به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شیراز، مراسم رونمایی از شماره هشتم مجله «پوشه» با عنوان «خوشنویسی و سیاست» در کتابفروشی شیرازه برگزار شد. در این آیین، مهسا طهرانی، مدیرمسئول و سردبیر مجله پوشه، با اشاره به ویژگیهای این نشریه گفت: پوشه بر مبنای آرشیو شکل گرفته و تا امروز هشت شماره از آن منتشر شده است.
او ادامه داد: تصمیم گرفتیم پوشه بدون تحریریه ثابت باشد تا به تکرار نیفتد. هر شماره، پروندهمحور است و مقالات آن با تأکید بر متن و اسناد دست اول تدوین میشود. هدف این است که پوشه با شمارههای محدود منتشر شود و در نهایت به بیست شماره برسد. برای حفظ استقلال نشریه، از جذب اسپانسر بهره بردهایم و تلاش داریم تصویر و متن در کنار هم دیده شوند.
نایب شیرازی، منتقد و نسخهشناس، نیز در این نشست با نگاهی به موضوع این شماره گفت: خوشنویسی در طول قرنها نه بهعنوان یک هنر بلکه بهمثابه یک صنعت در ایران رواج داشته و پیوند خوشنویسی با هنر، پدیدهای جدید است.
او ضمن اشاره به تفاوت زبان فارسی با زبان ایرانی، بر اهمیت توجه به جلوهگاه ادبی ایران تأکید کرد و گفت: در طول تاریخ ایران، خوشنویسان از برجستهترین فرهیختگان بودهاند.
او همچنین به مثلث تأثیرگذار شهر شیراز در تاریخ خوشنویسی ایران اشاره کرد و افزود: بزرگترین طراحان حروف چاپی فارسی از ایران برخاستهاند و بسیاری از سلاطین و حاکمان ایران خود از خوشنویسان بودهاند.

در ادامه این نشست، نایب شیرازی ضمن تمجید از آرایش اسنادی و تصویری این شماره، گفت: این شماره از پوشه، لایههای پنهان پیوند خوشنویسی با قدرت را بررسی میکند و تاریخ اجتماعی هنر را از منظری متفاوت به نمایش میگذارد.
به گفته شیرازی، «پوشه»، این قابلیت را دارد که حتی بدون نام مجله، به شکل یک کتاب مستقل نیز منتشر شود.
وی همچنین از نقش پررنگ زنان خوشنویس در تاریخ سخن گفت و افزود: خطوط بانوان در خوشنویسی، دارای سلوک، خلوص و لطافت بیشتری بوده است.
در پایان، طهرانی تأکید کرد که مسئله اصلی پوشه، نه فقط انتشار آرشیو، بلکه بازاندیشی در معنای آرشیو شدن است.
به گزارش ایبنا؛ «پوشه» پیشتر نیز با تمرکز بر موضوعاتی همچون «طراحی و معماری»، «نقاشی و برق»، «کاریکاتور و نفت ملی»، «حامیان هنر و نقاشی»، «عکاسی خبری و جنگ جهانی دوم»، «مجسمه و انجمن آثار ملی» و «نقاشی و آموزش زنان» کوشیده است تا با نگاهی نو و خلاقانه، به بازخوانی بخشهای کمتر دیده شده یا مفقود ماندۀ تاریخی هنر ایران بپردازد.
نظر شما