محمدجواد قیاسی از شاعران آیینی و برگزیده شعر فجر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خرم‌آباد در پی حمله متجاوزانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، ضمن ابراز تأسف عمیق نسبت به وقایع اخیر درباره ضرورت اتحاد و وفاق در میان مردم و نخبگان، به ویژه اهالی قلم در شرایط کنونی کشور گفت: وفاق، ستون فقرات یک ملت زنده است و در ایرانِ ما، این وفاق نه فقط یک نیاز اجتماعی، بلکه یک واجب تاریخی و الهی است. در کشوری که ریشه در خون سیاوش و آموزه‌های عاشورا دارد، اتحاد مردم و نخبگان، به‌ویژه نویسندگان و اندیشمندان، نقشی حیاتی در بقای هویت ملی و مقاومت در برابر طوفان‌های بیگانه ایفا می‌کند.

دشمن با ایجاد تردید، تفرقه و تحریف حقیقت به مصاف ما آمده است

وی افزود: امروز، دشمن نه فقط با توپ و تانک، بلکه با تردید، تفرقه و تحریف حقیقت به مصاف ما آمده، آنان می‌دانند که اگر نخبگانِ ما در کنار مردم بایستند، اگر قلم‌ها در امتداد شمشیرِ حقیقت حرکت کنند، هیچ قدرتی توان نفوذ به حصار ایمان و هویت ایرانی را ندارد.

هر کتاب یک پرچم برافراشته بر قله مقاومت است

قیاسی با بیان اینکه نویسندگان، حافظان روایت ملی هستند، افزود: آنان که می‌توانند شکاف‌ها را به پل تبدیل کنند و خاکریزهای فرهنگی بسازند. در چنین شرایطی، هر کلمه یک سنگر است، هر مقاله یک تیر و هر کتاب یک پرچم برافراشته بر قله مقاومت است.

وفاق یعنی دیدن ایران نه در چارچوب جناح؛ بلکه در عظمت یک تمدن

این شاعر لرستانی گفت: امروز ایران نیازمند آن است که قلب‌هایش هم‌صدا بتپد. وفاق یعنی کنار گذاشتن مرزبندی‌های تنگ‌نظرانه، یعنی دیدن ایران نه در چارچوب جناح، بلکه در عظمت یک تمدن. و تا وقتی که این روح اتحاد میان مردم و نخبگان زنده است، هیچ تهدیدی نمی‌تواند کمر ملتی را خم کند که تاریخش از خون حسین (ع) و عقلانیت علی (ع) جان گرفته است.

اتحاد ملی، نسخه مقابله با تمام بحران‌هاست

قیاسی درباره راهکارهای تقویت همبستگی و اتحاد در میان جامعه گفت: مقام معظم رهبری بارها فرموده‌اند: «وحدت، کلید پیشرفت کشور است». ایشان تأکید دارند که در سخت‌ترین شرایط، اگر ملت یک‌دل باشد، نه تحریم کارگر است، نه تهدید. اتحاد ملی، نسخه مقابله با تمام بحران‌هاست؛ از جنگ اقتصادی گرفته تا جنگ شناختی.

وی گفت: برای تقویت همبستگی، باید عدالت را محور قرار داد؛ اعتماد مردم را با صداقت، کارآمدی و گوش دادن به درد دل آن‌ها بازسازی کرد. رهبر انقلاب فرمودند: «مردم را باید باور کرد». این باور، ریشه وفاق است. گام بعدی، ایجاد جهاد تبیین است؛ یعنی مقابله با دروغ‌پراکنی دشمن و تقویت روایت اصیل انقلاب. اگر جوان ایرانی بداند چرا ایستاده‌ایم، برای چه سختی می‌کشیم و به کجا می‌خواهیم برسیم، هیچ فتنه‌ای نمی‌تواند بین او و وطنش جدایی بیندازد.

وفاق، یعنی پیوند قلب‌ها؛ نه با شعار، بلکه با عمل

این شاعر لرستانی با بیان اینکه وفاق، یعنی پیوند قلب‌ها؛ نه با شعار، بلکه با عمل است، افزود: اگر مسئولان در میدان باشند، اگر نخبگان کنار مردم بایستند، آن‌گاه ملت، دوباره «امت واحده» خواهد شد.

