گلعلی بابایی؛ نویسنده و پژوهشگر ادبیات پایداری؛ درباره لزوم ثبت وقایع جنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران؛ به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: اصولاً هر واقعه تاریخسازی، در هر سطح وقوع، سزاوار پرداخت روایی و ادبی است. به ویژه اگر آن واقعه در چنین سطح ملی و مورد وفاق همگانی رخ داده باشد. اتفاقی که سبب شد تا موج عظیمی از همدلی و اتحاد در بین مردم راه بیفتد و چهره منفور دشمنان مردمان نجیب این آب و خاک بیش از پیش شناخته شود. ثبت و ضبط رویدادهای این جنگ ناخواسته، که طی آن خونهای بیش از هزار نفر از هموطنانمان بیهیچ دلیل و منطقی بر زمین ریخته شد، مطالبه تاریخ است و گریزی از آن نیست.
او اغلب وقایع جنگ تحمیلی اسرائیل علیه ایران را دارای جنبه عاطفی و احساسی دانست و عنوان کرد: همه جنگها یک چهره از جنبههای انسانی و عاطفی دارند و یک چهره خشن از منظر نظامی و خشونت جنگ. آن چیزی که در این جنگ تحمیلی مشهود به نظر میرسد، جنبههای عاطفی و احساسی آن است که با کشتار ددمنشانه زنان و کودکان و مردمان غیرنظامی میهن ما توسط دشمن، لاجرم باید به آن پرداخته شود. اما این امر نباید ما را از وجه واقعی این مصاف و انسانهای تاریخساز آن غافل کند، قهرمانانی که مردانه در مقابل دشمن ایستادگی کردند، پوزهاش را به خاک مالیدند و حماسهها آفریدند. رزمندگانی از نیروی هوا و فضا، پدافند هوایی و راداری، موشکی، بهداری و ….
این نویسنده و پژوهشگر فراهم کردن دسترسی به اسناد و مدارک جنگ ۱۲ روزه برای پژوهشگران را ضروری خواند و بیان کرد: بستر روایت وجه انسانی و مردمی این جنگ ۱۲ روزه همین اتفاقاتی است که در شهرها، کوچهها و خیابانهای محل وقوع آنها به وقوع پیوستند و راویانش مردم کوچه و بازار هستند. این رویدادها میتوانند محل رجوع پژوهشگران باشند برای روایت آن لحظات پرخوف و خطر و آکنده از درد و داغ. اما وجه دیگر این جنگ امّا، اتفاقات پشت پرده مرتبط با کنشهای دفاعی حیرتانگیز نیروهای مسلح کشور ماست که فعلاً از دسترس محققین ما به دورند و نیازمند مساعدت مسئوولین امر است. اینجاست که متولیان امر بایستی به پژوهشگران و نویسندگان حوزه ادبیات مستند دفاعی کشورمان روی خوش نشان بدهند، تا آنها بتوانند روایت بینقصی از جنگ ۱۲ روزه را در قالب آثاری مخاطبپسند و مانا، خلق کنند.
بابایی درباره عدم دسترسی نویسندگان و پژوهشگران به اسناد جنگ تحمیلی هشت ساله و دفاع مقدس گفت: با این مطلب که گفته میشود؛ در جمعآوری اسناد هشت ساله دفاع مقدس غفلتهایی صورت گرفته؛ موافق نیستم چرا که عمده اسناد مربوط به مراحل گوناگون دفاع هشتساله توسط مراکز ذیصلاح آرشیوی نیروهای مسلح، گردآوری و نگهداری شدهاند. مهم؛ انتشار این اسناد و گذاشتن آنها در دسترس اهل قلمِ پای کار منافع ملی کشورمان است که شاید به درستی انجام نگرفته باشد.
او در پایان با اشاره به لزوم شناساندن فرماندهان شهید جنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران؛ به مخاطبان خارجی تشریح کرد: یکی از عرصههای مهم روایتگری پیرامون جنگ ۱۲ روزه، پرداختن به سیره زندگی و شهادت مظلومانه فرماندهان نیروهای مسلح و دانشمندان هستهای است. فرماندهان و دانشمندانی که هر کدام در بزنگاههای حساس بهویژه در جنگ ۸ ساله و گسترش دانش هستهای در کشورمان، نقشهای محوری داشتهاند و در زمرهُ اسطورههای ملی ما به حساب میآمدند. بدون شک شناساندن فرماندهانی همچون غلامعلی رشید، حسین سلامی، محمد باقری، امیرعلی حاجیزاده، محمدحسن محققی، غلامعلی محرابی و همچنین دانشمندانی مانند: فریدون عباسی، محمدمهدی طهرانچی، عبدالحمید مینوچهر، احمدرضا ذوالفقاری و … به مخاطبان داخلی و خارجی امری لازم و در راستای تأمین امنیت ملی و معرفی چهرههای درخشان مردمان ایران زمین است. اما ما، در بحث ترجمه کاملاً دستمان بسته است.
نظر شما