به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرج، در هشتاد و یکمین نشست باشگاه کتابخوانی «بخوان با ما»، رمان ماه غمگین، ماه سرخ نوشته رضا جولایی نقد و بررسی شد؛ اثری که با نگاهی داستانی به تاریخ، روایت پنج روز پایانی زندگی میرزاده عشقی، شاعر آزادیخواه و روزنامهنگار دهه ۱۳۰۰ را بازآفرینی میکند؛ رمانی که به گفته بسیاری از منتقدان، تلفیقی از واقعیت تاریخی و تخیل ادبی است.
در آغاز نشست، یکی از اعضا درباره اهمیت مطالعه رمانهای تاریخی سخن گفت و یادآور شد: ادبیات میتواند چهرههای تاریخی را از قالب روایتهای رسمی بیرون بکشد و آنها را با زبانی ملموس در ذهن مخاطب زنده کند. به باور او، نویسندگان با ترکیب اسناد تاریخی و قدرت داستانپردازی، روایتی خلق میکنند که هم جذابیت دارد و هم تاریخ را از زاویهای دیگر روایت میکند.
در ادامه، یکی از اعضا به معرفی رضا جولایی پرداخت و ضمن مرور آثار او، به روند نویسندگیاش از دهه ۶۰ تاکنون اشاره کرد. او یادآور شد که بخش مهمی از کارنامه جولایی، از پاییز ۳۲ تا سیماب و کیمیای جان، به بازآفرینی تاریخ معاصر ایران اختصاص یافته است.
بخش دیگری از جلسه به مرور محتوای رمان ماه غمگین، ماه سرخ اختصاص داشت. این اثر روایت خود را از هشتم تا سیزدهم تیرماه ۱۳۰۳ دنبال میکند؛ روزهایی که در نهایت به قتل میرزاده عشقی ختم میشوند. شخصیتهایی چون ملکالشعرای بهار، سید حسن مدرس، احمد قوام و قمرالملوک وزیری در کنار شخصیتهای داستانی در متن حضور دارند و فضای سیاسی و اجتماعی آن دوره بازآفرینی میشود. نویسنده در این رمان با قلمی پرکشش، لحظاتی پرالتهاب را به تصویر کشیده است. در بخشی از کتاب میخوانیم:
«انگار زمان ایستاده و فقط صدای پاشنههای چکمهها از پلههای بالا به پایین میآید. صدا محکمتر میشود و او قلبش را میان مشتهایش حس میکند.» این جملات بهخوبی حالوهوای اثر را برای مخاطب زنده میکنند.
پس از این مرور، اعضای باشگاه دیدگاههای خود را درباره رمان مطرح کردند. برخی، اثر را بهخاطر تصویرپردازی دقیق نویسنده و بازآفرینی فضای سیاسی و اجتماعی آن زمان ستودند. گروهی دیگر معتقد بودند بعضی شخصیتهای فرعی میتوانستند عمق بیشتری داشته باشند. همچنین بحثی درباره نسبت واقعیت تاریخی و تخیل ادبی شکل گرفت؛ موضوعی که از نگاه برخی، نقطه قوت و از دید عدهای دیگر، محل پرسش بود.
نظر شما