قیاسی تجاوز دشمن به ایران را بیش از آن‌که واکنشی به ضعف ما باشد، واکنشی به عظمت ما دانست و افزود: دشمن با ملتی سرِ جنگ دارد که «هویت ایرانی» اش را بازیافته، و «قدرت اسلامی» اش را در قالب جمهوری اسلامی مستقر کرده است. این ترکیبِ شکوهمند، یعنی ملت ایران دیگر وابسته نیست، مرعوب نیست، و نه به شرق و نه به غرب گردن خم نمی‌کند.

وی ادامه داد: مقام معظم رهبری بارها فرموده‌اند که دشمنی استکبار با ما، نه به‌خاطر موضوعات هسته‌ای یا منطقه‌ای، بلکه به‌خاطر «اصل ایستادگی و استقلال» ماست. ایران امروز، الگویی شده برای ملت‌هایی که می‌خواهند روی پای خود بایستند؛ و این برای دشمن، از هر موشک و فناوری خطرناک‌تر است.

شاعر برگزیده جشنواره فجر گفت: دشمن می‌داند که پشت این ملت، یک انقلاب زنده است؛ انقلابی که ریشه در خون‌های مطهر، غیرت علوی و خرد ایرانی دارد. بنابراین، اگر در فکر تجاوز است، برای آن است که این چراغ را خاموش کند. اما نمی‌فهمد که این چراغ، با جان مردم ایران روشن شده، نه با نفت و دلار. تجاوز ممکن است در عرصه جنگ سخت نباشد؛ اما تهاجم فرهنگی، اقتصادی، روانی و رسانه‌ای در اوج خود است. تنها راه مهار این طمع، اقتدار است؛ اقتدار در دانش، در اقتصاد، در معنویت و در وحدت.

قیاسی گفت: ایران اگر قوی بماند -هم در سلاح و هم در معنا- دشمن هرگز جسارت عبور از مرزهایش را نخواهد داشت. ما نه قربانی، که وارثان تمدنی هستیم که از تخت‌جمشید تا نجف، از حافظ تا شهید سلیمانی، صدای سربلندی‌اش در جهان پیچیده.

قلم، اگر در دست غیرت باشد، از شمشیر بُرنده‌تر است

این پژوهشگر لرستانی درباره نقش نویسندگان و اهالی قلم در ترویج احساس وفاق در میان مردم ایران نیز گفت: قلم، اگر در دست غیرت باشد، از شمشیر بُرنده‌تر است. نویسنده ایرانی، شاعر ایرانی، روزنامه‌نگار ایرانی، فیلمنامه‌نویس ایرانی، مترجم ایرانی، وبلاگ‌نویس ایرانی باید صدای زخمی مردمش باشد، نه پژواک سرد بیگانه. ما که وارثان فردوسی و سیف فرغانی هستیم، وظیفه‌مان آن است که دل‌ها را به هم گره بزنیم، نه که میانشان مرز بکشیم. در روزگار حمله دشمن، اهل قلم باید چون نگینی بر پیشانی ایران بدرخشند، و مردم را یادشان بیاورند که این خاک، با واژه وحدت زنده مانده است، نه با واهمه.

باید روایت این ایستادگی‌ها را زنده نگه داشت

وی درباره نحوه استفاده از تجربه تاریخی ایران در برابر تجاوز دشمن برای تقویت اتحاد گفت: تاریخ ایران، دفتر قطوری‌ست از تجاوزها و ایستادگی‌ها. از هجوم مغول تا حمله عثمانی، از استعمار انگلیس تا تحمیل جنگ تحمیلی، هر جا دشمن پا در خاک ما گذاشت، اگر درون‌مان شکسته بود، شکسته شدیم؛ و هر جا که در دل‌ها اتحاد بود، دشمن شکست خورد. ۸ سال دفاع مقدس، عصاره تمام تاریخ ایران است؛ آنجا که ملت، با دستان خالی اما دل‌های اهل ایمان، جلوی تمام دنیا ایستاد. رمز پیروزی‌مان نه سلاح، که وحدت و ایمان بود.

قیاسی با بیان اینکه درس تاریخ این است: هر وقت دل‌ها یکی شدند، ایران کوه شد. هر وقت اختلاف‌ها پررنگ‌تر از دشمن شد، دچار زخم شدیم؛ پس باید روایت این ایستادگی‌ها را زنده نگه داشت. باید به کودکان و نوجوانان این دیار و نسل‌های بعد گفت که رگ و ریشه ما از خاکی‌ست که هر بار دشمن به آن حمله کرد، زنده‌تر شد. اتحاد، نه یک انتخاب احساسی، که یک راهبرد تاریخی برای حفظ بقا و شکوه ماست.

