام سیمائو آنتونیوبوتلو است.
در اطلاعات پسزمینه کتاب اشاره شده که هنگام نوشتن این رمان، کامیلو کاستلو برانکو که در زندان بود از مضمون شکسپیر درباره عشق ممنوعه ناشی از نفرت بین دو خانواده استفاده کرده تا بخشی از داستان خود را بازگو کند.
در سال ۱۸۶۲ هنگامی که رمان عشق هلاکتبار منتشر شد، پرتغال از یک دوره طولانی بحرانهای سیاسی و اقتصادی ناشی از تاثیرهای انقلاب فرانسه و انقلاب صنعتی خارج میشد و این دو انقلاب پایان قرن هجدهم و ظهور بورژوازی در اروپا را رقم زده بودند. در طول نبمه اول قرن نوزدهم این کشور از تهاجم ناپلئون آسیب دیده بود. همچنین فرار خانواده سلطنتی و استقلال مهمترین مستعمره آن، برزیل نیز بر این کشور تاثیر گذاشته بود.
در بخشی از این رمان میخوانید: «سیمائو عاشق همسایهشان شده بود دختری پانزدهساله، وارث ثروتمند، با زیبایی معمولی و اصیل. او از پنجره اتاقش برای اولین بار او را دیده بود و برای همیشه عاشقش شده بود. آن دختر نیز از زخمی که در قلب همسایهاش ایجاد کرده بود بینصیب نمانده بود. او نیز عاشق سیمائو شده بود و با جدیت بیشتری از آنچه معمولاً در سن او دیده میشود…
این عشق بسیار محتاطانه و پنهانی بود. آنها سه ماه همدیگر را دیدند و با هم صحبت کردند بدون اینکه همسایهها متوجه شوند و حتی خانوادههایشان هم به آنها شک کنند. سرنوشتی که هردو برای خودشان رقم زده بودند شرافتمندانه بود. پسر قرار بود تحصیلاتش را تمام کند تا اگر منابع دیگری نداشتند بتواند از دختر حمایت کند. دختر منتظر بود پدر پیرش بمیرد تا بتواند دارایی بزرگش را با تمام قلبش به پسر ببخشد. چنین احتیاطی در طبیعت سیمائو بوتلو و در نادانی احتمالی ترزا نسبت به مسائل مادی زندگی، مانند ارث شگفتانگیز است! …»
انتشارات نگاه اخیراً این رمان را با ترجمه پیمان نوربخش فرد در ۲۱۰ صفحه عرضه کرده است.
نظر شما