وی درباره نقش نخبگان، فرهنگیان و هنرمندان و اهالی قلم در شکل‌گیری یک جبهه متحد برای مقابله با تهدیدات خارجی گفت: نخبگان، فرهنگیان، هنرمندان و اهل قلم ستون‌های اصلی جامعه‌اند که می‌توانند با ایجاد همدلی و روشن‌گری، مردم را به سمت اتحاد و مقاومت هدایت کنند. آن‌ها نقش قوی در تبیین حقایق، تقویت هویت ملی و مقابله با تهاجمات فرهنگی و فکری دشمن دارند. وقتی این گروه‌ها هم‌صدا و هم‌قدم شوند، می‌توانند جبهه‌ای متحد بسازند که نه فقط در مقابل تهدیدات خارجی مقاوم باشد، بلکه امید و انگیزه را در دل مردم زنده نگه دارد.

مردم ایران می‌توانند از دل تفرقه وحدت بیافرینند

قیاسی درباره امیدها و نگرانی‌هایش درباره آینده وفاق و اتحاد در ایران گفت: امید بزرگ من، روح زنده مردم ایران است. این ملت، بارها ثابت کرده که در بزنگاه‌ها، می‌تواند از دل تفرقه، وحدت بیافریند. هنوز هم رگ غیرت ایرانی، وقتی پای وطن وسط باشد، می‌تپد. هنوز هم وقتی خطر نزدیک می‌شود، دل‌ها به هم نزدیک‌تر می‌شوند؛ اما نگرانی‌ام، عادی شدن اختلاف‌ها و بی‌تفاوتی است؛ وقتی که نسل‌ها از هم بریده شوند، یا دل‌ها با تمرکز بر روزمرّگی ناشی از شرایط معیشتی از آرمان‌های بلند انقلاب خسته شوند. دشمن، با جنگ رسانه‌ای و روایت‌سازی غلط، تلاش می‌کند این خستگی را عمیق‌تر کند. با این‌حال، ایمان دارم اگر نخبگان صادق باشند، مسئولان شفاف عمل کنند، و مردم به‌عنوان صاحبان حقیقی و ناظران هوشمند دولت‌های وقت دیده شوند و به خوبی شنیده شوند، وحدت نه فقط ممکن، بلکه ماندگار خواهد بود. این ملت، اگر یک‌دل شود، حتی تاریخ را دوباره خواهد نوشت.

وی درباره پیشنهادهای خود برای تقویت روابط میان گروه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در ایران به منظور ایجاد یک جبهه قوی‌تر در برابر دشمنان نیز گفت: برای تقویت روابط میان گروه‌های مختلف، چند نکته ضروری‌ست:

۱. بازگشت به اصول مشترک. اصولی مثل عدالت، استقلال، عزت ملی و کرامت انسان، پایه‌های همدلی‌اند. باید این اصول دوباره در مرکز گفت‌وگوها قرار بگیرند.

۲. پذیرش مشروعیت گروه مقابل. جامعه بدون گفتگو نمی‌ماند. هیچ جریانی نباید خود را تنها صاحب ایران اسلامی بداند. ایران اسلامی متعلق به همه ایرانی‌هاست، به شرطی که ایرانی اهل خیانت نباشد، دغدغه راستین او اعتلای آرمان‌ها و اهداف متعالی ایران اسلامی باشد، تحقق حیات طیبه سرلوحه گفتمانی او باشد و هیچ نشانه‌ای از بازی کردن در زمین دشمن تفکر و اندیشه او احساس نشود.

۳. روایت امید به جای تخریب. اهل قلم می‌بیند که رسانه‌ها و تریبون‌ها گاهی به جای ساختن، فقط ویران می‌کنند. باید صدای عدالت‌خواهی، سازندگی و مسئولیت‌پذیری تقویت شود.

۴. مردم را به عنوان صاحبان اصلی کشور دیدن. مردم اگر حس کنند صدایشان شنیده می‌شود، دلسوز می‌مانند. اهل قلم می‌داند دل مردم، اگر ترک بردارد، دشمن راه نفوذ خواهد یافت.